laatste bericht van 2009

Hier ben ik dan met mijn laatste berichtje van 2009.

Zondag: ik wilde eens lang uitslapen (alé weer tot rond 9 uur) met dat het de laatste dagen behoorlijk laat was geworden. Maar ik was vergeten dat we naar de mis van 8 uur gingen. Dus om kwart voor 7 wordt er op mijn deur geklopt, om 7.30 vertrekken we naar de kerk in het centrum. Dus ik eventjes tijd nodig om het goed en wel te beseffen dat ik moet opstaan en dan vlug de douche in om helemaal wakker te worden.
Het was uiteindelijk wel maar kwart voor 8 dat we vertrokken naar de mis, dus we waren maar net op tijd, want de mis in het centrum begint STIPT! De kerk zat behoorlijk vol, maar blijkbaar is er anders nog meer volk. (Elke laatste zondag van de maand is er om 5 uur 's morgens ook een mis)
Na de mis zijn we vlug gaan ontbijten en dan naar de familie geweest, want we gingen vandaag naar Truchillo. Mijn oma (mama) heeft daar een huisje (toen we daar aankwamen bleek dat het eerder een krot was). De bedoeling was dat we de hele dag aan het strand zouden zitten, maar we hebben dus echt lang in het huis van mijn oma gezeten. Niemand die dat leuk vond, maar er moest gekookt worden, en het vuur trok nergens op. Wie zet er ook een oven op hout binnen in zijn huis. Al de rook zit in huis en er is maar amper zuurstof waardoor het amper warm wordt. Het gevolg is dat de rijst zo een 3 uurtjes nodig had om klaar te zijn.
Dus het was na 3 uur toen we op het strand aankwamen. Het warmste van de dag was dus al gepasseerd, maar toch zijn we met kleren (dat is hier normaal) in de zee gedoken. Ik heb een caracol en een zeesterretje levend gevangen. Rond 5.30 dan naar huis terug gekeerd, want het begon al donker te worden. Ik heb het zelf eventjes koud gehad, want ik zat vanachter in de openruimte van de auto.
Toen we in Tocoa aankwamen kreeg ik te horen dat er nog een verjaardagsfeestje op het programma stond. Dus vlug de douche in om al het zand en zout weg te spoelen, degelijke kleren aan te doen en weer te vertrekken. Het feest vond ik wel niet zo bijzonder, er was eten en veel volk.
Eenmaal we dan terug thuis waren heb ik een gesprek gehad met mijn mama, het leek op sommige momenten meer op een discussie. Maar hier wil ik liever niet op ingaan.

maandag: 's Morgens naar het centrum geweest waar mijn mama een armbandje voor haar nichtje, die gisteren geboren is, gekocht. En ik heb een nieuwe USB gekocht, kwestie dat ik al mijn foto's meekrijg naar belgië bij terugkomst. Dan naar de post geweest (iets gelijkaardigs aan DHL) om 2 kaartjes op te sturen naar de VS, waar de zus van mijn mama woont.
In de namiddag naar het internet geweest, want ik heb een CD gekocht om al mijn foto's op te zetten. (Geen enkele foto mag verloren gaan en met dat de pc bij ons thuis het af en toe begeeft en moet worden binnengebracht, verlies ik telkens al mijn foto's die daarop staan.)
Ik ben er deze keer echt lang gebleven, eerst wat gepraat met Teffy en Julia (die daar ook was) en dan eens goed met Oscar en Gabriël gepraat. Gabriël was daar om het huis te schilderen, en het was geleden van de dood van Adiel dat ik hem nog eens gezien had. Uiteindelijk was het 5 uur toen ik naar huis ging. Dus niet naar het gymnasium geweest (ai, het is veel te lang geleden besef ik.)
Voor de rest van de avond niets meer gedaan, wat thuis gezeten en me beziggehouden.

Zo dit is wat ik te vertellen heb in de laatste dagen van 2009.
Bij deze wil ik dus iedereen een gelukkig nieuwjaar wensen!!! Ik hoop dat het hier leuk zal worden ook al weet ik dat het niet zo belangrijk is als kerstmis hier. Maar we zien wel, ik denk dat dit hetgene is dat in mijn eerste berichtje van 2010 zal staan.

Eline

Feliz Navidad

Aangezien er over de laatste dagen heel wat te vertellen valt, ben ik een paar dagen vroeger of anders achter de pc gekropen om jullie over mijn kerst te vertellen.

Dinsdag 22/12: Na het middageten ben ik te voet naar mijn tante gewandeld (samen met Kennin en Jair). We hebben goed doorgewandeld, maar met Kennin (5 jaar) doen we er toch een halfuur over. Toen we - eindelijk - waren aangekomen, ben ik meteen achter een computer gekropen en het internet opgestart. Na het internet zijn we nog een heel eindje daar gebleven. Aangezien Oscar daar "werkt" (het is niet bepaald het meest intensieve werk) en mijn broertje meewilde gaan kijken naar een repetitie van Teffy in de kerk (ik denk iets voor Kerst) heb ik met hem heel wat gebabbeld. Hij wilde wat foto's zien van België (vooral Brugge) dus heb ik wat op zijn pc gezocht. Uiteindelijk zijn we pas om 4.30 terug naar huis vertrokken, dus toen ik thuis kwam was het te laat om nog naar het gymnasium te gaan (om 5 uur is er meestal redelijk wat volk). 's Avonds zijn we nog naar mijn oma (mama) geweest, mijn ouders hebben daar gegeten. De keuken stond echt vol met een heleboel eten. Men was hier al druk bezig met het koken voor Kerst.

