school

Hola,

Weer een weekje verder; dus tijd om opnieuw iets van me te laten horen.

Aangezien het schooljaar is begonnen, zijn mijn dagen een stuk eentoniger, wat niet wil zeggen dat ik niet blij ben dat ik weer naar school kan. Ik verlangde al meer dan een maand naar het begin van het nieuwe schooljaar. Maar school is school, en het hoort niet het leukste te zijn wat er is.

Zodus valt er niet veel te vertellen over woensdag, donderdag en vrijdag. ’s Morgens om 5.40 gaat voor de eerste keer mijn wekker af en dan nog 10 minuten blijven liggen tot ik besef dat ik moet opstaan. Dan vlug douchen en schooluniform aan. En dan voor iedereen ontbijten (cornflakes, want tortilla’s in de morgen vallen me iets te zwaar en meestal is de meid nog maar net in huis, dus zijn er geen verse tortilla’s). En dan rond 6.30 richting school om te gaan werken op het landbouwgedeelte. Woensdag in de “plantentuin” gewerkt, waar we (ik en enkele klasgenoten) onkruid hebben staan wieden. De donderdag werd ik ingedeeld in de groep die moest zorgen dat de plantenbakken in school nieuwe aarde kregen. Dus met 6 aarde in een kruiwagen scheppen, dan 2 die de aarde gaan wegdragen en met nieuwe aarde terugkomen (ondertussen heeft de rest niets te doen), maar toen begon het te regenen en omdat wij onder het afdak werkten, wilde er niemand nat worden, dus was er telkens een probleem om nieuwe aarde te gaan halen. Uiteindelijk zijn we zelf niet klaar geraakt met het werk. Een van de leerkrachten zei dat het slecht was om natte aarde in de plantenbakken te smijten. Dus vrijdag hebben we dit dan afgewerkt. En dan ook planten in de plantenbakken geplaatst. Achteraf gezien was het werk wel mooi gedaan, maar in België zou je hiervoor echt maar een dag krijgen.

Rond 9.30 - 10.00 zijn we meestal klaar met het opgedragen werk en dan mogen we naar huis. Dan eerst douchen om al de aarde weg te spoelen, wat huiswerk maken, mijn kleren wassen, eventjes slapen als ik tijd over heb. En dan vlug eten want om 12.30 beginnen de lessen. Ik heb agronomia (plantenkunde), zootecnia (alles over de dieren die leven op een boerderij), biologia, mecanizacion (hoe de machines werken enzo), ecologia, mathematicas (wiskunde: stomme is dat we dit maar 2 uur per week hebben en dan nogwel na elkaar), quimica (chemie: heb ik maar 1 uur per week) en orientation (wat lijkt op een klasuur).

Rond 5 uur zijn we klaar met de lessen (officieel lopen de lessen tot 6 uur, maar we zullen (bijna) nooit les hebben tot 6 uur), en dan naar huis.

Zaterdag wilde ik uitslapen, maar dat is misgelopen. Ik was vergeten de verduistering te sluiten dus om 7.30 ben ik wakker geworden. Me wel nog eventjes gedraaid, want ik was echt doodop van het vroege opstaan de afgelopen schooldagen.
’s morgens dan naar het internet geweest om met mama te praten. Nu ik de dinsdag niet meer kan zal het wel de zaterdag moeten, maar dat zal vaak voor problemen zorgen met hun veel te drukke programma.
’s Avonds stond er nog een verjaardags-, valentijnsfeestje op het programma met de medeleerkrachten van mijn mama. Ditmaal zonder mijn papa, want enkel de leerkrachten en hun kinderen waren uitgenodigd. Aangezien de meeste kindjes behoorlijk jong waren, heb ik me niet extreem goed geamuseerd in het begin. Gelukkig kwamen er iets later op de avond nog enkele kinderen van leerkrachten die iets ouder waren.

Zondag: Buiten het feit dat het “dia del amor y amistad” is, heb ik niets te vertellen over deze dag. Behoorlijk veel smsen van iedereen gekregen. De ene al iets mooier dan de andere, maar swat, hier wordt vooral de nadruk op de dag van de vriendschap gelegd. Vrijdag was er zelf iemand komen kaartjes verkopen met een lief tekstje. Het was voor het goede doel, maar ik had geen geld bij.

Maandag: opnieuw naar school, dus supervroeg uit mijn bed. Vandaag zijn we naar een eigendom van de school geweest, dat iets buiten Tocoa ligt (een tiental minuten met de auto). Hier hebben ze schapen en koeien en ook heel veel land, waar dan een heleboel fruitbomen opstaan. Aangezien dat de 2^e jaars ons vorige week hadden geholpen met het schoonmaken van de gebieden rond de school, moesten wij ze nu helpen met het opruimen van de gebieden hier. Dus weer gras en onkruid tot superkort maaien. Het ritme lag redelijk laag, en iedereen zat liever in de boomgaard om toronja’s te eten, dan te werken in de felle zon. Aangezien ik mijn fototoestel bijhad, heb ik van de gelegenheid gebruik gemaakt om enkele foto’s te maken. (ze volgen een ander keertje)

’s Midags hadden we dan weer les, het stomme is wel dat er 2 lessen zijn weggevallen. Wat ervoor zorgde dat onze eerste les om 3 uur begon en niet om 12.30. In het totaal zijn er in 6 schooldagen al 5 lesuren weggevallen!

