regionales en Tela

Hela,

En weer een weekje verder. Eens zien wat er allemaal gebeurd is ...

Donderdag: gewoon school en natuurlijk weer een volleybaltraining. Na de training nog gaan volksdansen. Al wordt er de laatste tijd niet zoveel gedanst omdat er vaak een gebrek aan meisjes zijn. Geen idee waarom ze niet afkomen, vaak is het de regen die ervoor zorgt dat ze geen zin hebben om zich te verplaatsen. Omdat we om 7 uur al gedaan hadden, was ik dus vroeg thuis en dat kwam goed uit want het vandaag mijn gastmama haar verjaardag. Dus gingen we nog ergens naartoe. Er was een verrassingsfeestje georganiseerd en heel de familie van mijn mama was er en velen van mijn papa's familie.

vrijdag: weer een dagje school, en dan nog een volleybaltraining. De regen heeft ons wel wat vroeger doen stoppen. En ik wil die stomme toelating zodat ik niet meemoet naar de AFSoriëntatie. Maar natuurlijk waren die nog steeds niet in orde.

zaterdag: een redelijk rustig dagje. 's morgens de laatste volleybaltraining voor het tornooi. 's middags dan eindelijk de nodige papieren gekregen, die gaan kopiëren en doorsturen naar AFS. hopelijk is het goed genoeg, want ik ga niet wachten op een antwoord. Dan mijn valies gemaakt voor de trip van morgen. En dan werd ik nog uitgenodigd voor een babyshower, dus mijn avond was ook gevuld. Het was nog redelijk gezellig, niet teveel volk. Alleen de spelletjes kon ik vaak niet meedoen want het was met schrijven en zo typische babyspulletjes daar ken ik de naam toch niet van in het Spaans. Uiteindelijk was het 11.30 toen ik in mijn bed lag.

zondag: Om 7 uur opgestaan, om de laatste hand aan mijn valies te leggen en me volledig klaar te maken voor de trip naar Tela. Om 8.30 hadden we afgesproken aan de busterminal, zo met al de ploegjes van school die zich hadden geplaatst voor de regionales in Tela. Hetzijnde volleybal jongens en meisjes, basketbal jongens en meisjes en voetbal meisjes. En om iets over 9 vertrok de bus. Aangezien het een goeie 3 uur rijden is werd er een stop gehouden na een 2 uur, waar de meesten een nieuwe voorraad kochten.
Rond 13.00 kwamen we aan in Tela, hebben we ons geïnstalleerd en dan wat tot rust komen in het hotel. De schoolploeg meisjes kregen 2 kamers, 1 van 6 en 1 van 4. Omdat de 7 speelsters samen wilden liggen hebben ze dus met 7 in de kamer van 6 geslapen en hebben ik en de trainster (Ana) in de andere kamer gelegen waar we elk een dubbelbed hadden. Dan wat het hotel verkennen, en taart voor de jarige eten. En om 4 uur hebben we dan een wandelingetje gemaakt. Toen we terugkwamen stond er een typisch hondurees avondmaal op ons te wachten. Hetzijnde: tortilla's, bonen, stuk vlees, mantequilla (boter), tajadas (gebakken bananen), kaas en om te driniken natuurlijk frisdrank.
's Avonds was er een congresso voor de leerkrachten om al de matchen goed te organizeren. Wij mochten ondertussen gaan zwemmen in het zwembad in het andere hotel. Dat heeft me wel deugd gedaan, alleen jammer dat er veel te veel chloor in het water zat, dus na 10 minuutjes met pijne oogjes het zwembad verlaten. Wil ik naar de jongens, die geen zin hadden om te zwemmen, gaan maar heb ik een probleem omdat er een of andere coach van een van de voetbalploegen begint lastige vragen te stellen en me niet laat doorgaan. Uiteindelijk na 5-10 minuten toch kunnen passeren en naar de jongens naar boven gegaan. En dan terug naar ons hotel, wachten op de leerkrachten.
Dan worden we teruggeroepen naar het andere hotel om alles voor de komende dagen af te spreken. Blijkt dat er een van de 4 departementen niet is komen opdagen, dus zijn er maar 3 ploegen in elke reeks. En doormiddel van loting kwam er uit dat de volleybalploeg meisjes niet moest spelen de volgende dag en meteen naar de finale ging. Wij natuurlijk allemaal superblij, want de andere schoolploegen moesten winnen om een dag langer te mogen blijven in Tela. En de basketbalploegen waren al van op voorhand uitgeschakeld want de scholen waartegen ze uitkwamen hebben een schoolploeg om U tegen te zeggen.
Dan allemaal terug naar het hotel en wat tot rust komen, wat op het internet gezeten, en dan met de leerkrachten zitten praten, die het over de slaagkansen hadden.
Rond 10.30 zijn we dan allemaal naar de kamers gegaan en ik wilde gaan slapen, maar dan ben ik beginnen praten met Ana en dat zo tot 12.30. Toen besloten we om toch maar te stoppen zodat we morgen fris de match van de jongens konden gaan bekijken. De wekker werd gezet om 6.30 wat voor mij toch al min of meer uitslapen betekende.