Woensdag: Na de middag zouden we een cake bakken voor Kerst, maar dat is niet doorgegaan. Er was redelijk wat werk in de lavanderia, dus ging mijn mama daar gaan werken. Ik ken de oven niet bij ons thuis (gasoven en er staan geen graden bij) en er is ook geen weegschaal in huis (alles is hier min of meer of met bekers enzo). 's Avonds zijn we gelukkig nog naar de Mall geweest waar er gigantisch veel volk was vandaag. Iedereen wilde nog kerstinkopen doen en dat gebeurd hier echt de allerlaatste dagen. Eerst kleren gaan kopen voor mijn broertjes. Aan de kassa verliep het echt supertraag, het personeel is echt doodop. In deze dagen is de winkel open tot 1 uur 's nachts en gaat terug open om 8 uur 's morgens. Daarna zijn we naar een andere kleerwinkel geweest (iets duurder en alles komt over van de VS) waar ik wat heb uitgezocht voor Kerst (2 blousjes en een jeans). Toen we uit de winkel kwamen was het al na 9 uur en mijn ouders hadden nog niets gegeten, dus zijn we nog naar Wendy's geweest. Ik ben er alles behalve zot aan, maar de frietjes zijn hier nog min of meer te eten (veel te slap). De hamburgers daarintegen sla ik liever over, al die Amerikaanse kost moet ik echt niet hebben.

Donderdag 24/12: 's morgens redelijk rustig. In de keuken hebben mijn mama en de meid wat tamales gemaakt. Dat is een baksel met bloem van maïs met water en kruiden die ze dan samen met een olijf, wat erwtjes, worteltjes, stukjes aardappelen, ... in een stuk bananenblad draaien en dan opwarmen. Rond 4 uur was ik eventjes naar mijn muziek aan het luisteren en zag ik plots het belgisch uur, ik weet niet waarom, maar ik wilde echt iets van me laten horen aan mijn familie, die deze tijd gezellig in de ardennen zitten MET SNEEUW (wel al een beetje aan het smelten heb ik gehoord). Dus mijn GSM opgeladen en dan gebeld, eerste keer was mijn geld op voor ik het wist en dan nog wat geld bij opgezet. Gelukkig kan dat hier supersnel, want er zijn hier genoeg pulperia's die recarga verkopen. Pulperia's zijn kleine winkeltjes die een beetje vanalles verkopen en waar je er hier gigantisch veel van hebt. (het is een beetje te vergelijken met een nachtwinkel bij ons, maar dan is het de hele dag open van 6 uur in de morgen tot 9 uur in de avond en dit ook op zondag. Je kan dus nooit ergens naartoe als je een pulperia hebt.)
Normaal zouden we eerst naar de Kerk gaan om 7 uur, maar mijn ouders zijn pas om 8 uur thuis gekomen, met dat alles moest klaar zijn in de lavanderia en ze nog een cadeau voor mijn broertje (morgen komt Santa hier).

Toen mijn ouders thuiskwantem was het veel te laat om nog naar de kerk te gaan. Dus dan maar nog eventjes TV gekeken en rond 9 uur naar mijn oma (mama) geweest. Daar hebben we nog een heel eindje moeten wachten op mijn tante, want zij waren wel naar de kerk geweest. Eenmaal dat zei waren toegekomen, kon het feest beginnen. Het eten werd op de borden geschept en op tafel gezet ( die veel te klein was voor iedereen). Toen heeft mijn oma God bedankt voor het afgelopen jaar en gevraagd voor een goed jaar (Het is een beetje te vergelijken met de nieuwjaarswensen bij ons, maar dan wel gericht aan God). Toen nog een eetliedje gezongen (deed me denken aan de kampen met de chiro, redelijk gelijkaardig) en dan gegeten. Een stuk kip, een stuk varkensvlees met rijst die superlekker was klaargemaakt en groentjes. Om te drinken grote flessen cola. Na het eten werd de muziek superluid gezet en werd er gedansd. Mijn papa is dan vertrokken naar zijn familie om daar te zijn om 12 uur. Ik was supergraag meegeweest, omdat er daar echt veel volk was en ik ze ook wilde zien. Maar dat is niet doorgegaan. Blijkbaar had mijn mama wel gemerkt dat ik graag naar daar wilde gaan, dus toen mijn papa rond 12.30 terug is gekomen hebben ze gebeld naar de familie daar om te vragen of er iemand wilde komen. (Dat ben ik maar de dag erna te weten gekomen) En uiteindelijk is het dus Oscar die is afgekomen. Ze hadden de alcohol ook al bovengehaald, Rhum en dat soort zaken. Ik heb iets geproefd dat nog redelijk meeviel (naar mijn normen dan), het was superzoet. Dan nog eventjes gedansd en dan wat naar buiten geweest waar je nog steeds knalletjes kon horen van een soort vuurwerk (zonder licht, enkel een luide knal). Ik wilde wel eens weten waarom Oscar de laatste dagen niet naar een veld iets verderop is geweest, daar kan hij een huis krijgen van de staat, maar je moet daarvoor een beetje gaan aandringen elke avond. Hij zei dat het was omdat hij redelijk ziek was, ok, hij moest af en toe eens hoesten, maar ik zou echt elke avond gaan, als je weet dat de huizen in België de dag van vandaag stukken van mensen kosten. Rond 2.30 zijn we naar huis gegaan. En voor het eerst heb ik vanachter in de auto gezeten, in zo een laadbak. Zulke auto's heb je hier echt emens veel, en die zitten dan vol met mensen vanachter.