Dinsdag: ’s morgens een soort bonen die aan in de toranjabomen gingen geplukt, en dan geopend. In de namidag weer les, er is wel weer een les weggevallen. Het heeft wel sinds 9.30 in de morgen niet gestopt met regenen. En ze zeggen dat het 72 uur slecht weer zal zijn. Hierdoor ben ik ’s morgens doorweekt thuis gekomen van school (en dit enkel van 5 minuten te fietsen, naar huis). Gelukkig wilde mijn papa me ’s midags naar school voeren, zodat ik niet doorweekt de lessen zou moeten volgen. Na school ben ik nog een deel van mijn schooluniform gaan kopen. Hetzijnde botten, die ik in dit weer zeker ga kunnen gebruiken, want het landbouwgedeelte zal nu wel overal super modderig zijn. 2 extra jeansbroeken (2^e hands, waardoor ze samen 6 euro hebben gekost), een blauw hemd, dat ook deel uitmaakt van het landbouwuniform. Zodus heb ik bijna alles van mijn schooluniform, alleen ontbreekt me een zwarte riem voor het landbouwsuniform en mijn rok die bij ik laat maken op maat omdat de voorgemaakte me niet passen (ze zijn te kort).

zo dat is het voor deze week, volgende week zit ik in Roatan, dus zal ik waarschijnlijk niets van me kunnen laten horen. Vanaf ik de tijd vind om mijn reisverhaal te schrijven, zal ik nog iets van me laten horen.

Eline

SCHOOL, campagmento

foto's Kamp met evangelische kerk (beetje sektisch)
Doop in de rivier naast het "kampheem". In de evangelische kerk wordt de doop gedaan in een rivier of in de zee.









bezinning: let op de meisjes die op de grond liggen. Ze zijn mentaal gekraakt (ze hebben zich laten vallen omdat ze geen krachten niet meer hebben), en huilen.






laatste avond: allen in gala. (op foto: Melanie, Clairy en ik)








laatste avond: Maria, ik, Isis, naam kwijt (rare naam), Fanny, Aylin, naam vergeten (ai)









bezinning: let erop hoe geoncentreerd iedereen is.

Hola hola,

Hier ben ik weer met een verslag(je); een beetje later dan anders, maar het schooljaar is hier reeds begonnen en ik heb les in de namidag, dus had ik geen tijd om op dit op het internet te plaatsen.

Dinsdag 2 februari: Normaal gezien zouden we met zijn allen terugkeren naar Sonaguera, maar dat is niet doorgegaan. Op het laatste moment hebben ze beslist dat het enkel voor de volwassenen was. Dus wij (mijn broertjes en ik) zijn naar tante Ana geweest. Mijn ouders gingen terug zijn tegen 9 uur, maar ze zijn dus pas te voorschijn gekomen om 11 uur ’s avonds. Aangezien Ana wilde slapen (en ik eigenlijk ook) zijn we om 9.30 met zijn allen gaan slapen. Ik in het bed van Teffy (dat veel te klein was) en de rest (mijn broertjes, Teffy en Ana) in het grote bed.

Woensdag: met zeer pijnlijke oogjes opgestaan om 6.30 en me klaargemaakt om om 8 uur op school te zijn. Een uiteenzetting gekregen waarin de schoolregels werden overlopen, het schoolsysteem, ... En er kwamen toch een paar vreemde zaken aanbod, dingen die bij ons niet zouden gezegd worden omdat het vanzelfsprekend is. (ik verschoot wel eventjes toen er werd gezegd dat er leerlingen zijn die drugs verkopen en gebruiken in de school, en dat we dus voorzichtig moeten zijn. Stel je voor, in België zou dat een publiek geheim zijn en hier wordt het zomaar aan al de leerlingen meegedeeld.) En dan mocht ik me ook voorstellen voor al de nieuwe leerlingen. Ik was hier helemaal niet op voorbereid, met als gevolg dat het nergens op trok. Dan naar huis, iets gegeten en bedje in, want ik was doodop.

’s Avonds naar een verjaardagsfeestje geweest van een neef van mijn papa. Er was een zeer ambetante jongen die niet was uitgenodigd, en kwam vragen om eten en drinken aan de poort. De mensen hebben hem wel wat gegeven (ik denk dat ze geen neen durfden zeggen). Blijkbaar was het een drugsverslaafde, en ik vond het echt vreemd dat ze de kindjes zo dicht lieten spelen bij de poort (er was genoeg andere ruimte, maar de ouders zeiden er niets op). Uiteindelijk hebben ze hem toch weggestuurd, en na lang praten is hij dan toch weggegaan.

