vervolg, nieuwe gsm, volksdansen

hier het vervolg van mijn vorig bericht.

Maandag 24.05: Toen ik opstond vlug naar mijn mama want ik zou bellen naar België. En aangezien ik gsmloos ben, heb ik gisteren geld op de gsm van mijn mama gezet en dus nu eventjes naar de Brugge bellen om te vragen hoe de feesten verlopen. Jawel ik vind het zeer spijtig dat ik er niet kan bijzijn, maar ja een vliegtuig eventjes over en weer zat er niet in.

Na 10 minuutjes bellen me vlug klaargemaakt voor school en het was zo verschrikkelijk warm dat ik eigenlijk geen poot heb uitgestoken. In de namiddag wel weer 2,5 les gevolgd en dan weer gaan trainen. En vandaag was ik redelijk vroeg thuis, om 18.00. En aangezien ik nog wat moe was van het weekend redelijk vroeg in mijn bedje gekropen.



dinsdag: Weer gewoon naar schol en in de namiddag gaan volleyen. Maar omdat er een probleem was in de jongensploeg ben ik langer gebleven. Aangezien ik meefiets met Jose Mario, iemand die in de schoolploeg zit en ook in de volksdansgroep. Dus heb ik alles gehoord en het ging er redelijk hard aan toe. Maar alles was juist wat de leerkracht zei.

Dus uiteindelijk was het 19.00 toen ik ging gaan dansen. En we waren met niet zoveel, maar ze hadden hun oude rokken bovengehaald en vanaf nu oefenen de meisjes telkens met deze rok. Dus ik in zo een fantastisch geval. En dan hebben ze me 2 dansen geleerd. Eentje ging vlotjes maar de andere zorgde voor wat tegenwerking van mijn voetjes. Toch nog wat oefenen thuis.

Uiteindelijk was het 8.30 toen ik thuiskwam en dan een ganse preek gekregen. Dat het veel te laat is, dat ik niet naar de les ga, dat ik alleen maar in de straat rondgang (dit is helemaal geen waar, en is hier een behoorlijke belediging. Ik was echt enorm boos toen ze me dit zeiden), ... Het kwam erop neer dat ik nergens meer naartoe mocht tot ik een nieuwe gsm had, zodat ze me op zijn minst konden bereiken. Hierbij dus besloten dat ik toch nog een nieuwe gsm ga kopen voor de 6 weken die me resten.



woensdag: 's morgens mijn kleren wassen en dan nara het internet. Nog net op tijd terug om 's middags naar school te gaan. Maar omdat ik me zo slecht in mijn vel voelde heb ik na de lessen (slechts 2 vandaag) besloten om niet te gaan volleyen. Kwestie dat ik me niet zou afreageren op die meisjes, dat wil ik ze nie aandoen.

Ik ben nog eventjes bij de afs verantwoordelijke gepasseerd, want er ontbreken nog steeds 600 lempira's en daar kun je hier een heleboel mee kopen. En ook nog naar een leerkracht van me omdat ik iets moest bespreken voor de volgende dagen.

Ik was supervroeg thuis, 16.30, en je raadt het nooit maar ik heb dus niemand gezien tot 20.30. Maar ik heb me er niet echt druk in gemaakt.

donderdag: 'smorgen naar school en dan naar de Mall om geld af te halen voor een nieuwe gsm. En dan naar het stadium, want de schoolploeg speelt de finale. De meisjes waren al bezig, eigenlijk bijna gedaan. En ze hebben gewonnen. Dan de jongens, het stadium zat afgeladen vol, maar dit keer hadden ze toch voor enkele politiemannetjes gezorgd. De match is dus redelijk rustig verlopen. Al zeer vroeg kregen we een penalty en dus werd het 1-0 vervolgens 2-0 en zo tot 4-0. In de slotfase hebben ze wel nog een tegengoal gekregen, maar dat kon de pret niet bederven. Na de match ging iedereen het veld op en een ererondje lopen. Best wel een grappig zicht.
Dan vlug naar huis gaan eten, want we zouden nog les hebben vanaf 13.30. Er was natuurlijk maar amper volk in school. in mijn klas waren we met 6 van de 48. Niemand had zin in les. Maar ik echt wel, want we zouden bio en zootecnia hebben. Uiteindelijk hebben we 2 uur zootecnia gehad. Maar het was 2 uur zootecnia, maar wel omdat wij het zo wilden. Het ging over de voortplanting en eigenlijk best nog intressant. Het wordt hier natuurlijk wel een beetje verschillend uitgelegd, met verschillende verhaaltjes met christelijke achtergrond enzo. En ook te horen gekregen dat er hier echt extreem veel aids onder de jongeren zit, mijn leerkracht kwam zelf met cijfers van 1/3 af. Ik schrok hier toch eventjes van. Ik had een hoog cijfer verwacht maar dit was toch een beetje veel meer dan ik had verwacht.
Door de regen is de volleybaltraining niet doorgegaan, dus dan een GSM gaan kopen en dan nog gaan volksdansen. Weer een nieuwe dans geleerd en de dans waarmee ik de vorige keer problemen had begint nu min of meer te lukken.

vrijdag: Na het werk op het veld zijn we met een groep een klasgenoot gaan bezoeken die een motoongeluk heeft gehad vorige week. Hij had zijn helm niet op en nu is, als ik het goed heb begrepen, zijn kaakbeen gebroken. Dus ze hebben hem in San Pedro geopereerd, en nu is hij wel al terug thuis maar hij kan dus enkel vloeistoffen drinken, en dit voor een maand lang. Hij kan ook niet spreken en zijn gezicht staat echt dik. Ik wist niet zo goed wat ik moest zeggen. Maar ik denk dat hij daar wel goed verzorgd wordt, zijn familie woont in een degelijk huis, en ze waren ook allemaal zo heel vriendelijk. Ze hebben ons zelf eten gegeven, terwijl ik me die dokterskosten zo voor me kan zien.
Rond een uur zijn we wel al terug vertrokken want het regent hier dagelijks, en aangezien de weg hier naartoe in slechte staat is. Een aardeweg de bergen door. We wilden het onweer vermijden, maar de jongens wilden toch nog een duikje nemen in de rivier. En aangezien niemand andere kleren meehad gebeurde het met de kleren die ze aanhadden en de botten. Ik had ook wel zin in een duik, maar ik vreesde ervoor ziek te worden, want de zon zat niet uit, en het kon elk moment beginnen te regenen, en het was zeker nog 20 minuten tot in Tocoa.
Eenmaal terug in Tocoa heb ik gewacht tot er een hevige bui over was en dan naar huis. Daar heb ik 's avonds nog geholpen met de tortilla's, en ik moet zeggen deze beginnen ook goed te lukken. Ze zien er al meer rond uit, en het tempo ligt ook al wat hoger, waardoor er niemand moet wachten. Tegen dat ik terugkom lukt het me perfect!


Nu eventjes een geheimpje, na het avondeten riep mijn mama me appart, en dan kwam daar een zwangerschapstest naar boven. Die liet ze me zien en wat blijkt: positief. Ze wilt dat ik het nog tegen niemand zegt tot ze 100 % zeker is. Ze denkt dat ze nog maar 2 dagen zwanger is, maar eigenlijk zijn het al 2 weken want ze rekent vanaf dat haar menstruatie zou moeten beginnen. Dus volgende weekt gaat ze naar de dokter, en dan zal iedereen het weten. Ik laat het jullie wel al eventjes weten, kwestie dat jullie het toch niet tot hier kunnen doorzeggen.
Voor de rest, niets meer te zeggen. Ik hoop dat ik volgende week weer mijn blog kan aanvullen maar dat is natuurlijk niet helemaal zeker aangezien ik computerloos ben momenteel en dus niet zoveel op het internet kan.


adios,
Eline

voetbalmatchen schoolploeg, carnaval Ceiba, ...

hela,

ik weet dat het wat langer duurt dan anders, maar de computer thuis is stuk, dus kan ik maar zelden op het internet. Maar nu heb ik er toch eens tijd voor gemaakt. Hier volgt dus een verslagje van de afgelopen 2 weken.

Zondag 16.05: Deze dag valt snel te bespreken want ik heb helemaal niets gedaan. Aangezien ik de afgelopen nacht bij Yeleny ben blijven slapen, ben ik vroeg wakker geworden. Dit omdat Dari en Greydi de volgende dag al om 6.30 ergens anders moesten zijn. Gelukkig mocht ik me nog eens omdraaien en wat verderslapen. Uiteindelijk ben ik om 8 uur opgestaan. Dan ontbeten en dan de hele dag in huis.