vrijdag: (Kerstmis) Vanacht echt niet goed geslapen, de hele nacht was er muziek in de straat en toen het ophield begon het al licht te worden dus was het de beurt aan de honden en de kippen om van zich te laten horen. Dus denk dat ik al bij al zo een 4 uurtjes heb geslapen, wat nog redelijk meevalt. Toen mijn broertjes wakker werden, was Santa langsgekomen met 2 cadeautjes.
In de namiddag is er dan redelijk wat familie bij ons thuis langsgekomen.
Mijn mama is naar het ziekenhuis geweest met het buurmeisje, die eventjes langskwam en gebeten was door de hond. Ik kreeg ook te horen dat ik deze avond meemocht naar de disco, met een zus van mijn papa. Dat heb ik mijn geen 2 keer laten zeggen. De eerste keer dat ik echt ging uitgaan in Tocoa.
's Avonds zijn we dan naar het huis van mijn oma (papa) geweest, waar ik ging wachten tot ze me gingen ophalen. Er was eerst echt weinig volk (nog nooit zo weinig volk gezien), enkel mijn tante Julia (22) en haar vriend. En Oscar moet blijkbaar in het huisje van zijn papa hebben gezeten, want die kwam uit het niets te voorschijn. ook hier was een pakket toegekomen met heel wat kleren. De papa van Oscar had geld opgestuurd voor kleren en die was hij dan voor de ganse familie gaan kopen, er zaten ook al enkele merkkleren in het pakket. Toen kwam Kenia (zus van mijn papa) waarmee ik naar de disco ging en Kathy - mijn klein nichtje - toe. Eerst nog gewacht tot Kathy in haar bed lag en in slaap was gevallen en dan zijn we naar de disco vertrokken. Eerst nog 2 vriendinnen van Kenia opgehaald. Er was echt gigantisch veel volk in de disco, je kon je amper verplaatsen door de menigte. Eerst wat gedronken, voor het eerst het bier van hier geproefd, ik vind er niets aan. En je krijgt ook citroen en suiker bij je bier. Geen idee waar dat goed voor is. Enige waar ik niet zo van hield, is dat de jongens je komen vragen om te dansen terwijl ze zien dat je in gesprek bent met andere mensen. Maar dan gaan dansen, eerst met een broer van een meisje waarmee ik in de dansschool zit. Hij woont eigenlijk in de States, maar is nu voor een jaar terug in Honduras, hierdoor kon ik nog eens Engels praten (dat is hier trouwens een stuk verbeterd sinds ik hier ben, ookal wordt het hier amper gesproken.) Ik vond hem na een tijdje wel wat opdringerig worden, hij wilde mijn telefoonnummer enzo, daar ben ik niet op ingegaan. Ik heb gezegd dat hij het maar moet vragen aan zijn zus. Wel een voordeel, vanaf dan heb ik niets van drank meer moeten betalen. Ondertussen waren er nog andere mensen van mijn familie toegekomen: Saira met haar vriend (knappe man trouwens), haar broer Juan met zijn lief (denk ik), nog een andere broer waar ik de naam van kwijt ben en Oscar. De rest kende ik niet. Dus dan eerst iedereen een fijne kerst gewenst en nog wat gebabbeld. En dan weer naar de dansvloer, dit keer met Oscar. Op het einde van de avond voelde ik mijn voeten niet meer, of juist heel goed. Rond 2.30 wilde een van de vriendinnen naar huis, dus dan zijn we vertrokken, jammer want ik wilde nog wat blijven, met dat ik maar amper toestemming krijg om uit te gaan. Dus eerst die vriendin afgezet thuis afgezet en dan naar mijn huis. Ik moest wel bellen naar de GSM van mijn mama om binnen te raken (het was zo afgesproken, maar ik hou er niet zo van om iemand in de nacht wakker te bellen). Dus om 3 uur lag ik in mijn bedje en ben ik meteen in slaap gevallen.

zaterdag: Vandaag een extreem saaie dag, ik heb mijn huis niet verlaten. Eerst mijn kleren gewassen (wat ben ik blij dat wij thuis een eenvoudige wasmachine hebben, en dus niet elke dag mijn kleren met de hand moet wassen maar kan wachten tot ik een beetje meer kleren heb die moeten gewassen worden) en dan wat op de computer omdat er niets anders te doen was. In de namiddag dan wat geslapen, met dat het de laatste 2 dagen redelijk laat is geweest en ik steeds om 9 uur ben opgestaan de dag erop. En 's avonds zou ik normaal naar de disco gaan met de broer van mijn mama, maar dat is niet doorgegaan, met dat ik gisteren ben geweest. Ik heb geen toestemming voor vandaag, ander keertje. Aangezien mijn ouders nu naar de kerk zijn ben ik maar eens achter de pc gekropen en mijn laatste dagen getypt.

Zo dit is dus mijn Kerst, ik heb er echt van genoten. Hopelijk wordt nieuwjaar ook zo tof. Het beloofd in ieder geval super te worden, want normaal gaan we met de familie van mijn papa naar de ranch waar ook de laatste trouw was om met nog 2 andere families - die op de een of andere manier ook verbonden zijn met mijn papa's familie- gaan vieren. Dus ik veronderstel superveel eten en naar het schijnt een gigantisch vuurwerk. Maar we zullen wel zien zeker, want de plannen veranderen hier vaak. Dat is best ambetant, want je kan niets regelen zo.

Alé, nog een fijne kerstvakantie, en voor de studentjes, goed blokken é!

Eline x

weetjes

hierbij enkele weetjes:

1) ik de kip ben beu gegeten ondanks het in mijn familie nog redelijk meevalt met 3 á 4 keer per week.
2) Zowat elke degelijke winkel een security voor de deur heeft staan die controleert of je niet met eten, drinken en wapens de winkel binnengaat.
3) Je je GSM moet uitschakelen als je de bank wilt binnengaan. Ze denken dat zo de kans op bankovervallen verkleint. (sommige banken hebben zelf een metaaldetector om te controleren of je met niets naar binnengaar)
4) De tafelversiering bij feestjes dient om mee te nemen naar huis als aandenken.
5) Ik hier al superveel trouwfeesten achter de rug heb en die allemaal supervroeg gedaan zijn.
6) Als je bevalt hier echt niet lang in het ziekenhuis blijft. Meestal maar tot de volgende dag.
7) Water hier in zakjes wordt verkocht van halve liters.
8) Ik al 4 maanden me douch met koud water (alé kamertemperatuur) en de douchekop stuk is dus dat het met een emmer te doen is.
9) Mijn papa hier 9 broers en zussen heeft! Er zijn er wel enkele die in de VS wonen.
10) Ik niet alleen naar het gymnasium kan gaan zonder dat er me iemand naroept. (ben ik ondertussen al gewend, maar ik hou er echt niet van, vooral omdat het meestal "hola gringa" is dat ze roepen en dat is eigenlijk bestemd voor de mensen van de VS en ik wil niet dat ze denken dat ik van de VS kom)

