vervolg, nieuwe gsm, volksdansen

hier het vervolg van mijn vorig bericht.

Maandag 24.05: Toen ik opstond vlug naar mijn mama want ik zou bellen naar België. En aangezien ik gsmloos ben, heb ik gisteren geld op de gsm van mijn mama gezet en dus nu eventjes naar de Brugge bellen om te vragen hoe de feesten verlopen. Jawel ik vind het zeer spijtig dat ik er niet kan bijzijn, maar ja een vliegtuig eventjes over en weer zat er niet in.

Na 10 minuutjes bellen me vlug klaargemaakt voor school en het was zo verschrikkelijk warm dat ik eigenlijk geen poot heb uitgestoken. In de namiddag wel weer 2,5 les gevolgd en dan weer gaan trainen. En vandaag was ik redelijk vroeg thuis, om 18.00. En aangezien ik nog wat moe was van het weekend redelijk vroeg in mijn bedje gekropen.



dinsdag: Weer gewoon naar schol en in de namiddag gaan volleyen. Maar omdat er een probleem was in de jongensploeg ben ik langer gebleven. Aangezien ik meefiets met Jose Mario, iemand die in de schoolploeg zit en ook in de volksdansgroep. Dus heb ik alles gehoord en het ging er redelijk hard aan toe. Maar alles was juist wat de leerkracht zei.

Dus uiteindelijk was het 19.00 toen ik ging gaan dansen. En we waren met niet zoveel, maar ze hadden hun oude rokken bovengehaald en vanaf nu oefenen de meisjes telkens met deze rok. Dus ik in zo een fantastisch geval. En dan hebben ze me 2 dansen geleerd. Eentje ging vlotjes maar de andere zorgde voor wat tegenwerking van mijn voetjes. Toch nog wat oefenen thuis.

Uiteindelijk was het 8.30 toen ik thuiskwam en dan een ganse preek gekregen. Dat het veel te laat is, dat ik niet naar de les ga, dat ik alleen maar in de straat rondgang (dit is helemaal geen waar, en is hier een behoorlijke belediging. Ik was echt enorm boos toen ze me dit zeiden), ... Het kwam erop neer dat ik nergens meer naartoe mocht tot ik een nieuwe gsm had, zodat ze me op zijn minst konden bereiken. Hierbij dus besloten dat ik toch nog een nieuwe gsm ga kopen voor de 6 weken die me resten.



woensdag: 's morgens mijn kleren wassen en dan nara het internet. Nog net op tijd terug om 's middags naar school te gaan. Maar omdat ik me zo slecht in mijn vel voelde heb ik na de lessen (slechts 2 vandaag) besloten om niet te gaan volleyen. Kwestie dat ik me niet zou afreageren op die meisjes, dat wil ik ze nie aandoen.

Ik ben nog eventjes bij de afs verantwoordelijke gepasseerd, want er ontbreken nog steeds 600 lempira's en daar kun je hier een heleboel mee kopen. En ook nog naar een leerkracht van me omdat ik iets moest bespreken voor de volgende dagen.

Ik was supervroeg thuis, 16.30, en je raadt het nooit maar ik heb dus niemand gezien tot 20.30. Maar ik heb me er niet echt druk in gemaakt.