Maandag: 5.40 alarm van Ana's gsm, die was ze toch wel niet vergeten uit te zetten. Ik me natuurlijk nog eens omdraaien maar om iets voor 6 klopklopklop op de deur. De meisjes waren al een eeuwigheid op en allemaal klaar om te gaan ontbijten. Aangezien ik de deur was gaan openen was ik volledig wakker en ben ik ook maar opgestaan. Na het ontbijt, dat ook weer veel te typisch Honduras was, zijn we samen met de jongens naar het "stadium" gegaan waar de volleybalmatch door zou gaan.
Om 8.20 (20 minuten later dan gepland) begon de match. maar de jongens hebben echt slecht gespeeld. De aanvallen die dodelijk waren in Tocoa werden niet gebruikt, vele recepties kwamen niet uit bij de passeur. En heel veel toetsen werden afgefloten, al heb ik bij sommige wel mijn twijfel of het echt slechte toetsen waren. Ik ben ze natuurlijk wel tot het einde blijven aanmoedigen, maar helaas verloren ze met 3-0 en het stomste is dat de andere ploeg niet zo fantastisch veel beter was. Dan nog een stuk blijven kijken naar de meisjesmatch. Zodat we de systemen van de andere ploegen kennen. En wat een verschil, er werd gevochten voor elk punt, echt ballen die van ver werden gehaald. Af en toe een mooie aanval, echt een match op niveau. Alé toch voor zover het jongeren zijn die spelen. Ik denk dat het niveau min of meer te vergelijken valt met 13-14 jarigen in belgië die regionaal spelen, maar dan wel de betere ploegen.
Eerlijk gezegd vreesde ik voor de match van morgen, onze schoolploeg is lang niet zo goed als deze ploegjes, maar misschien dat ze op wilskracht, geluk, godswil (zoals ze in Honduras zeggen), ... het toch kunnen halen.
In de namiddag heb ik er dan voor gezorgd dat de jongensploeg volleybal ook nog een dagjes langer kon blijven. Ik wilde ze niet terugsturen met de basketbalploegen, die zwaar hadden verloren. Ook omdat ik het gevoel heb dat de jongens en meisjesploeg volleybal 1 team is en dus we samen moeten blijven. Daarom heb ik besloten om ze wat financieele steun te geven, dit doormiddel van een deel van een hotelkamer te betalen, hetzijnde 300 lps (+-12 euro's).
Dus bleven de volleybalploegen in Tela. En dan zijn we met zijn allen naar het strand gegaan, waar we de match van de jongens overliepen en de slaagkansen voor de match van morgen. Ook werd er wat over de toekomstplannen gepraat, wat moet er verbeterd worden, ... en dan nog een laatste training voor de meisjes. Terwijl de jongens wat in de zee zwommen en ik wat foto's zat te nemen van mijn laatste tripje naar de zee in mijn jaar Honduras. 's Avonds alles rustig want de volgende dag is de GROTE dag. Wel hebben we nog een pizza gekocht en frisdrank om de leerkracht LO te bedanken. En dan bedje in. Alé toch de meisjes. Aangezien ik op de kamer lag met de leerkrachten werd alles voor de match overlopen, hoe gaan we spelen, hoe kunnen we punten maken, ... Uiteindelijk was het ook weer na 12 uur toen we in ons bed lagen.