Er zijn nog wel meer van die rare dingen, die voor mij ondertussen al redelijk gewoon zijn, maar ik kom er momenteel niet op.

al 4 maanden hier

hola,

jaja, ik ben reeds 4 maanden ver en nog steeds hou ik het vol om elke week een berichtje te sturen met wat ik in die week allemaal heb gedaan.

Woensdag 16/12: In de namiddag het hele centrum doorlopen. Winkel in, winkel uit. Ze kunnen hier echt niet logisch shoppen: eerst gingen we schoenen zoeken voor mijn broer en daarna gingen we naar juist dezelfde winkels sletsen gaan zoeken voor een neef (de zoon van een tante van mijn mama, die een tijdje bij ons thuis blijft logeren omdat hij thuis alleen zit. Zijn broer en zus zijn meer dan 10 jaar ouder en hebben zelf al kleine kindjes. En de mama werkt de hele dag). Daarna zijn we naar een grootwarenhuis geweest om inkopen te doen voor de verjaardag van mijn opa (mama) want die is morgen jarig. De broer en zus waren ook in het warenhuis en het duurde echt lang voor ze er uit waren wat ze allemaal precies gingen kopen. ’s Avonds ben ik gaan dansen.

Donderdag: Rond 11 uur zijn we (ik, mijn mama, haar zus en broer) vertrokken naar mijn opa. Hij was ziek, dus kon niet naar Tocoa komen voor zijn verjaardag. Hij woont op een goed halfuur van Tocoa, in een afgelegen dorpje. Het huis trekt op niet veel, ik zou er nooit willen wonen. Dus eerst hebben ze wat gegeten (ik niet, want er was eigenlijk geen eten voorzien voor ons en ik had ook nog helemaal geen honger) en dan heeft mijn tante de wondes verzorgd van mijn opa. En dan naar de tuin gaan kijken: wat een vuil iets is me dat. Er zitten varkens, kippen en een grote hoop afval.
Toen we terug naar Tocoa gingen eerst gestopt in het huis van mijn tante om daar dan toch iets te eten. Ik had nog steeds niet echt honger, maar het was al bijna 3 uur in de middag, dus kon ik maar beter iets naar binnenspelen. Daarna zijn we naar het ziekenhuis geweest. Dit keer gelukkig niemand ziek, maar een geboorte. Iemand van de Oudergroep was bevallen, de dokters hadden gezegd dat het een jongetje zou zijn. Dus hadden ze alles voor een jongetje gekocht. Wat bleek het is dus een meisje. Ze hadden dus ook nog geen naam voor de baby. En een weetje: de baby had al oorbellen. Jawel na 1 dag. In de zaal lagen nog enkele moeders met hun baby. (Hier is dus maar 1 zaal voor al de mama’s die die dag bevallen. Na 1 dag ga je al terug naar huis.) Er lag ook een mama zonder baby, die was dus bevallen op 8 maanden en de baby was overleden. Ik snap niet dat ze die niet in een kamertje appart hebben gelegd in plaats van bij al de mama’s die wel een baby hadden. ’s Avonds ben ik naar de Kerk geweest, er was vandaag de doop van een heleboel kinderen. Hier word je vaak veel later gedoopt. Ik denk dat de meeste meer dan 6 jaar waren. En er was ook een volwassene. Ik vond het wel helemaal geen mooie doop, zo onpersoonlijk. En de papieren waren ook al in orde gebracht voor de doop. Het water waarmee de kinderen werden gedoopt was ook gewoon uit een bassin en niet uit een mooi stenen doopkom zoals bij ons. De kerk zat wel afgeladen vol met al de peters en meters en de ouders en andere familie.

Vrijdag: Christian (mijn neefje dus) heeft de hangmat in mijn kamer opgegangen (met een beetje hulp van mij). Dus nu kan ik mijn boeken van daaruit lezen! In de avond ben ik gaan dansen. Het is vandaag de laatste keer, want mijn leerkracht gaat voor 2 maand naar haar thuisland, Colombia, om haar familie te bezoeken. We hebben dus ook maar een halfuurtje gedanst, want ze had cake en frisdrank voorzien. En dit keer waren er ook jongens die hebben meegedansd. De leerkracht had een coreografie voor een 15e verjaardag verzorgd (met o.a ’t Smidje) en de jongens waren nog wat blijven praten omdat ze ook cake wilden. De afspraak van de leerkracht was duidelijk: ze kregen enkel cake als ze mee zouden dansen. Vandaar dat ze dus meededen.Daarna dus naar huis, want er was een kerkgedoe in ons huis. Ik denk dat het kerstverhaal voor een deel werd voorgelezen (Ik herkende stukken), terwijl de zo een ketting werd afgezegd met “weesgegroet maria’s”. Het bleef echt maar duren, volgens mij is het ook de letterlijke vertaling van het weesgegroet maria (Ik verstond enkele zinnetjes) die wij hebben, maar ik ken het niet meer helemaal in het Nederlands (het is dan ook geleden vanop de lagere school dat ik het nog eens heb opgezegd). Er was redelijk veel volk, iedereen van de hele Colonia (hier zijn de steden zo ingedeeld, het is min of meer te vergelijken met een wijk bij ons) die catholiek is. Er was ook hier cake en frisdrank voorzien.