Maandag: 's morgens naar school en daar krijgen we te horen dat er (om politieke redenen) in de namiddag en morgen geen school is. Wel jammer dat de diertjes zich daar niets van aantrekken. M.a.w. dat we 's morgens ons gezicht wel nog moeten tonen morgen.
In de namiddag ging de volleybaltraining gelukkig wel nog door. Echt zo zalig zonder ambetante studenten die heel de tijd zitten te roepen vanop de tribune.

Dinsdag: Omdat er geen school was hebben we een training van de volleybal in de ochtend. Daarna ben ik naar huis gegaan, me gedoucht en bedje in. In de namiddag nog wat genaaid, en op het moment dat ik terug naar school wou gaan, want we zouden 2 keer trainen vandaag, was het aan het gieten. Dus me eventjes bedacht en hopen dat het tegen 17.30 ophoudt zodat ik op zijn minst kan gaan volksdansen. En zo rond 16.30 is het inderdaad gestopt zodat ik kan gaan dansen. Maar helaas vandaag werd er niet gedansd, er moesten enkele dingen besproken worden en dat liep nogal uit (vooral omdat niet iedereen op tijd anwezig was dus dat we moesten wachten.)

woensdag: Mijn wekelijkse niet-naar-school-morgen. Ik had eerst de opdracht gekregen om broccoli te koken en dan naar het internet. Dan heel vlug naar huis, iets eten en hup naar het stadium want de schoolploeg (voetbal) speelt vandaag tegen de grootste "rivaal", hetzijnde Ramon Rosa, de andere grote publieke school in Tocoa. De match begon goed, maar al vanaf het begin werden er dingen over en weer geroepen, eigenlijk echt onsportief. Uiteindelijk ontaarde het in een soort gevecht waarbij er vanalles over en weer werd gesmeten (eieren, stenen, schillen watermeloen, bekertjes ijs, ...
De politie probeerde wel tussen te komen, maar er was niet echt een beginnen aan (ze waren ook met veel te weinig).
Gelukkig heeft mijn school wel, verdiend, gewonnen met 3-0.
Na de match ben ik terug naar school gegaan want ik zou nog gaan trainen. En na de volley ben ik nog gaan dansen (alé gaan kijken want ze hebben vrijdag een nieuwe presentatie. ik mocht wel mee, maar ik ga naar het carnaval in Ceiba dus het lukt niet).

Donderdag: 's morgens naar school en 's middags zelf 2,5 lessen gevolgd. Dat is lang geleden.
Daarna wel nog gaan volleyen. En ik heb de meisjes gezegd dat ze meer moeten roepen en meer plezier maken op het veld (samenkomen als ze een punt maken bv.). En het werkte uitstekend, tijdens de match tegen de jongens hebben we ons zeer goed verweerd. Normaal gezien zijn de standen rond 8-15 en nu hebben we ze kunnen dwingen tot en 14-16. En dan nog gaan dansen. Er waren veel nieuwe gezichten vandaag en dan toch eventjes goed gedanst, maar rond 8.10 was het al afgelopen.

Vrijdag: 's morgens naar shcool, dan valies maken, bus in en hop naar Ceiba.
Rond 13.30 uur ben ik daa aangekomen en dan naar de mall waar we hadden afgesproken. Daar een supergezonde (niet dus) lunch. En na het wachten en enkele inkopen te doen naar het hotel. Daar hebben we ons geïnstalleerd en dan eventjes wandelen tot het centrum waar we vers brood hebben gekocht. Jawel ze kennen het dus toch in Honduras, verse pistolet echt zo goed dat dat avondmaal heeft gesmaakt. En ik heb ze dan nog gegeten met echte nutella die iemand had gevonden in een winkeltje in zijn thuisstad.
Na het avondeten gedouchet en dan eventjes door de evenementstraat wandelen, maar al snel kwamen we tot de conclusie dat het een beetje heel gevaarlijk was. Overal wilden ze ons bestelen. Dus dan maar verstandig een bar gezocht waar ze muziek draaiden. Dan nog eventjes naar een karaokebar, maar dat vond ik minder leuk, ook omdat het er enorm stonk naar de sigaretten. En uiteindelijk was het na 3 uur toen we in ons bed lagen.

zaterdag: Rond 9 uur opgestaan, gedoucht en dan een perenontbijt genomen. Nadien zijn we eventjes naar de zee geweest, maar ik had helemaal geen zin om te zwemmen, ik was ook mijn bikini in Tocoa vergeten en had geen zin om op zijn Hondurees (met kleren) te zwemmen.
Na een halfuurtje zijn we al terug gekeerd want de zon was behoorlijk sterk en we hadden ons niet ingesmeerd. Na het zand afgedoucht te hebben zijn we naar het centrum gegaan waar we hebben gegeten in de pizzahut.
Dan zou de stoet gaan beginnen. Eigenlijk hebben we daar nog een uur met ons vingers staan draaien want het enige wat af en toe voorbij kwam zijn enkele paarden. En heel spijtig maar mijn GSM is dus gestolen. Heel jammer, eventjes foto nemen en weg is die gsm. Maar ben ook wel blij dat het enkel mijn gsm is en niet mijn geld die op dezelfde plaats zat trouwens.
Hierdoor jammer genoeg niet zo fantastisch van de stoet kunnen genieten. Maar eigenlijk stelde die ook niet zoveel voor. Af en toe een praalwagen die voorbijkomt en dan weer 10 minuten staan wachten. En de sfeer was er ook niet. Zo was de stoet na 3 uur nog steeds niet afgelopen. Maar we zijn toch weggegaan want er moesten nog broodjes voor het avondmaal gekocht worden.
Dus na een stokbroodavondmaal ben ik toch eventjes mijn bed in gekropen. Want die zon heeft me toch moe gemaakt. En dan opstaan en feestje houden. Het plan was de hele nacht doordoen. Maar ja, rond 12 uur waren er al enkelen moe. Dus om 1 uur lagen we in ons bedje. Heel jammer want Ellen, Anaïs en Lore moesten om 4.30 al terug opstaan om hun bus te halen.
Maar het was wel gezellig, eerst naar een bar geweest, waar we het feest een beetje ingang hebben gezet. En dan was het plan om nog naar de disco te gaan, maar er was extreem veel volk en de auto van een vriendin van Ellen kon niet tot bij de disco geraken vanwege de menigte.
Na een halfuur rondrijden zonder resultaat, besloten het stop te zetten en naar het hotel te gaan.

Zondag: Om 6.30 opgestaan, om rond 7 uur naar de bus te gaan. Jammer genoeg was de eerste bus er pas om 8.15 dus eerst nog een mini-ontbijt in de Espresso Americano. En dan terugkeer naar Tocoa.
Eenmaal thuis mijn kleren beginnen wassen en dan wat slapen. In de namiddag zijn we naar Yeleny geweest waar we mijn broertjes hebben afgezet. Daarna zijn we doorgegaan naar mijn opa. Hier zijn we eventjes gebleven. Maar wat was ik blij dat ik daar weg was. Dat huis is echt behoorlijk slecht. Het is wel uit steen, maar denk dat er zeer veel gaten in het dak zitten. Het staat eigenlijk nog zo juist recht om het kort te maken.
Eenmaal terug in Tocoa zijn we mijn broertjes gaan ophalen en dan naar mijn oma (papa) gaan avondeten.


Zo dit is mijn eerste weekje. de volgende week volgt in een ander bericht.

Eline

moedertjesdag, carnaval

hela,

Eindelijk nog eens wat tijd gevonden om achter de computer te kruipen. Hierbij dus een verslagje van de afgelopen week.

Toen ik thuiskwam van mijn schoolreis meteen al het fruit de koelkast in. En dan alles uitladen. 's Avonds ben ik nog meegeweest met de dansgroep, want ze hadden een presentatie in mijn school. Iets voor moedertjesdag dat vandaag gevierd werd. Hierna zijn we met zijn allen nog naar het huis van een van de leden geweest, want het was haar verjaardag. Uiteraard weer een heleboel eten, en dan nog maar eens cake (echt een beetje teveel deze week).

Zaterdag: 's morgens vroeg opgestaan om te gaan volleyen om 7 uur. Maar af en toe ben ik toch af en toe eens naar mijn klasgenootjes gaan zien. Want het plan was om iets te organzeren voor de leerkrachten (moedertjesdag). Uiteindelijk is dit dus niet doorgegaan, want niet iedereen was komen opdagen, dus konden we geen geld vragen aan iedereeen. En daarbij komt dat de leerkracht ook helemaal geen tijd heeft morgen. We zouden het verplaatsen naar de volgende zondag.
Dan nog eventjes gaan verder volleyen en toen dat gedaan was nog wat blijven plakken bij klasgenootjes. Uiteindelijk bleven ik, Angel, Toneleey (2e) en Ramon (2e) over. En dan zijn we met de auto van Ramon naar het ander gebied van de school gegaan. Om er de watermeloenen te bekijken. Maar die zijn echt nog superklein. Dan maar de grootste afgesneden en meegepakt (eigenlijk beetje gestolen, want de leerkrachten laten het niet toe dat we al de vruchten meenemen. Natuurlijk niemand die daar naar luisterd). Toen we op de terugweg waren aan de kant gestopt om de watermeloen op te eten. Bleek dat die nog niet rijp was, en dus was er nog niets van rode kleur te zien. haha, slechte roof.
Toen we terug in Tocoa waren, ben ik mijn fiets gaan ophalen, die eindelijk eens naar de fietsenmaker was gebracht om de banden op te pompen en de remmen na te zien. Alles zag er goed uit, buiten dat de versnellingen er nu wel volledig aan waren.