dinsdag: Vroeg opgestaan, want vandaag is de dag waar de schoolploeg zolang heeft voor getraind. Eerst weer een ontbijt dat op niet veel trok, en dan naar het stadium. En om iets na 8 begon de match. De eerste 2 sets speelden we niet zo goed en de kopjes gingen al snel naar beden. De fouten stapelden zich op, ik begreep niet zogoed wat er gebeurde. In de 3e set heb ik hun duidelijk gemaakt dat ze moeten genieten van hun spel, dat ze moeten spelen met plezier. En het heeft toch geholpen, want al snel stond het 8-1, en de hele set hebben ze op voorsprong gestaan. Tot het 24-19 was, setpunt voor ons. Maar dan een opslag in het net, een bal die buiten gaat nog aanraken, een slechte volley, een slechte receptie, een aanval van de tegenstanders in de 3 die niet wordt afgefoten, en voor je het weet staat het 24-24. En dan 25-24, weer een setpunt, maar nee, weer een stomme fout. En zo gaat het tot 27-27 en dan doet de scheidsrechter lastig enzo dus 27-29. Echt zo stom, want ze hadden deze set echt moeten winnen. En ik had de hele set zo superhard geroepen, echt niet normaal. Hierdoor kreeg mijn ploegje meer zelfvertrouwen en de tegenstanders maakten de ene fout na de andere. Maar ja het mocht niet zijn. En eigenlijk was ik redelijk boos op de jongens dat ze amper hadden aangemoedigd. Hun tactiek was om de meisjes van de andere ploeg te doen desconcentreren. En in de opwarming lukte dat ook met al hun "vamos amor". Maar in de match heeft de scheidsrechter hun verboden de meisjes lastig te vallen.
In de namiddag zijn we dan teruggekeerd naar tocoa. Normaal gingen we de bus om 14.00 hebben maar die zat vol (ondanks dat we hadden gereserveerd) en dus moesten we wachten tot 15.15. Waardoor we dus pas om 7 uur in Tocoa aankwamen en dan was het nog eens aan het regenen dat het giet. Dus met een taxi naar huis.

woensdag: geen school, wegens staking. Dus heel de dag rustig. In de namiddag is de mevrouw met zilver wel nog eens langs gekomen, maar ze had niet echt veel mooie dingen bij zich. En 's avonds zouden we oefenen voor een voorstelling met de volksdansen, maar er waren maar de meisjes, dus is het niet doorgegaan.

donderdag: vandaag wel school, en ik heb nog eens wat gewerkt. Dit keer in een soort van serre waar we enkele plantjes moesten planten. En dan naar huis, de computer opstarten en mijn blog aanvullen, wat foto's op facebook plaatsen, wat op msn met mijn broertje en zusje, ...
Deze middag ga ik niet naar school, want mijn klasgenootjes hebben examen en aangezien ik nooit iets heb genoteerd in deze lessen, omdat ik ook vaak aan het volleyen was, kan ik dus ook niets studeren. Ik ga rond 4 uur gaan, om te trainen. En dan om 6 uur heb ik practica voor de presentatie van de volksdansgroep.

Zo dit is mijn voorlaatste weekje in Honduras. Nu komen al de afscheidsfeestjes, de cadoten die moeten gekocht worden, en van alles zeggen dit is de laatste keer, ...