Zaterdag: Ik ben wakker geworden van bezoek, de broer van mijn mama kwam zeggen dat hij naar Ceiba ging en dat hij Christian mee ging nemen om hem thuis af te zetten. Niemand die van iets wist, maar het was inderdaad beter dat Christian vandaag vertrok, want anders moest hij maandag alleen met de bus terug naar Ceiba en hij is nog maar 13. Wel jammer, want ik had me supergoed geamuseerd met hem (eventjes had ik het gevoel dat ik een broer die iets ouder was). Om de namiddag zijn we huwelijksgeschenken en een broek voor Kerst voor mijn broertje gaan kopen. Daarna ben ik meegeweest naar de lavanderia om af te sluiten.’s Avonds was er dus een bruiloft, eigenlijk 3 in 1. 3 Koppels die al redelijk lang samenleefden, maar nu dus wilden trouwen, allemaal familie van mijn papa. Deze keer was Kennin niet mee, we hadden hem afgezet bij mijn oma (mama) omdat hij supermoe was. En we hebben de broer van mijn mama samen met zijn lief hier (ja, die is hier dus 2 weken en heeft al een lief hier. Je moet wel weten dat hij ook een vrouw heeft in de VS) opgehaald. Hierdoor waren we veel te laat om nog iets van de mis te zien. En zijn we rechtstreeks naar de ranch geweest waar het feest doorging. De ranch was ook van iemand van de familie en zot groot. (Er waren paarden van enkele personen met een groot aanzien in Honduras, en een heleboel koeien.) Eerst was er een zot vuurwerk, het duurde meer dan een halfuur. En dan gegeten, ik kon wel niet echt zien wat het was want de lichten in de tenten waren behoorlijk schaars. Er was ook een groep die speciaal van El Salvador was overgevlogen (als je geld hebt kun je je dit soort dingen permiteren, het was zeer dicht familie van de familie waarvan dat zotte verjaardagsfeestje was.) De muziek was wel niet echt mijn ding, maar het is blijkbaar typische muziek voor op trouwfeesten hier. Rond 12 uur zijn we teruggekeerd naar Tocoa (voor mij redelijk vroeg, maar hier was dus al meer dan de helft vertrokken). Eerst zijn we mijn broertje gaan ophalen (geen idee waarom ze die niet lieten slapen en morgen gingen gaan ophalen, maar zo is mijn mama, je keppekindje kun je geen nacht alleen laten bij iemand anders, ookal is het familie).

Zondag: rond 11 uur zijn we naar mijn oma (mama) gegaan en van daaruit ben ik gaan helpen met alles klaar te zetten voor het feest van de afsluiting van het voetbaljaar van mijn broer. Jammergenoeg waren enkel de ouders uitgenodigd, dus ik was er niet bij tijdens de "diplomauitreiking". Ik heb de middag doorgebracht bij mijn oma. Ik had wel eventjes een dipje, met dat Kerst nadert heb ik het toch eventjes moeilijk, zeker nu ik weet dat het een witte Kerst gaat worden bij jullie en het hier al 2 dagen regent. Gelukkig duurde het dipje maar eventjes want ik ben met mijn tante en 2 nichtjes door Tocoa gereden. Eerst een pc die bij de oma stond gaan afzetten in het huis van mijn tante. En de spullen voor de pizza meegenomen. En dan naar het centrum om enkele ingrediënten bij te kopen. En dan nog een ijsje (ondanks dat het behoorlijk koud was vandaag) gegeten in het park (is tegenover de winkel). Dan terug naar het huis van mijn oma waar ik eerst een DVD heb gekeken met typische muziek van hier. En dan geholpen met de pizza's. 's Avonds hebben we ze dan opgegeten.

Maandag: Na de middag eventjes naar het internet geweest, want ik moest een brief inscannen. De toelating om volgende maand naar Roatan te gaan, moet dringend naar Tegucigalpa worden gestuurd, want die gaan volgens mij met vakantie met de feestdagen en ook in Mechelen zullen ze met vakantie zijn, dus het moet snel in orde worden gebracht. Dus toen ik thuis kwam ook meteen deze brief via mail doorgestuurd. En 's Avonds ben ik niet gaan sporten want het regende superhard.

Zo dit is mijn weekje. Nog enkele dagjes en het is kerstmis, dus bij deze feliz navidad en van de eerste keer ook een Happy newyear!!!

Eline

een gewoon weekje

Hola,

Hier ben ik weer met mijn weekje. deze week wel niet echt speciale gebeurtenissen.

Nadat ik dinsdag klaar was met het internet wilde Oscar AL mijn foto's van Copan zien. Teffy en Ana zijn naar Tegucigalpa dus volgende week zal ik ze nog eens mogen tonen aan hun. Aangezien ik meer dan 600 foto's heb van die 3 dagen (3 verschillende fototoestellen) ben ik er superlang gebleven. Om 4 uur heb ik dan toch gezegd dat ik door moest, kwestie dat ik nog naar het gymnasium wilde. Na het gymnasium supersnel gedouched want we gingen naar de familie van mijn mama (nu dat de broer uit de VS hier is zitten we daar echt veel).

woensdag: Op de middag vissoep gegeten in het huis van mijn oma (mama) met de ganse familie en daarna terug naar huis. Er waren 2 verhuisdozen toegekomen uit de VS. De zus van mijn mama zendt ieder jaar rond kerst van die dozen vol met allerlei dingen. Meer dan 10 paar schoenen, gigantisch veel kleren en elektrische toestellen. Dit jaar de kabel van de scanner die ze vorig jaar heeft opgestuurd, 2 GSM's, een video- en DVDspeler (jammergenoeg zonder kabels) een heleboel potten en pannen, ... Ik heb uit al de kleren ook iets mogen nemen (een paar sletsen, een T-shirt en een lichte trui). 's Avonds ben ik nog gaan dansen en daarna zijn we opnieuw naar het huis van mijn oma geweest omdat de rest van de familie hun kleerkast zou kunnen aanvullen met het overige materiaal.