Daarna naar huis, gaan middageten, eventjes uitrusten. En dan op zoek naar een nieuw fototoestel. Mijn fototoestel heeft het min of meer begeven en 2 maanden zonder fototoestel dat kan ik echt niet maken. Al denk ik dat mijn fototoestel wel nog te herstellen valt, volgens mij is er ergens een contactje mis want het is zo na 2 seconden dat mijn camera uitvalt. Echt iets vreemds, maar hier laat ik het niet nakijken of al de degelijke stukken worden er vanuit geprutst en ik krijg er brol voor in de plaats.
's Avonds ben ik weer gaan kijken naar een presentatie van de dansgroep.

Zondag, moedertjesdag: Rond 6 uur wakker geworden van het lawaai van mijn broertjes. Gelukkig me kunnen omdraaien en nog 2 uurtjes blijven slapen. Toen ik opstond en me gedouchet had, eventjes mijn mama een fijn moedertjesdag gewenst. En dan mijn kleren wassen en eventjes op het internet.
Deze middag gingen we gaan eten bij mijn oma (mama) en we zouden de USB met internetverbinding van bij ons thuis meenemen. Zo konden ze na het eten chatten met de familie in de VS. Het enige is wel dat ze voorlopig op mijn msn zitten, want niemand van de familie heeft dat.
Na een halfuurtje webcam hebben we dan afgesloten en zijn we naar de familie van mijn papa gegaan. Ook daar was niet te klagen van eten. Weer een BBQ en dan nog eens cake. Dan ook eens mijn wonde laten zien aan een nicht van me die verpleegster is. Blijkt dat die ontstoken zit en dat ik pilletjes mag slikken. Dus toen we terug naar huis keerden nog bij de apotheek gestopt en 10 van die pillen gekocht. (zo kan ik 3 dagen pillen slikken en hopelijk volstaat dat)

Maandag: 's morgens naar school en in de namiddag zou ik eerst 2 uur les volgen en dan gaan volleyen, maar de leerkrachten zijn niet komen opdagen, dus heb ik nul les gehad vandaag. De volleybaltraining is wel niet doorgegaan wegens een baskettornooi. En aangezien dat op het zelfde veld gebeurd (er is maar een betonnen veld) hadden we niet de mogelijkheid het net te zetten. Gelukkig was er wel nog een ploegje die mensen te kort had, waardoor ik toch 20 minuutjes in beweging ben geweesst. Toen begon het keihard te regen en had ik het best wel koud. Ik had dan ook gezweet en ik wist toen al dat ik ziek zou worden.
's Avonds zouden we oefenen voor een voorstelling in de dansgroep, maar dat is niet doorgegaan.

Dinsdag: 's morgens wakker geworden met een enorme keelpijn en een verstopte neus. Maar ja, toch naar school geweest, want vandaag zou de schoolploeg een voetbalmatch hebben. Toen ik iets voor 7 aankwam, was iedereen al druk bezig, want iedereen wilde vroeg gedaan hebben, zodat ze konden gaan kijken naar de match. Zo zijn we om 9.30 met zijn allen naar het stadium gewandeld en dan vanaf 10 uur begon de match. Onze schoolploeg was duidelijk beter en we hebben dan ook verdiend gewonnen met 4-1. Het enige minpuntje is wel dat mijn klasgenoten zo onsportieve dingen zitten te roepen naar de tegenstanders. Ik vind het schandalig, maar het schijnt dat tegen de andere publieke school, Ramon Rosa, het nog veel erger is. Dan vliegen er eieren, bloem, stenen, ... in het rond. En er zou ook redelijk wat politie aanwezig zijn. Nu vlogen er enkel wat schillen van watermeloen naar de tegenstanders wanneer die passeerden.Ik doe hier wel niet aan mee, en probeer mijn klasgenootjes bij te brengen dat ze enkel onze schoolploeg moeten aanmoedigen en de andere ploeg niet moeten afbreken. Die andere school is een priveschool en iedereen daar is rustig, en dan komen er een paar van die luidruchtigen, zoals mijn klasgenoten hun plezier bederven.
In de namiddag hadden we het eerste uur geen les wegens de voetbalmatch. De tweede les wilde ik wel bijwonen want het was ecologie. Maar die les heeft welgeteld 16 minuten geduurd. Dan heb ik het weer voor gezien gehouden en ben ik gaan volleyen. Vandaag zouden we een wedstrijd spelen tegen Monserrat. Deze wedstrijd trok echt nergens op. Die meisjes van Monserrat kunnen er echt niets van. Geloof me mijn E-jeugdjes, preminiemen is dat nu zeker, kunnen na een maand trainen beter spelen dan dit "ploegje". Ik zou me doodschamen om zo op een veld te staan en te doen alsof ik kan volleyballen. Het enige wat er gebeurde was opslaan en af en toe werd de bal nog eens naar de overkant gebracht. We hebben dan ook gewonnen in minder dan 15 minuten (2 sets). En dan nog eventjes gekeken naar de jongens, maar aangezien ik wilde gaan dansen ben ik te voet terug gekeerd naar school (om mijn fiets op te halen) en dan gaan dansen. Blijkbaar stond er nog maar een presentatie op het programma. Dus ben ik weer meegegaan, er was een of ander concert maar daarvoor weer een heleboel optredentjes, waaronder mijn volksdansgroep. Al denk ik dat dit geen zo een goed idee was, want zo ziek de hele dag weg en weer gaan is niet zo verstandig. In de morgen gaan kijken naar het voetbal, maar zonder stem kun je ook niet roepen. En dan in de middag gaan volleyballen en dan mijn stem gebruikt, 's avonds dan nog veel te laat in mijn bed gekropen. Ik zou beter moeten weten.

Woensdag had ik gelukkig besloten om niet naar school te gaan 's morgens. Enerzijds zodat ik toch kan uitslapen en mijn verkoudheid wat te verminderen, anderzijds om mijn kleren te wassen en naar het internet te gaan. Het was immers al een eeuwigheid geleden dat ik nog eens met mijn ouders heb gepraat.
In de namiddag toch nog eens min of meer al de lessen gevolgd. Ik kwam wel wat laat aan in school waardoor de eerste les al bezig was, maar het 2e uur volledig gevolgd en zelf de helft van wiskunde ben ik gebleven.
Om 4 uur hadden we afgesproken om te volleyen. Dit keer een wedstrijd schoolploeg tegen exschoolploeg. Nu werd er tenminste wel gespeeld. En er werd ook tijd gemaakt om dingen te verbeteren zodat het ook een training was voor de meisjes. Het enige wat ik nog steeds niet begrijp is dat het systeem dat ze spelen voor geen meter werkt. Alé het zou wel werken moest er een beetje meer bewogen worden. Ik denk dat ik eens ga opschrijven hoe we spelen in België, en zelf met hoe zij beter zouden spelen, want nu staat er gewoon niemand voor de korte balletjes (enkel in de midden). Zeker bij de jongens werkt dit niet echt, want die spelen met min of meer hetzelfde systeem, alleen is er hier wel een vaste passeur.