Tot binnen 13 dagjes,
Eline

ceiba, fiesta, dia del estudiante

hela,

Weer een weekje voorbij. De tijd vliegt echt voorbij, ik heb een overvolle agenda, wat ik natuurlijk wel super vind, want zo denk ik nog niet te veel aan mijn terugkeer die nu toch heeeeeeeeeeel dicht bij komt.
We zullen dus beginnen bij vrijdag, 's avonds ben ik met mijn leerkracht, haar 3 zoontjes, de zus van mijn leerkracht en een vriendin van mijn leerkracht met haar 2 zoontjes naar het circus geweest. Voor de voorstelling hadden we gegeten in de pizzahut, echt iets dat nog ontbreekt in Tocoa. De voorstelling was echt fantastisch, het was een circus die vanuit Moskou overkomt. En hier zijn er nog dieren toegelaten in het circus, echt waw als je een bruine beer, of zo een achttal tijgers zo ziet. Natuurlijk had ik wel wat medelijden met de beer, want die was zo de mond gesnoerd, en die zag er niet bepaald gelukkig uit. Maar ja, de show was fantastisch. Buiten de dieren waren eer nog een heleboel acrobaten, een clown, ...
Na de show zijn we blijven slapen in het huis van de zus van mijn leerkracht. Maar het was er echt superwarm, de TV heeft lang opgestaan en de buren hielden een feestje, dus echt goed geslapen heb ik niet.

Zaterdag: Normaal gezien zouden we nog een vlindermuseum bezoeken, maar dat is niet doorgegaan. We zijn rond de middag teruggekeerd naar Tocoa, waar ik dan eerst mijn kleren heb gewassen, en dan wat rustig aan tot 4 uur. Want dan ging ik gaan kijken naar de training van de jongens volleybalploeg van de school. Om 6 uur zou ik naar een feestje gaan, maar omdat ik niet wist waar het was, moest ik wachten tot ze me kwamen ophalen. Dat zou rond 7 uur zijn, maar natuurlijk was het bijna 8 uur voor ze kwamen.
Het feestje ging door in het huis van iemand van de volksdansgroep. Het was wel gezellig al had ik me iets totaal anders voorgesteld. Eerst werden de kaarten en de dominostenen bovengehaald. En is er zeker nog een uur gespeeld. Nadien hebben ze dan wel wat muziek om te dansen opgelegd, maar het duurde een hele tijd voor ze echt begonnen. Iedereen moest ook iets meenemen om te drinken of te eten, dus ik had voor een fruitsla gezorgd, kwestie van toch iets gezonds te hebben. En ik moet zeggen dat ze het wel goed vonden al waren het vooral de druiven, die hier redelijk duur zijn, het eerst opwaren. Voor de rest was er een heleboel chips, popcorn, ijs, en frisdrank. Heel vreemd maar geen alcohol.En normaal gezien zou het feestje om 10.30-11.00 aflopen. Maar blijkbaar hadden ze afgesproken om daar te blijven slapen. Dat wist ik natuurlijk niet, en de jongsten hadden ook geen toestemming om te blijven slapen, dus die werden dan naar huis gebracht. Ik wilde natuurlijk blijven, dus bellen naar mijn gastmama. Die was natuurlijk al aan het slapen, maar ze heeft toch opgenomen. En eerst deed ze heel moeilijk, en dan heb ik iemand doorgegeven van de groep. Ze bleef wel wat moeilijk doen, maar uiteindelijk zei ze dat ik de regels ken, en heeft ze ingehaakt. Ik wist totaal niet over welke regels ze het had, maar ik heb wel besloten om te blijven. Er resten me nog maar 3 weken en ik ga er echt van genieten!
Doordat ik bleef slapen was er wel een klein probleempje met de kamerverdeling. Ik had de keuze om alleen te slapen in een slecht bed in een huisje appart, of in een kamer met een goed bed maar met 2 jongens. Ik zag het echt niet zitten om alleen te slapen, zeker niet in het houten huisje, dus dan maar liever met de 2 jongens in 1 kamer.
Uiteindelijk heeft het feestje nog tot 2.30 geduurd, en ben ik met de laatsten gaan slapen. En dan wilde ik slapen, maar dat ging natuurlijk niet met die 2 jongens in de kamer. Eentje was er wel al vroeger gaan slapen, maar de andere was ook opgebleven tot de laatsten. Dus die nog de hele tijd licht aan, licht uit, hij wilde dan nog praten. En eigenlijk lag ik in een bed alleen en die 2 op jongens in een ander bed, maar die jongend die al sliep nam zowat het ganse bed in. Dus is die andere jongen na 5 minuten bij mij komen liggen. En dan hebben we nog heel lang zitten praten, alé ik wilde slapen maar het lukte me niet hem te negeren. Ik denk dat het uiteindelijk na 4 uur was toen ik min of meer in slaap lag. En rond 5.30 begonnen de eersten in de andere kamer al op te staan. Want zei hadden universiteit vandaag of moesten gaan werken. Dus kort samengevat ik heb niets geslapen.