donderdag: Niet zoveel speciaals, 's middags ben ik naar het gymnasium geweest, maar er was daar geen energie. Dus maar een uurtje kunnen trainen. (toen ik vertrok bleek dat ze de elektriciteit zelf hadden uitgezet om aan de toestellen te werken en vergeten waren om het weer aan te sluiten)

vrijdag: weer niet veel te zeggen over vandaag. Gelukkig is er momenteel een neefje bij ons thuis waar dat ik goed mee overeenkom. (het enige wat ik mis in mijn familie is een broer of zus die iets ouder is dan mijn broertjes die ik nu heb, want je kunt echt geen degelijk gesprek voeren met hun, en ik wil ook niet altijd alleen maar met mijn mama praten). 's Avonds ben ik wel gaan dansen.

zaterdag: supervroeg opgestaan (7.30) omdat Jair een voetbalmatch had en we om 8 uur zouden vertrekken. Uiteindelijk was het 9 uur toen we vertrokken. en nog eens een uur later begon pas de match (en ze hebben niet opgewarmd). Omdat ze met superveel waren, mocht iedereen maar 1 helft spelen (30 minuten). Mijn ouders waren ergens naartoe, dus toen we supersnel belden om te zeggen dat Jair gedaan had met spelen, waren ze behoorlijk boos op Jair. Ze wilden immers dat we keken naar al de matchen. (ik belde om te vragen wat we moesten doen, of we niet naar familie mochten wandelen die daar superdicht bij woonden, maar nee, ze kwamen ons afhalen en dan naar huis).

zondag: opnieuw heel vroeg opgestaan, want we gingen naar familie die in Chapagua woonden (een dorpje tussen Tocoa en Truchillo). Nu de broer van mijn mama hier is wil hij al de familie terug zien, en vaak gaan wij dus ook mee. Dus zogoed als de hele dag daar gezeten. Weer vissoep gegeten (trouwens de beste van al de soepen die ze hier hebben). en dan voetbal gespeeld op het voetbalveld. Op mijn blote voeten, want mijn schoenen zouden het anders helemaal begeven (mijn sandalen die ik hier heb gekocht zijn er dus bijna aan, maar ik draag ze dan ook van 's morgens tot 's avonds. Het is echt super om nog eens te kunnen lopen, in het gymnasium op de loopband mag je niet lopen zodus is het echt al bijna 4 maand geleden dat ik gewoon nog eens heb rondgelopen in het gras. (de tuin bij ons heeft veel te veel planten waardoor je niet deftig kan lopen). 's Avonds hebben we dan bij mijn oma (mama) gegeten. (tortilla's met eieren, mantequilla, frijoles, een soort kaas, en iets van vlees)

maandag: Ik was bezig met mijn kleren te wassen toen de postbode kwam en zei dat er een pakket was toegekomen. Aan de kleur te zien wist ik meteen dat het voor mij was. Dus vlug afgetekend en naar binnen gegaan om het te openen. Eerst het kaartje van mama gelezen, daarna de koeken aan de kant gelegd om te zien welke boeken er waren opgestuurd. Ze zien er goed uit. (ik ben al in 1 beginnen lezen en het leest behoorlijk vlot) Het is ook echt leuk om nog eens te lezen, hier hebben ze amper leesboeken (in SPS wel een boekenwinkel gezien, maar de meeste boeken waren dan nog eens in het Engels. Maar als we nog eens gaan ga ik misschien toch een boek kopen. En dan de kaartjes gevonden die in de boeken verstopt zaten. En ook de naaiwerkjes komen juist op tijd . Ik ben zogoed als klaar met hetgene waar ik nu mee bezig ben, dus dan kan ik met een ander starten.
's Avonds ben ik nog gaan dansen.

Zo dat is het weer voor deze week.

Eline

foto's Copan

Hierbij enkele foto's uit Copan
In een vogelpark in Copan
foto Hotel, e kamer die je boven ziet is waar wij lagen

in de hotelkamer
Alicia, Enrique (Hondurese broer Alicia), ik, Mary (lief Enrique) en Inge (meisje van Antwerpen)

De nationale vogel van Honduras

De grens met Guatimala

De ruïnes staan op de briefjes van 1 lempira

Het voetbalveld

Het amfitheater

Een tempel

Copan

Hola,

Hier ben ik weer met een weekverslagje.

Woensdag: na het internet ben ik geld gaan afhalen voor mijn reis naar Copan. En ’s avonds ben ik nog gaan dansen. De leerkracht had wat gezocht op internet en een typisch belgisch liedje gevonden: Laïs met ’t Smidje. Dus iedereen min of meer die dans aangeleerd.

Donderdag: Vandaag ben ik redelijk vroeg opgestaan, want vandaag vertrek ik naar Copan! Eerst de rest van mijn koffer gemaakt en dan rond 9.30 vertrokken, eerst naar La Ceiba, want daar moest nog het een en ander geregeld worden. En daarna doorgereden tot in El Progresso waar we een pizzahutstop hebben gehouden. En daarna via San Pedro Sula naar Copan. Het was al donker toen we toekwamen, dus na een miniwandeling terug naar de kamer (trouwens de beste kamer van het hotel) om wat filmpjes te bekijken.

Vrijdag: Na het ontbijt met mototaxi naar de ruïnes geweest. Echt superzot, hoe dat ze dat in die tijd voor mekaar hebben gekregen. Alles supermooi en heel veel foto’s genomen. We hadden een Spaanse gids waardoor ik toch niet alles kon verstaan. Na de ruïnes in het centrum van Copan naar een restaurantje geweest. (voor slechts € 5 een kip met frietjes en groentjes gegeten.) Daarna naar Parque des aves, maar dat ging bijna sluiten dus we zijn niet naar binnen geweest. ’s Avonds zijn we naar een cafeetje geweest, viavia, en wat bleek: de eigenaars zijn van België! De anderen wilden een belgisch bier, maar die is dus al eventjes op (Het probleem hier is dat er maar nieuw bier wordt besteld als er in heel Honduras geen bier meer is, en dat je dan dus eventjes moet wachten tegen dat er een nieuwe lading komt).