donderdag: 'smorgen naar school en dan naar de Mall om geld af te halen voor een nieuwe gsm. En dan naar het stadium, want de schoolploeg speelt de finale. De meisjes waren al bezig, eigenlijk bijna gedaan. En ze hebben gewonnen. Dan de jongens, het stadium zat afgeladen vol, maar dit keer hadden ze toch voor enkele politiemannetjes gezorgd. De match is dus redelijk rustig verlopen. Al zeer vroeg kregen we een penalty en dus werd het 1-0 vervolgens 2-0 en zo tot 4-0. In de slotfase hebben ze wel nog een tegengoal gekregen, maar dat kon de pret niet bederven. Na de match ging iedereen het veld op en een ererondje lopen. Best wel een grappig zicht.
Dan vlug naar huis gaan eten, want we zouden nog les hebben vanaf 13.30. Er was natuurlijk maar amper volk in school. in mijn klas waren we met 6 van de 48. Niemand had zin in les. Maar ik echt wel, want we zouden bio en zootecnia hebben. Uiteindelijk hebben we 2 uur zootecnia gehad. Maar het was 2 uur zootecnia, maar wel omdat wij het zo wilden. Het ging over de voortplanting en eigenlijk best nog intressant. Het wordt hier natuurlijk wel een beetje verschillend uitgelegd, met verschillende verhaaltjes met christelijke achtergrond enzo. En ook te horen gekregen dat er hier echt extreem veel aids onder de jongeren zit, mijn leerkracht kwam zelf met cijfers van 1/3 af. Ik schrok hier toch eventjes van. Ik had een hoog cijfer verwacht maar dit was toch een beetje veel meer dan ik had verwacht.
Door de regen is de volleybaltraining niet doorgegaan, dus dan een GSM gaan kopen en dan nog gaan volksdansen. Weer een nieuwe dans geleerd en de dans waarmee ik de vorige keer problemen had begint nu min of meer te lukken.

vrijdag: Na het werk op het veld zijn we met een groep een klasgenoot gaan bezoeken die een motoongeluk heeft gehad vorige week. Hij had zijn helm niet op en nu is, als ik het goed heb begrepen, zijn kaakbeen gebroken. Dus ze hebben hem in San Pedro geopereerd, en nu is hij wel al terug thuis maar hij kan dus enkel vloeistoffen drinken, en dit voor een maand lang. Hij kan ook niet spreken en zijn gezicht staat echt dik. Ik wist niet zo goed wat ik moest zeggen. Maar ik denk dat hij daar wel goed verzorgd wordt, zijn familie woont in een degelijk huis, en ze waren ook allemaal zo heel vriendelijk. Ze hebben ons zelf eten gegeven, terwijl ik me die dokterskosten zo voor me kan zien.
Rond een uur zijn we wel al terug vertrokken want het regent hier dagelijks, en aangezien de weg hier naartoe in slechte staat is. Een aardeweg de bergen door. We wilden het onweer vermijden, maar de jongens wilden toch nog een duikje nemen in de rivier. En aangezien niemand andere kleren meehad gebeurde het met de kleren die ze aanhadden en de botten. Ik had ook wel zin in een duik, maar ik vreesde ervoor ziek te worden, want de zon zat niet uit, en het kon elk moment beginnen te regenen, en het was zeker nog 20 minuten tot in Tocoa.
Eenmaal terug in Tocoa heb ik gewacht tot er een hevige bui over was en dan naar huis. Daar heb ik 's avonds nog geholpen met de tortilla's, en ik moet zeggen deze beginnen ook goed te lukken. Ze zien er al meer rond uit, en het tempo ligt ook al wat hoger, waardoor er niemand moet wachten. Tegen dat ik terugkom lukt het me perfect!


Nu eventjes een geheimpje, na het avondeten riep mijn mama me appart, en dan kwam daar een zwangerschapstest naar boven. Die liet ze me zien en wat blijkt: positief. Ze wilt dat ik het nog tegen niemand zegt tot ze 100 % zeker is. Ze denkt dat ze nog maar 2 dagen zwanger is, maar eigenlijk zijn het al 2 weken want ze rekent vanaf dat haar menstruatie zou moeten beginnen. Dus volgende weekt gaat ze naar de dokter, en dan zal iedereen het weten. Ik laat het jullie wel al eventjes weten, kwestie dat jullie het toch niet tot hier kunnen doorzeggen.
Voor de rest, niets meer te zeggen. Ik hoop dat ik volgende week weer mijn blog kan aanvullen maar dat is natuurlijk niet helemaal zeker aangezien ik computerloos ben momenteel en dus niet zoveel op het internet kan.


adios,
Eline