Zondag: Toen ik thuiskwam heb ik mijn familie gegroet, maar geen reacit, dan wilde ik wat vertellen over hoe het was geweest, luisterden ze voor geen meter. Ten slotte vroeg ik nog wat er vandaag werd gedaan, helemaal niets, buiten een kerkviering deze avond (en daar had ik helemaal geen zin in) Voor de rest van de dag heb ik dus in mijn kamer gezeten, mijn slaap wat ingehaald, wat genaaid, eventjes nog middageten. en dan weer naar mijn kamer. Om 18.00 had ik practica van de volksdansgroep. Maar toen ik het 18.30 was viel de elektriciteit uit. Dus hebben we niets gedanst. Dan maar in de donker terug naar huis, daar was natuurlijk niemand, want ze waren naar de kerk. Maar dat maakte me niet zoveel uit. Ik heb nog vlug iets gegeten en dan bedje in en gaan slapen.

maandag: Heel moeilijk uit mijn bed geraakt en supermoe toegekomen op school. Natuurlijk meteen een heleboel vragen gekregen. En dan wat toegekeken naar het werk van mijn klasgenootjes. In de namiddag les gehad, alé toch 2 uur en dan hadden we geen les meer. Dus kon ik zonder probleem gaan volleyballen. We hebben tot na 6 uur gespeeld, nu de dagen echt wel langer zijn, kunnen we wat langer spelen.

dinsdag: Heel vlug wat gewerkt op het veld en dan naar het voetbalstadium want de schoolploegen voetbal moesten hun finale spelen. (de wedstrijd waardoor ze al dan niet naar Tela gaan) De meisjesploeg begon, en was veel sterker dan hun tegenstander. Ze hebben dan ook met gemak gewonnen (4-1) en doordat ze in het doorgaan ook al hadden gewonnen, plaatsen ze zich dus voor de regionalen in Tela. De jongensploeg daarentegen had het veel moeilijker, in de heenmatch hadden ze verloren met 2-0 dus moesten ze winnen met 3-0, Ze begonnen goed, en maakten de eerste goal. Maar in de tweede helft maakten ze echter enkele fouten en op 3 minuten tijd stond het plots 1-2. Hierbij wisten ze dus dat het verloren was, en begonnen ze jammergenoeg heel vuil te spelen. Ze maakten een heleboel fouten, waarschijnlijk ookwel door de frustraties, maar dat is geen uitleg. En dus werden er zelfs 2 rode kaarten getrokken. Ik vind het vooral jammer dat het voor hun zo moest eindigen. Voor de studenten is de voetbalploeg de belangrijkste ploeg die ze hebben (gevolgd door de volleybalploegen). En al de ploegen hebben zich geplaatst met uitzondering van de voetbalploeg jongens die echt hard trainen (evenveel als de volleybalploegen).
Op de terugweg van het stadion naar huis begon het te gieten en op dit gelukkig pas op het einde (slechts 1 straat van mijn huis) maar ik was toch helemaal nat toen ik thuiskwam. Eventjes later viel dan ook nog eens de elektriciteit uit. Maar gelukkig heeft het maar een 2 uurtjes geduurd en dan nog eens 45 minuten meer voor de elektriciteit. Om 16.00 ben ik dan naar de volleybaltraining gegaan en daarna naar de volksdansen. Dit keer hebben we wel goed geoefend, met dat er enkele voorstellingen in het vooruitzicht zijn moet er wel goed geoefend worden.