Donderdag: Aangezien de lessen vandaag gecanceld waren, gingen we 's morgens volleyballen. Wel eerst eventjes goeie dag gaan zeggen aan mijn klasgenootjes en dan kwam mijn leerkracht mijn Hondurees visum brengen. Een mooi kaartje moet ik zeggen, alleen mijn foto lijkt nergens op. Dus toch blij dat ik na 3 maand illegaal te zijn toch mijn visum heb. En dit tot eind maart 2011. De lessen zijn vandaag afgeschaft omdat er een of andere reünie is voor al de leerkrachten. Hier worden enkele afgevaardigden van de president naar toe gestuurd om te kijken of ze wel nog goed genoeg zijn. Indien niet, jammer maar ontslagen. Het komt er dus op neer dat het een grote vriendjespolitiek is, en dat de president ervoor kan zorgen dat iedereen die hij wilt als leerkracht kan benoemen. Ik snap het niet zogoed, maar ja tis weer iets typisch Honduras zeker.
Voor ik begon te volleyen ben ik nog eventjes voorbij de 3e jaars gepasseerd, die waren bezig met de kippen te slachten en te ontpluimen. Echt geen zo een mooi zicht al die bloedende kippen.
Dan zag ik dat ze begonnen te volleyen en dus ben ik gaan trainen. Maar verdorie het is zo warm in de ochtend. Tegen 8.30 is de zon echt al fel, eigenlijk is het beter om rond 16.30 te beginnen want dan is de zon al veel minder fel en met geluk is er dan ook wat meer bewolking.
Na de training nog wat blijven praten met enkele leerkrachten en 2 oudleerlingen die vroeger ook in de schoolploeg zaten. Tot ze plots een meetlint en een weegschaal uithaalden. Gegroeid ben ik nog steeds niet, al voel ik me wel een stuk groter tussen al deze kleine Hondureesjes. Jammer genoeg was er ook een weegschaal en ik wilde eigenlijk echt niet weten hoeveel de schade was. Maar na lang zagen hebben ze me er toch op gekregen en het verdikt is 8 kilo's. En ik ben er van overtuigd dat het nog meer is geweest. Want sinds ik ben beginnen volleyballen en volksdansen ben ik zeker al weer iets afgevallen. Mijn broeken die supermoeilijk toegingen, gaan nu al weer toe met veel minder problemen. Maar ja, ik zou de schade nog wat willen minderen en hopelijk gaan er toch 3 kilo's terug af voor ik terugkeer. Dat is mijn streefdoel, het zou me moeten lukken, als ik niet alle dagen ongezond ga eten en de koekjes wat meer laat liggen. Al valt dat laatste eigenlijk best wel nog mee.
Dan hadden mijn klasgenootjes gedaan met werken en ben ik nog wat bij hun blijven plakken. Uiteindelijk was het 10.30 voor ik thuis kwam.

In de namiddag heb ik me mijn bedje gelegd en wat geslapen, want ik was zo moe en ook heb ik nog steeds een verstopte neus.
's Avonds ben ik wel nog gaan dansen en dit keer waren er een heleboel nieuwe gezichten. Hierdoor werd er een dans van beginsaf aan uitgelegd. Natuurlijk nog steeds redelijk snel, want de meeste kennen de dansen wel van zien. Maar toch, aangezien ik deze dans al verschillende keren had gezien, lukte het me toch min of meer. En mijn danspartner kende dans wel zeer goed dus het ging nog vlotjes.
Natuurlijk wel om 9 uur van mijn tak beginnen maken omdat ik naar huis moest. Dat is nu eenmaal mijn uur. En eigenlijk vind ik dat best wel ok. Zeker nu er een meisjes in de colonia verkracht en vermoord is, zijn mijn ouders extra voorzichtig. Het meisje was alleen thuis en zo zijn ze binnnen gevallen. Dus voortaan is alles supergesloten bij ons thuis. De poort die anders gewoon toe is, wordt nu gesloten enzo.
Toen ik thuiskwam stond er gefrituurde yuca op het menu, eigenlijk best nog lekker. Een beetje gelijkaardig aan frietjes. En vooral vreemd dat het de eerste keer is dat ik dit gegeten heb, maar ja misschien maar best zo, want al die vettige boel, kan ik maar best vermijden.

vrijdag: Ook vandaag was er geen les, dus 's morgens alleen naar school om de diertjes eten te geven, en eigenlijk ook voor een les biologie die onze leerkracht zou geven. Het was genetica dus hier wilde ik echt bij zijn. Maar ja de leerkracht was ziek geworden dus is het niet doorgegaan. Dan maar wat gezelschap gehouden aan mijn klasgenootjes die de opdracht hadden gekregen om al de muren van de varkenshokken af te kalken. En zo zonder goed materiaal, keb soms echt medelijden met ze hoor.
In de namiddag weer wat geslapen, want het is verdorie echt warm hier. En rond 2 uur toch opgestaan, want om 3 uur stond er een volleybaltraining op het programma. Die training heeft me goed gedaan, en na 2 uur trainen teruggekeerd om me klaar te maken voor 's avonds.
Aangezien er morgen een carnaval is in de stad, dit omdat het morgen de dag van San Isidro is, de beschermheilige van de stad, en enkele omliggende dorpjes. Eerst was er een optocht door de stad waarbij er een heleboel kerkliederen werden gezongen. En dan allen rond het cultureel centrum waar de hele nacht vanalles werd georganiseerd van optredentjes. Buiten was de straat ook afgezet en werden frietjes verkocht. En waren ook enkele spelletjes voor de kinderen voorzien.
Eerst wat voor mijn broertjes en neefjes en nichtjes gekeken en wat met de familie gepraat. En toen de volksdansgroep kwam ben ik wat bij hun gebleven. Tot op het moment dat ze moesten optreden. In afwachting zaten ze wat te praten, dom te doen, te eten, en elkaar te schminken. Ineens haalden ze het in hun hoofd om mij ook te scminken, daar had ik echt geen zin in. En daarbij de kleuren dat ze hier gebruiken dienen niet voor mensen met een bleke huidskleur en blauwe ogen. Maar ja dat krijg je ze hier natuurlijk niet aan het verstand. Maar na mijn ogen had ik het toch wel gehad hoor.
Uiteindelijk was het 12.20 toen ze optraden, en zo hebben mijn ouders ook eens gezien hoe ze dansen. Mijn mama was nogal onder de indruk, vooral omdat ze de traditionele dansen moderner dansen, de muziek hebben ze een beetje aangepast, waardoor alles veel vlugger gaat. (Vandaar dat ik ook telkens uitgeput ben van de trainingen.)
Na de voorstelling gingen we dan naar huis, waardoor ik om 1.00 mijn bedje zag.

zaterdag: Na een kort nachtje, de wekker ging af om 5.40, me klaargemaakt om naar school te gaan. Het is vandaag dag van de landbouw, dus feestje in school. Wat er dus op neerkomt dat er weer veel eten is. Kippen die we hadden gekocht bij de 3es, tortilla's, chimol, bonen, jugo de tamarindo. Iedereen was verantwoordelijk gesteld voor iets. En dan hebben we een BBQtje gehouden op school. Dat is eens iets anders, zo tussen de watermeloenen, de mango's en de konijnen. Maar de sfeer zat echt goed en het was supergezellig. Alleen hadden ze de BBQ over het hoofd gezien waardoor er maar een klein ding aanwezig was. Hierdoor moest iedereen redelijk lang wachten (gelukkig had ik ontbeten). En rond 12.30 ben ik dan terug naar huis gegaan.

In de namiddag zijn we naar de carnavalsstoet gaan kijken. Best nog mooi, al is het natuurlijk niets in vergelijking met België. Eerst wat ambulances, politie, brandweer, en dan enkele paarden gevolgd door een vijftal praalwagens. Waaronder een met de verkozen koningin van Tocoa. Dan kwam "la banda" van mijn college. Echt waw hoe zij muziek spelen. Volledig anders dan de fanfares in België. En zo met danspasjes enal en dat in de vlakke zon meer dan 2 uur lang.

Na de optocht zijn we iets gaan eten, iets typisch hondurees, maar ik vond het niet zo heel lekker. En dan hebben we de straten afgewandeld, want overal waren er optredentjes. Men had me gezegd dat er de hele nacht werd gedansd, maar dat vond ik toch maar pauvertjes. Toen mijn ouders terugkeerden, ben ik gebleven met Greydi, Dari en Yeleny. Maar eigenlijk zijn we niet zo lang gebleven, want de sfeer was niet 100 % en de muziek trok eigenlijk op niet zoveel. Het plan was om naar de disco te gaan, maar er was geen plaats voor de auto, dus dan maar doorgereden tot aan de kermis, waar we op 2 attracties hebben gezeten. Echt zo onveilig dat ik me daarop voel! Dat piratenschip ging echt tot voorbij loodrecht en het is niet dat je zo fantastisch goed vastzit. (Verschillende keren gedacht dat ik zou vallen.)
Uiteindelijk ben ik bij Yeleny blijven slapen samen met Greydi en Dari. Met zijn allen in een bed, best wel grappig. En ik had gedacht dat ik helemaal niet zou kunnen slapen zo krap op elkaar, maar aangezien ik echt moe was, ben ik direct in slaap gevallen.


Zo dit is het dan weer, mijn weekjes minderen en het is steeds moeilijker om tijd te vinden om mijn blog aan te vullen. Maar telkens slaag ik er toch in om enkele uurtjes per week vrij te maken hiervoor.
Aan Martijn, Bieke en Pieter: geniet van jullie communie-/lentefeest!
Aan de rest van de familie, geniet van (het eten op) deze feesten en denk toch ook eens aan mij (ik bedoel dan FOTO'S)

Adios, hasta la proxima
Eline

schoolreis van mijn leven!