Zaterdag: Naar Parque des aves, waar er supermooie papegaaien en andere tropische vogels te zien zijn. Er was ook een koffiemachine, dus hebben ik ook eens gezien hoe echte koffie wordt gemaakt. Eenmaal terug in Copan zijn we de souvenierwinkeltjes afgelopen (en ik heb een hangmat gekocht, nu nog plaatsje vinden om het op te hangen) en ’s middags nog eens pizza gegeten (das nu eenmaal nie zo duur en iedereen lust dat). ’s Avonds opnieuw naar het Belgisch café geweest en toen het sloot nog eventjes naar een soort van disco.

Zondag: Veel te laat uit Copan vertrokken (12.00) en dan nog een tussenstop in SPS omdat de rest naar het winkelcentrum wilde. Dus na 4 uur uit SPS vertrokken waardoor we niet meer tot in Tocoa zijn geraakt. Ik ben dus nog een nachtje in La Ceiba blijven slapen. Ik had liever doorgereden, want ik had al de hele dag koorts en hoofdpijn, door de airco in het hotel en de auto. Maar het is verbeterd toen ik in Ceiba was. Dus ’s avonds nog eventjes door het centrum van La Ceiba gereden.

Maandag: ’s morgens uit Ceiba vertrokken en rond de middag dan in Tocoa. De broer van mijn mama kwam me ophalen, want hij is dit weekend toegekomen uit de VS en hij heeft gevraagd of hij de auto mag gebruiken tijdens zijn verblijf hier. Er is momenteel ook een neefje bij ons thuis (blijft voor een week) die in Ceiba woont. Maar de mama werkt heel de vakantie en er is geen papa, dus die zit de hele vakantie alleen thuis. In de namiddag heb ik nog de foto’s (meer dan 600 van Copan) op de computer gezet. En ’s Avonds nog gaan dansen.

Dit is dur mijn reisverslagje, het was echt geweldig. Ik heb me superhard geamuseerd en superveel Nederlands gepraat (wel raar soms) met Enrique (die 6 jaar geleden voor een jaar in België zat met AFS) en met een meisje van Antwerpen (werkt en woont wel in Oostenrijk) die Enrique kent vanuit zijn uitwisselingsjaar.

Eline

verkiezingen

hey allemaal,

hier ben ik weer met een berichtje, een dagje later dan gepland, maar gisteren is het niet meer gelukt door een elektriciteitspanne (voor de verandering)

Dus we beginnen bij vorige week dinsdag. Nadat ik op het internet mijn berichtje had geschreven ben ik nog eventjes gebleven bij mijn tante Ana, ze hadden een nieuwe fitnesstoestel en de ganse familie was hier om eens te kijken (en uit te proberen).

woensdag: 's morgens weer niets speciaals, maar in de namiddag heb ik een soort van grattin gemaakt samen met mijn mama. Er was 's avonds namelijk een verrassingsfeestje voor de oma (papa) want die was jarig. En iedereen zorgde voor iets van eten (wij dus voor de aardappelen). Dus rond 6 uur naar het huis van Ana geweest waar het feestje doorging. Om 7 uur zijn ze dan de grootmoeder gaan oppikken, en ze had echt helemaal niets door (ondanks het lawaai dat de kleine kindjes maakten) totdat ze de deur van de minituin opendeed en er werd gezongen. Na het eten dan met een groot deel van de familie een voetbalmatch gekeken, het was immers de bekerfinale. Een van de ploegen was de favoriete ploeg van mijn broertje en toen ze 1-0 voor kwamen begon die al onrustig te worden (de heenmatch was geeindigd op 1-0 dus er moesten minstens 2 goalen vallen voor er een winnaar was) en toen het 2-0 werd ging mijn broer niet normaal tekeer. Zo een 5 minuten voor tijd zei ik dat ze toch nog moesten opletten want dat het nu nog gevaarlijk zou worden en jawel er kwam veel meer actie in de laatste minuten met af en toe degelijk voetbal. Een paar keer werd er bijna gescoord, maar iedere keer net niet of werd er een verschrikkelijke blunder gemaakt. Er kwam ook een meisje haar cursus kopieëren van chemie en biologie. Ze studeerde natuurwetenschappen, ik heb dus eventjes meegekeken en het was een dikke cursus, maar ik herkende echt superveel. Ik denk dat het niveau wel een gans stuk hoger ligt dan wat ze hier zien in het college, maar volgens mij kan het nooit zo hoog liggen als het niveau bij ons. Toen we gingen vertrekken wilde de grootmoeder bier, dus mijn papa samen met Oscar dat gaan kopen. En dus zijn we ook nog een stuk langer gebleven en toen begon het ook een stuk leuker te worden, de muziek werd aangezet en iedereen wilde nog eens op het fitnesstoestel. Rond 12 uur zijn we dan toch naar huis geweest.

donderdag: Vandaag stond een clausura op het programma. Mijn ouders waren meter en peter van een meisje die het 6e leerjaar had uitgedaan en hier is dat, hoe kan het ook anders, met een feestje. Dus naar het huis van die mensen geweest en echt superlekker eten (die familie is dan ook niet zo groot). En dan ook in een boekje gekeken die je kon sparen met een krant hier. Het ging over de aarde en elk land werd ook afzonderlijk besproken. Ik wilde wel eens weten wat er werd gezegd over België, dus heb dat eens goed bekeken. Slechts een foutje gevonden: de eerste minister is niet aangepast.