woensdag: vandaag wordt de dag van de student gevierd op school, en dit te beginnen met de voetbalmatch die op een scherm wordt uitgezonden. Maar omdat de match iets te vroeg (5.30) begon heb ik de eerste helft thuis gekeken met mijn familie. Honduras speelde niet slecht, maar op het moment van de foute gele kaart, wist ik dat er een goal zo volgen en dan zie je al die Chileense voetballers op de helft van Honduras en hop, goal. In de rust ben ik dan naar school gegaan waar ik verder naar de match heb gekeken. Maar er is niets meer veranderd aan de stand. Maar hierbij ben ik wel al zeker dat Honduras zich niet zal plaatsen voor de verdere rondes. Ik denk dat Chile de eenvoudigste match op het programma was en zelf die hebben ze verloren. Al hoorde ik enkele uren later wel dat ook Spanje was verloren.
Na de match werd er koffie met koekjes geserveerd en dan gingen mijn klasgenootjes gaan voetballen. Er was een tornooi georganiseerd, en mijn klasje deed mee. Ik moet zeggen dat ze goed hebben gespeeld, al vind ik dat er iets teveel matchen op het programma stonden. En dus na 2 uur had ik het eigenlijk wel gehad. Maar het heeft tot na 3 uur geduurd. Uiteindelijk hebben ze wel gewonnen. De finale eindigde wel met penalty's.
Om 15.00 ben ik gaan volleyen, en we hebben weer goed gespeeld tot na 18.00. Dan naar huis, maar er was dus niemand te zien. Toen mijn mama thuiskwam, had ze haar laptop bij die ze vandaag heeft gekocht, dus nog eventjes gekeken hoe die eruitzien en dan ben ik gaan slapen, want ik was echt moe van de hele dag zo actief bezig te zijn.

Zo dit is mijn weekje, misschien ga ik volgende week naar Tela met de schoolploeg, maar dat staat blijkbaar nog niet vast. En als het niet zou doorgaan ga ik toch mee met de afscheidsoriëntatie van AFS. Maar eigenlijk heb ik daar niet zoveel zin in. (We zien wel)

tot de volgende,
Eline

semana de estudiante

hela,

hier ben ik weer, een weekje verder in mijn avontuur. En jammer genoeg dus ook een weekje dichterbij het einde. Ik denk dat ik bij zaterdag ben blijven steken dus ik begin daar.

Bijna de hele morgen heb ik in het internet gezeten. Eerst heel lang gepraat met mijn ouders, en dan verder mijn foto's van USB op cdtjes zetten.
In de namiddag heb ik niet echt veel gedaan, wat genaaid want kwil mijn laatste werkje cadeau doen aan mijn mama voor de baby die op komst is.
's Avonds had ik geen zin om naar de kerk te gaan, ookal is het echt al lang geleden, dus ben ik alleen thuis gebleven, en ben ik vroeg in mijn bedje gekropen.

zondag: ik herinner me niet meer zoveel van deze dag. Het was heel erg warm, maar mijn mama voelde zich niet zo goed, dus zijn we niet weggegaan. Wat er dus voor zorgde dat ik heel de dat thuis heb gezeten.

maandag: Om 7 uur volleybaltraining, dus vroeg opgestaan. Ondanks dat het vakantie is. Maar echt de warmte is hier niet normaal, ik ben het nu wel al min of meer gewoon, maar ik moet echt geen 2 minuten spelen of ik zweet me te pletter. Gelukkig heb ik wel altijd mijn liter water mee. Maar omdat er eerst nog niemand was, ben ik eerst gaan kijken naar de area van de landbouw, waar mijn klasgenoten moesten eten geven aan de diertjes. MAAR wat blijkt, ze hebben dus het varken, die niet eens van school was, gedood en gestolen. Echt alleen maar opgedroogd bloed en vliegen. Ik begrijp echt niets van de hondurezen, da je zo de scholen gaat bestelen enzo.
In de namiddag ben ik dan eindelijk eens naar de bank geweest om mijn geld van afs op te gaan halen. Het enige stomme is wel dat er nog steeds 600 lempira's ontbreken.
En 's avonds ben ik nog naar gaan volksdansen. Maar door de weinige opkomst, en iedereen die een uur later toekomt dan afgesproken, hebben we amper gedanst.

dinsdag: deze morgen wat rustigaan, in de namiddag ben ik weer gaan volleyen en daarna nog eens gaan volksdansen. En dit keer was er meer een vergadering. De problemen werden eens goed besproken. EN er is een feestje gepland voor al de vergeten verjaardagen.