Hola,

In mijn drukke agenda heb ik eindelijk nog eens tijd gevonden om achter de computer te kruipen en een berichtje te schrijven.

We beginnen bij zondag, waar ik eerst mijn valies heb gemaakt voor mijn schoolreis. Daarna heb ik nog eventjes op het internet gezeten om een blogberichtje te schrijven. En dan ben ik gaan eten bij mijn oma (papa). Aangezien ik was nagekomen, was er bijna niets meer van eten, maar dat deed er niet toe. Ik had helemaal geen honger en het was, net als gisteren soep (en ik vond het veel te warm voor soep).

Na het eten zijn we nog eventjes gaan zwemmen in de rivier van Tocoa. Aangezien het al een eeuwigheid geleden is dat het nog geregend heeft, is het superondiep, en helder water. We zijn wel maar een uurtje gebleven, maar die verfrissing heeft me wel deugd gedaan. Alleen jammer dat eenmaal we terug in het huis van mijn oma waren, we allemaal droog waren en zin hadden om terug te keren (maar er was geen tijd).

Daarna zijn we naar huis gegaan en heb ik mijn laatste spulletjes in mijn valies gepropt, waarna ik naar de Evangelische kerk van mijn leerkracht ben gegaan (waarmee ik ook op kamp ben geweest). Natuurlijk weer veel blabla, en dingen die gezegd worden die me niet echt aanstaan. Maar ja, ook wel terug de mensen gezien van het kamp.

Na de viering ben ik, samen met 2 andere leerlingen die ook bij de leerkracht zouden blijven, meegeweest naar het huis van mijn leerkracht. Hier hebben we gewacht tot het 2 uur was, het uur om ons klaar te maken voor het vertrek van de schoolreis. De bedoeling was dat we een beetje gingen slapen, maar omdat het veeeeeeeeeeeel te warm was in de kamer, heb ik de slaap maar kunnen vatten tegen 1 uur, en dan doet het allarm om 2 uur verdorie veel pijn.

Maandag: 2.00: De wekker, tijd om op te staan, vlug te douchen en dan hup naar school toe. De afspraak was om 3 uur aan school, natuurlijk waren wij daar pas tegen 3.30 en geloof me, de meerderheid was er nog niet. Dan eerst al de T-Shirts, die eindelijk klaar waren, uitgedeeld en aangetrokken. Echt nog mooie T-Shirts en polo’s met naam op enzo. En dan rond 4.20 vertrek richting Comayagua (via La Ceiba, El progresso).

Eenmaal in Comayagua (rond 10.30) grote controle van de valiezen om te kijken of er niemand drank, wapens, drugs, ... meehad. Natuurlijk niets gevonden. En dan eventjes vrij om wat uit te rusten, en middag te eten. Echt niet normaal wat we daar op ons boord kregen, een derde van een kip, veel rijst, groenten. Gelukkig dat ik niet echt ontbeten had (op een stuk watermeloen na) en het met wat moeite allemaal op heb gekregen.

Na het eten zijn we dan naar een varkenskwekerij gegaan. Heel vreemd maar de stank viel echt nog mee. Ik begrijp niet echt dat dat in België zoveel erger is. Misschien komt het doordat al de gebouwen hier min of meer open zijn en dus de lucht continu nieuwe aanvoer heeft.

Maar eigenlijk was ik niet echt onder de indruk, ze hadden me een modern iets beloofd, maar dat was het niet bepaald.

Eenmaal terug in het CEDA, waar we bleven slapen, hadden we vrij. Dus eerst douchen en dan wat rondlopen op het gigantische domein. De minikamertjes van mijn klasgenoten gaan bekijken (zij sliepen in soort van barakken en wij in een soort vakantiewoning). Daarna het avondmaal, dat ook weer superuitgebreid was (eieren, tortilla’s, kaas, bonen waarvan ik had gevraagd ze niet voor mij op te scheppen, ...)

Nadien zouden de jongens voetballen, en ik zou meespelen, hadden ze wel een iets essentieels over het hoofd gezien: er was geen bal aanwezig. Toen er eindelijk een voetbal gevonden was, begon het al donker te worden, dus na een halfuurtje gaf iedereen het op.

Dan nog maar een toertje maken met de meisjes. En tussen al die mangobomen krijg je er gewoon superveel zin in. Dus hebben we eventjes de regels overtreden en een mango gepukt en gesmokkeld tot in onze kamer waar we er dan met zijn allen van hebben genoten. Het enige stomme is wel dat we achteraf zagen dat er een mangoboom achter ons huisje stond en we dus helemaal geen mango moesten smokkelen van de kamers van de jongens tot bij ons, maar tja, twas toch ook wel leuk om zo een beetje stout te zijn (voor mij vooral om de andere die redelijk bang waren om betrapt te worden te zien).

In de avond heb ik nog pizza gegeten, die een van de leerkrachten meehad genomen van de stad. En dan nog smsen met de jongens die aan de andere kant zaten. Moest er geen leerkracht bij ons hebben geslapen zou ik echt nog tot bij de jongens zijn gelopen of hun tot bij ons hebben uitgenodigd, maar ja er sliep een leerkracht bij ons (uit voorzorg ...). Rond 11.00 dan toch in mijn bedje gekropen.

Dinsdag: Aangezien Isabel, klasgenote en vriendin, jarig was hadden we afgesproken met de meisjes om om 5 uur ’s morgens te zingen aan haar bed. Echt supergoed geslaagd, en daarna allemaal douchen en ontbijten. Maar dat laatste is me slecht bevallen, het was zo een typisch Hondurees ontbijt (tortillas, eieren, bonen, gebakken bananen, ...) en dat valt me veel te zwaar.

Na het ontbijt valies pakken en bus naar een Guyabanakweekerij (een of ander fruit, echt wel nog lekker) en dan nog naar een FHIA (hier zoeken ze uit hoe ze beter aan landbouw kunnen doen, hoe ze meer kunnen produceren, de “nieuwste” technieken, ...). Maar ik ben behoorlijk ziek geworden hier (door het ontbijt) en dus ben teruggekeerd naar de bus, waar ik me heb gelegd en wat proberen te slapen heb.

Na het bezoek hier zijn we richting Siguatepeque gegaan, waar we een middagmaal kregen. En van daaruit naar La Esperanza. Echt zo vreemd, het is net alsof je in een andere wereld komt, het klimaat is er zoooooooooo verschillend. Net of je de alpen ofzo binnenkomt. Al die bergen, de dennebomen, het heerlijke klimaat (volgens mijn klasgenoten behoorlijk koud), het enige minpuntje is dat er enorm veel stof in de straten is.

Eenmaal in het hotel kregen we de tijd om ons te installeren, natuurlijk weer al de meisjes in een kamer (maar dit keer zonder leerkracht, die sliep in de kamer naast ons). En dan na het avondeten (die zeer gelijkaardig was aan het ontbijt) zijn we nog eventjes naar de “markt” geweest om een mango te kopen, kwestie dat ik toch iets binnen had van avondeten.

Na het avondeten, nog wat bij de jongens op de kamer gezeten. De kamer was veel mooier dan die van ons. Hier was tenminste plaats om al de valiezen een degelijke plaats te geven. Geen idee of dit eigenlijk wel mocht, maar de leerkrachten zeiden er niets op, en ik had helemaal geen zin om de hele week in mijn kamertje te zitten en televisie te kijken.

Woensdag: deze morgen zou het fantastisch worden, al van heel lang geleden verlangde ik ernaar om aardbeien te eten. En jawel vandaag gingen we een plantage bezoeken. Eerst eventjes wandelen (10 minuutjes) en dan een hele uitleg en tot slot mochten we er toch enkele proeven. Maar dat was toch een beetje minder, de aardbeien waren redelijk zuur. maar ja het was al veel te lang geleden dat ik nog eens een rode vrucht had gegeten, dus het heeft me echt wel gesmaakt.

Na dit bezoek zijn we met zijn allen de bus ingegaan en wat verderop gereden, waar we een bezoek brachten aan een perzikkwekerij. Maar er waren ook nog een heleboel andere vruchten. Hierna hebben we een serieuze wandeling gemaakt (van ongeveer een uur). Het is te zeggen de jongens en ik hebben gewandeld, want de meisjes wilden niet wandelen dus werden ze gebracht met de auto. Maar het was bijna de hele weg bergaf en het weer was zo fantastisch, dan doet een wandeling toch zo een deugd. En zo na meer dan 9 maanden een wandeling doen, dat moet toch kunnen. Alleen mijn schoenen waren niet de beste keuze. De zolen zijn er zogoed al af dus elk steentje voelede ik. Maar niet trunten é, na een uurtje wandelen kwamen we aan bij een huisje waar een heerlijke maaltijd ons te wachten stond. Kip, met rijst, aardappelen en verse groentjes (waaronder broccoli). Ik natuurlijk alles mooi opeten, en dan zie ik de bordjes van mijn klasgenoten en zie je al die groenten nog liggen. Ik kan daar zo boos van worden, het belangrijkste willen ze gewoon niet eten.