vrijdag: ai, ik weet echt niet meer wat ik die dag heb gedaan. Normaal gingen we naar La Ceiba, maar dat is niet doorgegaan omdat er veel was gesloten (vanwege de voorbereidingen van de verkiezingen die zondag werden gehouden). Ik denk dat ik 's avonds ben gaan dansen, maar zelf dat ben ik niet meer zeker.

zaterdag: In de namiddag ben ik gaan helpen in de lavanderia, want ik had geen zin om de ganse dag thuis te zitten. Er was ook een grote discussie, want er was echt veel werk en normaal werken zen dan een beetje de zondagmorgen, maar mijn mama wilde gaan stemmen, dus deze week kon het niet uitgesteld worden. En ze wilde ook naar de kerk, dus moest mijn papa alleen werken (eigenlijk doet hij bijna niets buiten toekijken hoe het meisje in de lavanderia werkt en kijken of de was wel proper is). Ik ben niet meegeweest naar de kerk, ik vind er echt niets aan als het zonder priester is, het trekt echt op niets dan.

zondag: redelijk vroeg opgestaan, want we gingen naar Truchillo. Ookal had AFS gezegd dat ik moest binnen blijven op de dag van de verkiezingen. Ik vond dat de mail veel te laat was verstuurd (woensdag) dus heb ik er mijn voeten aan geveegd en ik denk dat het ook enkel belangrijk was in de grotere steden, in Tocoa zijn er niet de minste problemen. Ik ben zelf meegeweest tot aan het kiesbureau in Truchillo, er was echt zogoed als niemand. De mensen hier zijn niet verplicht om te stemmen, dus velen doen dat niet. En ook veel mensen die dit jaar niet willen omdat ze de achterban van Zelaya zijn en uit protest gaan ze niet gaan stemmen. Daarna zijn we in een restaurant op het strand gaan eten. En heel toevallig kwam Alicia daar toe (op jetski) met haar familie. Deze maand zit er een vrijwilliger van AFS België in het huis van haar familie (De broer van Alicia is 6 jaar geleden naar België gekomen met AFS en de andere jongen die in België zat met AFS leefde in het huis van die vrijwilliger). En wat bleek ze gaan volgende week naar Copan, en ik mag mee!!! Daarna terug naar Tocoa geweest want mijn papa wilde ook gaan stemmen. In Tocoa was er wel iets wat meer volk in het kiesbureau, maar ook niet overdreven veel. (de plaats om te stemmen is ook niet zoals in België met een kieshokje enzo, hier is dat gewoon een grote kartonnen doos die in een hoekje van de ruimte staat en daar moet je dan gaan stemmen.)
Dan eventjes naar de oma (mama) geweest, daar wilden de mensen niet gaan stemmen. Behalve 1 neef die binnenkwam en die zei dat hij TWEE KEER had gestemd. Hij had dus 2 identiteitskaarten (en ze werkten allebei!) dus kon hij 2 keer gaan stemmen. Dus frauderen is hier echt wel heel eenvoudig, ookal hangt het aan de kiesbureaus vol met waarschuwingen dat je niet mag frauderen of dat er een gevangenisstraf op je wacht, maar ik denk dat ze het maar amper nagaan.
's avonds dan een filmpje gekeken (davincicode) in afwachting van de resultaten. Toen de film gedaan was, was al duidelijk wie de winnaar was. De nationalistische partij (blauw) stond voor met meer dan 50 % van de stemmen tegenover de liberale partij (rood) die slechts een 34 % van de stemmen haalde. De andere 3 partijden haalden amper stemmen, elk zo een 3 %.

maandag: 's middags zowat de ganse stad rondgereden met mijn mama, ze moest de cdspeler van de school terugdragen naar de directeur, en dan nog wat producten van oriflame rondrbrengen. Nog net op tijd terug zodanig dat ik kon gaan dansen. En dit keer was het een deftige les, veel gedansd, ik leer wel niet echt veel bij, want het is vooral salsa en daar kan ik de basis wel min of meer van, alleen het draaien lukt me niet. En de andere dansen beginnen ook al goed te lukken. Ik voel me ook een stuk leniger worden, ik kan terug met mijn neus tot aan mijn knie en dat voelt toch goed!

dinsdag: gisteren echt niets gedaan, want mijn ouders waren weg naar La Ceiba omdat mijn mama ziek was en ze wilde een degelijk onderzoek (dat is dus niet mogelijk in Tocoa). Dus ik heb de hele dag samen met de nieuwe meid voor de kindjes gezorgd. Gelukkig wilde het internet min of meer meewerken vandaag. Alé toch het eerste uurtjs, want daarna is de elektriciteit nog maar eens uitgevallen. Waardoor ik mijn berichtje op mijn blog niet kon plaatsen. 's avonds wel naar het gymnasium geweest en ook daar voel ik dat het steeds beter gaat, het lukt me al veel beter om een inspanning te doen in de warmte. Ik zweet wel nog voor dood, maar veel water drinken en af en toe eens pauzeren en dan heb ik geen problemen.

woensdag: Ik ben vandaag voor de eerste keer met de fiets naar het internetcafé gekomen. het is wel redelijk warm om te fietsen en met mijn petje is het een belachelijk zicht om door de straten te gaan, maar het is wel nodig want het weerbericht voor vandaag is 31 graden, zodus. De straten zijn wel redelijk gevaarlijk om door te fietsen dus ik rij echt supervoorzichig. Er zijn hier niet echt verkeersregels, zodus, voor een fietser is dat niet zo goed, maar ik ben er goed en wel geraakt.

Zo dat is het een beetje tot nu toe. Morgen vertrek ik voor 4 dagen naar Copan en hopelijk kan ik daar wat foto's nemen zodat ik die jullie kan meedelen. En dit keer ben ik niet van plan om ziek te worden! Voor de rest ik geniet van de vakantie, en denk toch af en toe aan de mensen die nu bijna gaan beginnen met de examens: allemaal veel succes é!

Eline