Woensdag: 's morgens naar school gegaan. En dan me 2 klasgenoten naar het huis van mijn leerkracht, waar ze heel wat bomen hebben gesnoeid. In de namiddag weer gaan volleyballen. En dan naar huis wat gaan ontspannen met televisiekijken.

donderdag: Ben ik met mijn leerkracht een dagje naar Trujillo gegaan. We hebben eerst de warmwaterbronnen bezocht. En geloof me dat water is in het begin heel te warm. Na de middag zijn we dan nog eventjes doorgegaan tot aan het strand, waar we ook iets hebben gegeten. Zo ik denk dat mijn laatste keer Trujillo wel geslaagd is.

Vrijdag: eerst voorbij tigocenter waar mijn gsm is binnengedragen omdat de geheugenkaart niet wordt gelezen. Dus zit ik al de hele week zonder gsm, en vandaag zou die klaar zijn. NIET DUS. Rond 10 uur ben ik dan met de bus naar Ceiba gegaan. Dit weer samen met mijn leerkracht en haar 3 zoontjes. We gaan er naar het circus gaan en ik denk ook naar een vlindermuseum. Aangezien er hier nog dieren zijn toegelaten in de circus zie ik het wel zitten om die tijgers enzo te zien. En het is niet een prutscircus zoals er een was in Tocoa, maar wel het circus van Moskou, dus tzal wel in orde zijn.
In een volgend berichtje laat ik weten hoe het is geweest

Zo dit is het voor deze week, aangezien ik niet veel tijd had, heb ik het heel snel geschreven, en ontbreken er veel stukken. Maar ik zit overboekt de laatste tijd. Morgen heb ik een feestje, zondag een babyborrel, en de volgende weekends zitten ook al volledig vol.

aja nog een weetje, mijn mama wilde nog aan niemand zeggen dat ze zwanger was, maar omdat mijn nicht Yeleny ook een baby wil, ging ze ook naar de gineacoloog. En blijkbaar is ze dus ook zwanger. MAAR zij heeft dus van de dokter te horen gekregen dat mijn mama ook zwanger was. Hup daar gaat het beroepsgeheim. En dus weet heel de kant van mijn mama nu wel dat ze zwanger is.


adios, en tot de volgende,
Eline

leren rijden (met tractor)

hallo,

Ik heb vandaag geen school, dus tijd om mijn blog aan te vullen.
Ik begin bij zondag. Eigenlijk heb ik niet zoveel gedaan vandaag. Mijn kleren gewassen, wat genaaid, ... 's Middags ging mijn familie wel huizen gaan versieren, maar omdat ik normaal gezien zou gaan dansen ben ik niet meegegaan. Achteraf gezien wel zeer spijtig want een uur voor de training werd ik opgebeld dat het vandaag niet zou doorgaan. Dusja, dan maar de tv opzetten. Wat bleek: in veel plaatsen in het land hebben ze te maken met overstromingen (vooral in het zuiden). Dus ja dan wel een uurtje gekeken maar doordat het vaak herhalingen zijn heb je het na een tijdje wel gezien. Eigenlijk hoopte ik dat de scholen net zoals de universiteiten zouden worden afgelast, maar helaas.

maandag: Niet veel gedaan, ik heb mijn eerste "theorie"les gekregen om te rijden met een tractor. 's middags heb ik al de lessen gevolgd. En tussendoor gaan kijken naar de eerste voetbaltraining van mijn kleinste broer. En dan na de lessen zelf gaan spelen.

dinsdag: Ook vandaag niets speciaals, weer wat theorieles tractorrijden, en begin van de practica. In de namiddag zouden we trainen (volley). Maar door de extreme regen zag het ernaar uit dat het niet zou doorgaan. Gelukkig klaarde het min of meer op tegen 4 uur zodat we toch 2 uurtje konden spelen. En daarna nog de volksdansen. Maar door de regen kwam er niemand opdagen. (we waren maar met 3) Dus de training is, nogmaals, niet doorgegaan. Ik en de leider van de groep waren een beetje boos, maar ja wat kun je eraan doen.