Na de maaltijd wilde ik eventjes mijn eten laten zakken, maar daar was amper tijd voor. Want het programma zat redelijk vol voor vandaag. We moesten nog een kleine 10 minuutjes wandelen (dit keer bergop) naar een tomatenkwekerij, dat was wel nog intressant. Die man had nooit school afgemaakt, maar door het toeval had hij iemand leren kennen die hem wilde helpen bij de opstart (20 jaar geleden). Ondertussen heeft hij zijn lagere school afgemaakt, waardoor hij op zijn minst kan lezen en schrijven, en heeft hij een klein bedrijfje dat nog ingenieus in elkaar zit.

De tomaten hangen vast aan een touwtje, en ze worden verplaatst tot ze vanvoor zitten, en tegen die tijd zijn ze bijna rijp en hoeven ze nog maar een weekje daar te hangen.

Na het bezoek was het plan om terug te wandelen tot aan de bussen, maar dat zag niemand (buiten mij en enkele anderen) zitten. Dan maar met een bus en een auto teruggereden. Aangezien de meisjes in de auto zaten samen met 3 leerkrachtn, zijn we eerst nog gestopt bij het huisje waar we hadden middaggegeten. Hier werden we ontvangen met koffie en koekjes. Hierdoor waren al de jongens natuurlijk aan het wachten bij de bus (haha). En het stomme is dat de meisjes ook voor de rit tot in La Esperanza in de auto hebben gezeten. Zo hebben wij nog wat rondgereden door de stad, voordat we terugkeerden naar het hotel. Daar kregen we vrije tijd, waardoor we naar boven in de stad konden gaan. Hier had je een fantastisch uitzicht, echt zo waw. Dan natuurlijk foto’s aan alle kanten.

En dan vlug terug want het avondmaal stond al op ons te wachten.

Ook na het avondmaal zijn we wat meer het stadje gaan verkennen, het is er zo autentiek, maar heel gezellig. Je hebt er ook nog zo die volkeren die nog leven zoals vroeger, echt fantastisch. Zo hebben we gewandeld via het kerkhof, naar een parkje, waar weer de camera’s werden bovengehaald. Daarna nog eventjes naar het stadspark, waar er anderen zaten in de kiosk. Dus ook daar wat zotte foto’s.

En dan terug naar het hotel. Daar vroegen ze mij of ik niets wilde drinken, op de een of andere manier hadden de 2^e jaars rum binnengesmokkeld. Maar daar had ik helemaal geen zin in, en de kans dat we betrapt werden was ook gewoon veel te groot.

Donderdag: deze dag was voor mij wat minder intressant, want we gingen naar enkele kwekerijen waar ze aardappelen, sla, brocoli, hadden. Maar dan stond er weer een wandeling op het programma. Wel behoorlijk stom want na een halfuurtje kwam de auto ons oppikken om zo verder te gaan (de rest zat die achterkwam moest wachten op de bus). Zo had ik natuurlijk een fantastisch zicht, en die bevolking van daar echt, hoe die vrouwen werken in deze zon, amai, ik kan het toch niet hoor.

Toen we terugwaren had iedereen gehoopt dat we vrij kregen om fruit enzo te kopen, maar nee. Door de wanorde van mijn klasgenoten, mochten we het hotel niet verlaten. Gelukkig ben ik dan een uitwisselingsstudent en door mij kreeg iedereen toch toelating voor een halfuurtje, dus wij door al de straten crossen op zoek naar fruit, want het avondeten zou weer niet zo lekker zijn. Achteraf bekeken had ik die mango’s helemaal niet nodig, want het avondeten was nog min of meer cava.

Na het avondeten kregen we nog een gans gesprek met de leerkrachten en het was behoorlijk hard. Bijna iedereen zat te wenen. En dat is wel vreemd als je zo die machojongens, met hun grote mond, gebroken ziet. Hierna was iedereen superrustig, en ben ik nog een heleboel klasgenootjes mogen gaan troosten. ‘T is dat ik er niet echt tegenkan dat er mensen wenen.

Dan vroeg bedje in want de volgende zouden we vroeg vertrekken richting Tocoa.

Vrijdag: om vijf uur opstaan, valies maken en ontbijten. Daarna allemaal de bus in en gedaan is het schoolreisje. Wel nog eventjes gestopt om veel te veel aardbeien en bramen te kopen. En zo zijn we rond 5 uur in de namiddag aangekomen. Vlug mijn kleren aangedaan om te gaan dansen. Maar bleek dat ze enkel een presentatie in het colegio hadden en daarna nog naar een verjaardagsfeestje van een van de leden geweest.

Zo dit is mijn schoolreisje, de rest volgt een volgend keertje.

Eline

Utila vervolg, waterpretpark, kermis

Hier is het vervolg van mijn bericht.

Dinsdag 27.04: weer een cornflakesontbijt en daarna wat chillen. Voor middageten zijn we naar een bakkertje geweest, en wat was het lekker om nog eens iets vers te eten. We hebben ook een heleboel vers fruit gaan kopen (mango, bananen, watermeloen) voor 's avonds. In de namiddag zijn we weer meegeweest met de duikers om te gaan snorkelen. En dit keer heb ik echt het mooiste koraal gezien. Alé het was het dichtste bij dus je kon het allemaal veel beter zien, en de visjes zitten echt zo rond je. Echt waw!
's Avonds heb ik dan pannenkoeken gemaakt, maar de pan die aanwezig was diende niet echt voor pannenkoeken te maken, dus de vorm was wat minder. Al heeft het wel gesmaakt met vers fruit en veel ijs :)
En jawel ook vandaag zijn we niet uitegweest, en aangezien ik besloten heb om morgen terug te keren, ben ik dus niet uitgeweest op het partyeiland. Maar ja, kzal misschien nog wel eens de kans hebben in Tocoa.

Woensdag: Aangezien de boot om 6.30 vertrekt mocht ik vroeg opstaan, het laatste terug in mijn valies proppen en dan wegwezen. Dit keer heb ik het grootste deel van de reis geslapen in de boot. Dus ben ik helemaal niet ziek geworden. Om 8 uur was ik in Ceiba en rond 10 uur in Tocoa.
In de namiddag wilde ik naar school gaan, maar door de hoge temperaturen zijn de lessen afgelast (net als gisteren). Dan ben ik met mijn leerkracht gaan praten over de trip van volgende week. En dan naar huis, waar ik dan weer vertrokken ben rond 4 uur om te gaan volleyen. En vervolgens te gaan dansen. Aangezien het plan is om naar Tegus te gaan dit weekend moet er nog wat gerepeteerd worden. Maar het wordt niet zo serieus genomen, dus ik vrees dat het zal worden afgelast.

donderdag: 's morgens weer naar school, en ook 's middags hadden we school, maar het was een ganse bespreking over wat we allemaal gaan doen op onze schoolreis. Rond 3 uur begon dan de les, maar aangezien de volleybaltraining voor de meisjes ook dan begint, ga ik ervandoor om te sporten, dan doe ik tenminste nog iets nuttigs!
Na het volleyen ben ik weer gaan volksdansen, al kwam er van dansen niet veel in huis. Er is de hele avond rondgebeld om te weten of we nu al dan niet naar Tegus gaan. En dan gingen er ook een heleboel naar de kermis die op het plein aan de andere kant van de straat lag. Echt zo een oude machines, nie normaal. Het ziet eruit als de filmpjes van de jaren 60. Als je zo de kermis van Greace ofzo in je gedachten hebt, dan zit je volledig juist met hoe het er hier dus uitziet. Volgens mij komen die attracties ook over van de VS, en mogen ze daar niet meer gebruikt worden wegens te onveilig en dan sturen ze het maar op naar Honduras, daar zijn er toch geen regels.
Om 9 uur werd me dan gemeld dat we dan toch niet naar Tegus gaan, moeten we daarom zolang wachten???

vrijdag: vroeg opgestaan, want de school van mijn mama gaat naar "water jungle" een soort subtropisch zwembad ala sunparks, of centerparks. Al is het dan wel volledig openlucht natuurlijk. En ze hebben echt een goeie dag uitgekozen, want het is superwarm vandaag. DUS insmeren geblazen! Alles was rustig tot rond 2 uur. Dan moesten we allemaal vlug ons omkleden en naar de bus gaan. Ik begreep het niet echt, want normaal zouden we pas om 3 uur terugkeren. Maar bleek dus dat ze 2 meisjes van de school van mijn mama wilden misbruiken in een supergevaarlijke plaats, zo waar de machines om golven in een van de zwembaden te maken. Maar er was iemand die had gezien dat die 2 meisjes met 2 jongens naar binnen gingen en die heeft dan alarm geslagen. Hierdoor zijn de meisjes kunnen wegvluchten, helemaal over hun toeren, aan het huilen enzo. Dan is de politie langsgekomen, maar van de jongens natuurlijk geen spoor te bekennen.
Toen we dan terug in Tocoa waren kwam mijn gastpapa ons ophalen, moest die nog ergens passeren. maar parkeerde hij veel te ver van de stoep, dus als hij terug wilde instappen, passeerde er een auto, die de deur meehad. Met als gevolg dat we de deur niet meer konden sluiten, dus moesten we naar een garage. Want morgen is alles gesloten (1 mei). Gelukkig kon ik ervantussenuit omdat ik ging gaan volksdansen. Maar ook vandaag hadden er niet veel zin om te dansen, dus een halfuurtje dansen, en dan gingen ze naar de kermis. Daar had ik geen geld voor, dus dan heeft er me een meisje waarvan de ouders haar kwamen ophalen naar huis gebracht.

Zaterdag 1 mei: heel vreemd maar de lavanderia van mijn papa was dus open vandaag, hij was vergeten dat het een feestdag was, en de klanten hadden gevraagd om kleren te wassen. Dit tegen de zin van mijn mama, maar ja. Ik ben wel naar de Mall geweest om geld af te halen en 2 paar sandalen te kopen (samen hebben ze 25 euro gekost) omdat ik 2 paar schoenen heb kapotgelopen in Utila, en er nieuwe nodighad voor mijn schoolreisje.
Daarna nog naar mijn leerkracht geweest, om mijn T-shirts te halen, die waren natuurlijk nog steeds niet klaar. En ook om te zeggen dat ik er zondagavond ga "slapen" om de volgende morgen samen naar school te gaan. Aangezien we maandag om 3 uur afspreken in school en mijn gastmama het niet echt ziet zitten om dan op te staan.
In de namiddag wat rustig aan, met ventillator op mijn kamer bezig geweest. En in de avond zijn we gaan BBQen bij familie om de dag van de arbeid te vieren. Er was niet zoveel volk, maar het was gezellig.
Nadien ging een van mijn neven naar de kermis, en die nodigde mij uit. Ik had behoorlijk wat schrik, en wilde er nog vantussenmuizen door te zeggen dat ik helemaal geen geld had (wat ook waar was) maar me dan toch overhaalt, en die heeft dus ook alles betaald, en daar voel ik me echt niet goed bij. Eerst wat geschoten in een soort van schietkraam, best wel grappig, maar dat is dus echt niet moeilijk é. Die ventjes zijn supergroot, dus ik alledrie mijn ventjes van de plank. Hij had wel wat meer moeilijkheden, en had er maar eentje van geschoten. De prijzen stellen hier wel alles behalve iets voor, een lolly of een klein beertje. Echt jammer dat je zo geen grote pluche beren kan winnen. Dan ook nog in de botsautotjes geweest, maar ja dat trok dus ook op niet teveel. En ook in iets dat ze hier de sateliet noemen. Dat is een platform dat schuin gaat en ronddraait. Maar ja dat gaat alles behalve supersnel. En na 2 rondjes ben je gewent aan het tempo, dus voel je niets meer. Wel vreemd is dat je maar amper vast zit, eigenlijk best wel onverantwoord.

Zo dit is het nu wel eventjes allemaal. Nu ga ik gaan eten bij mijn oma (papa) en daarna ga ik ofwel naar een voetbalmatch gaan kijken ofwel gaan zwemmen in de rivier. En dan vertrek ik morgen op schoolreis.

Dus tot de volgende, het zal ook wel weer een lang berichtje zijn.
Eline

8 maanden, Utila, waterpark, ...

hallo,

hier ben ik weer, zoals jullie wel weten is het de laatste week een beetje zeer druk, dus heb ik tot vandaag geen tijd gehad om mijn blog aan te vullen.
Aangezien er veel is gebeurd, zal het een extreem lang berichtje worden, ik zie waar ik geraak vandaag. De rest volgt een ander keertje.

we beginnen bij dinsdag 20.04: 's morgens naar school geweest, maar ja, kvang daar eigenlijk nie te veel aan. In de namiddag hebben we wel enkele lessen gehad. Ik heb ondertussen ook al enkele examens teruggekregen. hier een lijstje:
wiskunde: 60/60 (hier ben ik dus mee geslaagd voor dit partieel, dus ik laat mijn taken zelf niet meer nakijken, al heb ik ze wel allemaal gemaakt)
bio: 39/75 (5e van de klas)
agronomia: 17/60 (gemiddelde is 20/60)
ecologia: 90 % (1e van de klas)
zootecnia: 23,5/50 (denk 7e van de klas ofzo, echt iedereen heeft zo rond de 15-17)
chemie heb ik nog niet teruggekregen en mecanizacion ook niet.
Na de les ben ik gaan volleyen tot 6 uur. en daarna ben ik nog tot 9 uur gaan volksdansen. Maar doordat we een ganse bespreking kregen achteraf, was het 9.30 voor ik thuis kwam, tot grote boosdoenerij van mijn mama (ik had nogtans een bericht gestuurd dat het 9 uur - 9.30 zou worden). Ze vindt gewoon dat uur te laat, en blablabla, het is te gevaarlijk om alleen over straat te lopen, en het stomme is dat ik niet alleen naar huis ga. Er is altijd iemand van de jongens die met me meefietst tot bij me thuis. Dat is eigenlijk best wel grappig, want elke avond is er een ganse regeling van welke jongen er met welke meisjes naar huis gaat.

woensdag 21.04: 's morgens ben ik dus niet naar school gegaan, want ik wilde naar het internet. Eigenlijk hoop ik dan wat langer te kunnen slapen, maar dat lukt me dus niet. Aangezien de meid vertrokken is naar de lavanderia, krijg ik nu wel wat extra taakjes, ik moest er vandaag voor zorgen dat er fruitsap was en dat er aardappelen gekookt waren, die ik dan tot puree heb omgetoverd.
Daarna ben ik dus naar het internet vertrokken. In de namiddag ben ik wel naar school gegaan. Maar ikheb nu een nieuwe visie, dus ik ga amper naar de les. Vandaag was er een presentatie voor een project waar ze het ganse jaar aan gaan werken. Dus bij de eerste gelegenheid (een klasgenoot die zich niet goed voelde) ervantussen geknepen.
Normaal zou ik gaan volksdansen, maar dat is niet doorgegaan, en dan maar wat op het voetbalveld gewacht tot de volleybal zou beginnen. Om 15.30 begint de "training" van de meisjes, maar eigenlijk doe ik niet met alles mee omdat het echt zeer eenvoudige dingen zijn. Ik help eerder wat met de coaching, want geloof me, de meisjes kunnen maar amper toetsen, ze spelen dus bijna alles onderhands. En ook de opslag zit maar wat slecht, maar dat komt ook wel omdat het hun verkeerd wordt uitgelegd.
Nadat de meisjes gedaan hadden, heb ik nog tot 6 uur met de jongens gespeeld, echt zo fantastisch. Waarom kan ik verdorie niet zo hoog springen. Maar ja, blokken doe ik hier niet hoor, veel te gevaarlijk, want ze springen hier wel tot aan de andere kant van het net!
Toen ik thuis kwam heb ik wel een ganse preek gehad, want ik was met de verkeerde kleren gaan sporten. Het sportbroekje was te kort, en de T-shirt was zonder mouwen. Echt dikke bullshit, maar ja, wat kan ik er tegen zeggen.
En dit is nog maar het kleinste probleem, na het eten wilde mijn mama bellen naar AFS voor mijn reisje naar Utila, maar aangezien ze het daar niet weten, zou dit wel voor een groot probleem kunnen zorgen. Gelukkig heeft ze het uiteindelijk bij de verantwoordelijke van Tocoa gehouden, en dus moet ik er morgen eens mee gaan praten.
Eigenlijk was ik wel een beetje boos, dat ze alles zo volgens de regeltjes wilt, er zijn echt niet zoveel andere studenten waarbij de ouders zo naar AFS zouden bellen enzo.
's Avonds heb ik nog naar de voetbalmatch Honduras-Venezuela gekeken, alé de eerste helft, want het was maar een saaie match.