Woensdag: Eerste keer met de tractor gereden. En moet zeggen dat het voor een eerste keer nog goed meeviel. ik heb geen brokken gemaakt en ben niet stilgevallen. In de namiddag weer les en gaan volleyballen. Toen ik thuiskwam was ik doodop en wilde ik zo snel mogelijk mijn bed in. Maar mijn ouders hadden het in hun hoofd gehaald om vanavond bij de 2 grootouders langs te gaan... Dus ik mee, en toen we terugkwamen vlug het pannenkoekendeeg klaargemaakt voor morgenochtend en dan douchen en bed in.ç

donderdag: vroeg opgestaan, want vandaag zou ik gaan oefenen met de tractor net buiten Tocoa en de auto vertrok om 6.45. Dus heel de dag wat rondgereden met de tractor. En dat met volle zon. Gelukkig had ik mijn zonnecreme bij want ik wil niet weten hoe ik anders zou teruggekeerd zijn. Wel eventjes pech gehad want er was een van de banden die lek liep waardoor we niet meer verder konden. Maar na heel wat gesukkel toch teruggeraakt. Natuurlijk was ik doodop, maar er stond nog een volleybaltraining op het programma en daarna nog wat volksdansen. En dit keer is het volksdansen wel doorgegaan. Weer een nieuwe dans geleerd, maar eigenlijk stelt die niet zoveel voor, en ik vind het ook geen zo een leuke dans. Rond 8 uur liep de training af en werd ik, onder begleiding van 3 jongens, naar huis gebracht. Toen ik aankwam was ik alleen. Ik had gevraagd aan de jongens of ze niet binnen wilden komen. Maar ze vroegen of er ook iets om te eten was (typisch hondurees), dan zei ik dat ik het niet wist omdat ik van heel de dag nog niet was thuis geweest. En heb ik maar gezegd dat het beter een ander keertje was.
Hierdoor wel heel de avond alleen geweest, maar dat kwam goed uit. Zo kon ik op mijn gemak eten, douchen en bedje in. Want ik was kapot door de hele dag in de zon te zitten en dan nog eens 4 uur te sporten.

Vrijdag: Ook vandaag weer vroeg opgestaan, maar ondanks alles toch de auto gemist. Gelukkig was er een leerling van de 2es die me kon nabrengen met zijn auto. Maar eigenlijk is het nergens goed voor geweest. Want ik heb de tractor niet meer aangeraakt. Dit keer is er een band van een andere tractor gesprongen en dus moest er weer geld op tafel worden gelegd. Waardoor er geen geld meer was om benzine te kopen. En we dus voor de middag al zijn teruggekeerd. En met dat er geen lessen zijn vandaag (schoolexcursie naar waterpretpark waar ik al naartoe ben geweest) heb ik eventjes tijd om op het internet mijn blogje aan te vullen.

Zo nog heel eventjes en ik keer terug, echt de tijd vliegt, nu heb ik een week vakantie. Best wel grappig als je bedenkt dat jullie nu allemaal met examens zitten of bijna gaan beginnen. En dan nog 2-3 weekjes school en het zit erop. Ik besef het nog niet echt dat het echt bijna gedaan is, en ik wil nog helemaal niet terug naar België. Ok ik wil wel iedereen terug zien, maar ik wil de mensen hier niet achterlaten. Ik vrees dat mijn afscheid nog moeilijker gaat worden dan ik ooit had kunnen denken, maar swat dat is nog een maand. Dus nu nog niet aan denken ...

Alé tot de volgende,
Eline