donderdag: Na een nachtje slecht slapen, door al het gezaag van mijn gastmama de laatste 2 dagen, was ik niets waard op school. Na het werk ben ik dan ook met de AFS verantwoordelijke gaan praten, en gelukkig zei ze dat ik zonder probleem naar Utila kon gaan, en gaf ze ook een reden voor de overbezorgdheid van mijn gastmama. In Tocoa lopen er de laatste dagen heel wat politiemensen rond omdat de boeren (recistencia) op het punt van opstand staan, en dat zou willen zeggen dat er wel eens een burgeroorlog uitbreekt. Heel colon is dan ook tot rode zone verklaart (komt neer op supergevaarlijk, leuk om er te wonen hé) en vandaar dat er zoveel politie rondloopt. Zij vallen elke nacht enkele huizen binnen waar ze denken dat er gevaarlijk volk zit. en ze willen ook heel wat wapens afpakken, want ze denken dat er een groot deel komt van Venezuela en enkele andere landen,

toen ik terug thuiskwam, ben ik mijn kleren beginnen wassen, en in de namiddag zouden we verdere uiteenzetting krijgen van het project, maar ben vandaag zelf niet naar binnen gegaan. Om 2 uur zouden de volksdansen beginnen, maar er was bijna niemand komen opdagen, dus het is nog maar eens niet doorgegaan. Dan maar meteen gaan volleyballen. Maar omdat ik mijn voet had omgeslaan deze morgen, ben ik rond 5.30 gestopt, en dan nog gaan volksdansen, waar ik de pijn toch ook een beetje moest verbijten. Dit keer voor het eerst de ganse tijd gedanst, en dat deed zo een deugd, echt zo leuk om bij te leren. Al is het wel supervermoeiend, als je zo een 3 minuten moet polka dansen, ben je toch wel buiten adem, zo rood als een tomaat en nat van het zweet. Maar eigenlijk moet ik niet zoveel nadenken, want de jongens kunnen hier supergoed dansen, dus moet je eigenlijk alleen maar volgen. En af en toe zeggen ze wel en nu dit, en nu dat. Of verbeteren ze me wel, maar het is echt fantastisch. Dat ik hierop zolang heb moeten wachten, ik begrijp het niet.
Maar dit keer wel mooi op tijd naar huis gegaan, ik was zelf eerder dan mijn ouders thuis, waardoor ik voor een gesloten deur stond. Want het is donderdag, dus kerkgroepavond. Dus nog eventjes zitten wachten met de 2 jongens die me naar huis brachten.

vrijdag: In de morgen mijn koffer gemaakt, de laatste inkopen gaan doen en dan om 13.30 met de bus richting Ceiba. Daar kwam ik aan rond 3 uur en in de Mall zat Lore al te wachten. Van daaruit zijn we dan naar ons hotel gegaan. Dat ligt vlak aan de zee, en heeft Nederlandse uitbaters. Nadat we ons min of meer geïnstaleerd hadden, een verkennende wandeling op het strand gemaakt, en dan iets gaan eten in een restaurantje. Heerlijke camarones met een saladebar, waar ik een goed bord vol van heb genomen. En dan zijn we eens gaan kijken voor een disco. Stapten we zo een supermodern iets binnen (het past niet echt in het arma Honduras, want het was groter dan de disco van waar we zaten vorig jaar met de schoolreis naar Barcelona). Er was dus een Karaokebar, een loungeruimte, een supergrote dansvloer, een zwembad, een zicht op zee. Echt niet normaal, dat spellement. Enig minpunt is dat de ingang gratis is, dus dat iedereen er binnenkan, en dat is toch een beetje gevaarlijk. Aangezien het nog supervroeg was, zijn we nog iets gaan drinken en dan terug naar het hotel gegaan. Eigenlijk echt stom, want Lore was zo moe, dat we de deur niet meer zijn uitgegaan. Dus geen avondje disco, al hoorde je de muziek wel tot in de oververhitte kamer.

Zaterdag 24.04: Na een nachtje superweinig slapen, door de hitte in de kamer, zijn we gaan ontbijten en dan met de taxi naar de ferrie. Aan de ferrie stond Ellen al te wachten, en even later kwam ook Anaïs toe. Normaal zou Silke ook nog afkomen, maar omdat ze wat ziekjes was, zou ze de boot van de namiddag nemen.
Die boot was echt goed zot, ik ben niet iemand die snel ziek wordt op een boot, maar man, dit was niet normaal. Ik ben niet echt ziek geworden omdat het op zee was, maar eerder omdat alles gesloten was, en met die airco, ik had het gevoel geen verse lucht te hebben. En ik stak het natuurlijk in mijn hoofd, dus echt duizelig en misselijk geworden. Gelukkig nog net op tijd naar buiten gegaan. Er was daar maar amper plaats, maar ik moest er echt van tussen, en daar zit dus iedereen die zich slecht voelt. Gelukkig ben ik daar wel min of meer tot rust gekomen. Ook hebben we enkele dolfijnen zijn voorbijzwemmen, das wel mooi om te zien natuurlijk.

Toen we eindelijk aankwamen, stond er een busje van het hotel te wachten om onze bagage op te pikken. En dan zijn zij te voet naar het hotel gewandeld (dat is maar een 5 minuutjes). Daar kregen we een rondleiding, en dan hebben we ons geïnstaleerd en dan vlug middageten en de duikboot op om te gaan snorkelen. Maar aangezien ik nog steeds geen 100% was, ben ik maar eventjes het water in geweest. Voor de rest vooral in de schaduw gezeten, en mijn benen in de zon, kwestie dat die toch wat bruinen :)
Toen we terugkwamen hebben we ons gedoucht, om al het zout van ons te spoelen, en dan kwam Silke toe. Dus met zijn allen naar de winkel, waar we extreem veel pasta hebben gekocht. Hiervan al meteen een klaar gemaakt, een belgische pasta, met min of meer een rode saus. Het heeft dan ook echt gesmaakt.
's avonds wel alles een beetje rustigaan, enkele boekjes lezen want Lore haar mama en tweelingzus waren naar Honduras gekomen, en die hadden een heleboel humos en flairs mee. Dus wij als bezetenen zitten lezen. Tja als je zo 8 maand niets van het belgenlandje hoort, en dan krijg je de kans om een beetje op de hoogte gebracht te worden ...
we zijn dus ook niet meer uitgeweest want iedereen was ook wel redelijk moe van de zeelucht enzo.

zondag: na een wentelteefjesontbijt met vers fruit (heerlijk) eventjes tot rust gekomen (dat is toch echt vakantie hé) en in de namiddag zijn Lore, Anaïs en ik gaan zwemmen in de superzoute zee (waardoor je dus supermakkelijk blijft drijven) terwijl Silke en Ellen begonnen met hun duikcursus. Ik heb dus besloten het niet te doen. Eerst en vooral omdat ik geen zin heb in 3 dagen theorie in het Engels, en ik heb ook wat schrik van mijn oren, en ik weet ook nog niet wanneer ik precies terugkeer, dus het zou stom zijn moest ik de cursus niet kunnen afwerken.
's Avonds hebben we geBBQt. Een lekker stukje kip en een tonijn met een pastaslaatje en een aardappel in de schil. Echt eens op zijn Belgisch, zonder vlees die halfzwart ziet omdat ze het er veel te lang op laten liggen.
En aangezien het zondag is, zijn de meeste bars gesloten, dus ook vandaag een rustig avondje op de kamer.

Maandag 25 april: Na een rustig cornflakesontbijt, me weer wat beziggehouden met de belgische literatuur. Op het einde van de voormiddag zijn de niet-duikers gaan fietsen. Voor Anaïs en Lore was dit de eerste keer in Honduras, dan ben ik toch eventjes blij dat ik in Tocoa zit en me met de fiets mag verplaatsen, want ik zou echt al stukken van mensen aan die taxi's hebben uitgegeven. Dus dan tot het einde van de weg gefietst en dan zijn we teruggekeerd tot op het strandje, dat stelde natuurlijk niets voor in vergelijking met Roatan, maar ja het was zo warm dat dat niet uitmaakte, water is water. Dan hebben we daar een Hondurees snackje gegeten en dat zijn we teruggekeerd.
's Avonds hebben we nog pizza gegeten in een restaurant, en wat heeft het gesmaakt, alleen begin ik het Italiaans eten nu toch wel eventjes beu te worden.
En weet je ook vandaag zijn we niet uitgeweest, echt zo vreemd, we zitten lijk op Utila, het feesteiland, en wij zitten maar in ons kamertje, boekjes te lezen en belgische liedjes te zingen. natuurlijk is dat ook wel leuk om wat liedjes te zingen, maar ja, ik heb zo maar amper toestemming hier om weg te gaan, zeker nu met al die problemen, dat ik eigenlijk wel eens wegwil.

Ik ga het hierbij laten, in een volgend bericht volgt de rest!

Eline