Donderdag: Weer om 8 uur op school voor een nieuwe presentatie. Dit keer met een powerpoint (de eerste keer in al de tijd die ik hier ben). Het ging over studiehouding, hoe studeer je, ...

Daarna werden de 1^e jaars van de andere nieuwe leerlingen gescheiden. Ik werd ingedeeld in de elektriciteit (alleen maar jongens), maar er was geen enkele leerkracht van deze afdeling, dus mochten we naar huis gaan.

Op weg naar huis ben ik een neef tegengekomen en die vroeg of hij me een lift met zijn moto kon geven. Eerlijk gezegd heb ik een beetje schrik van moto’s, maar het was nog een halfuur wandelen naar huis en daar had ik geen zin in (door de warmte). Dus ben ik met moto thuis gebracht.

In de namidag me bedacht dat het de verjaardag van Babette was. En ik had echt eens nood om Nederlands te praten, dus gsm opgeladen (4 euro) en dan gebeld.

’s Avonds weer een verjaardagsfeestje van een tante. Het eten was superlekker: haar man werkt/woont in de VS en had geld opgestuurd om eten te kopen.

Na het verjaardagsfeestje nog naar mijn oma (mama) geweest omdat mijn oom morgen terug naar de VS vertrekt en we nog afscheid wilden nemen. Maar hij was nergens te bespeuren. Dus zijn we, zonder afscheid te nemen, om 9.30 naar huis vertrokken. Ik weet niet hoe het komt maar ik voelde me echt vreemd, voor het eerst dacht ik aan mijn eigen terugkeer. Ik wil echt van iedereen afscheid nemen, want wie weet wanneer ik terugkom naar hier?

Vrijdag: nog maar eens om 6.30 opgestaan om naar school te gaan. Dit keer voor de 1^e keer met de fiets, zo bespaar ik me toch een 20 minuten. Eerst een superlange, saaie spreekbeurt mogen aanhoren over discipline. En dan mochten we naar huis.

Gegeten en dan mijn valies gemaakt, want om 2 uur moest ik aan een kerk staan (aan de andere kant van de “stad” omdat ik met ze meeging op “kamp”.

Uiteindelijk zijn we om 3 uur vertrokken. Toen we aankwamen eerst de kamerverdeling en bij de meisjes verliep dat onrustig. Iedereen wilde boven in de stapelbedden slapen, dus werd er echt gedrumd. Aangezien er 2 meisjes hadden gevraagd of ik bij hun wilde slapen, hoefde ik niet mee te doen in het gedrum. We sliepen dus met 3 in 2 bedden, dat was hier blijkbaar min of meer normaal, aangezien iedereen boven wilde slapen (op een paar na).

Dan eerst een spel voor de groepsindeling, gevolgd door het avondmaal. (tortilla’s van bloem met kaas en bonen, die ik heb overgeslaan en frisdrank.)

Na het eten een eerste bezinning gehad. Ik heb vaak het gevoel gehad dat ik in een sekte terecht was gekomen en dat dit kamp vooral diende om de jongeren te brainwashen. Na 2 uur zingen, filmpje kijken, lezen van de bijbel (evangelische bijbel, die dus lichtjes afwijkt van onze bijbel) nog een halfuurtje vrij gekregen en dan lichten uit en slapen.

Zaterdag: Niet goed geslapen deze nacht, hoe kan het ook, met 3 in 2 bedden die superklein zijn. (mijn voeten lagen uit het bed). En de kleinste jongens waren al lawaai aan het maken vanaf 4.30. Om 5.40 kregen we te horen dat we moesten opstaan. Omdat we een voor een moesten douchen, nam dit dus heel wat tijd in beslag en we moesten klaar zijn om 7.30.

Om 7.30 eerst een korte bezinning en dan ontbijt (pannenkoeken). Na het eten weer een bezinning en het bleef echt maar duren. Op een gegeven moment moesten we allemaal naar voor komen en de ogen sluiten. Er werd wat muziek (cristenlijk) opgelegd en velen begonnen mee te zingen of te bidden in zichzelf. Dan kwam er iemand van de begleiding een hand op je schouder leggen en begon zegen aan God te vragen. Ik voel me zo vreemd in deze groep, ik geloof echt niet in God zoals zij geloven. En het hele sektische gedoe, ik ben gedurende het ganse kamp vaak superbang geweest.

Hierna hebben we enkele workshops gekregen: communicatie, relaties, tijdsbesteding (of beter gezegd: we maken te weinig tijd voor God, en dit terwijl we gedurende de afgelopen dagen nog niet anders hebben gedaan!), en over de bijbel (over Chrisenzijn).

Daarna midageten, een supervreemde combinatie, maar het is nog redelijk meegevallen. Na het eten nog maar een een bezinning en dan eindelijk wat ontspanning met enkele spelletjes. Redelijk gelijklopend met kampen van de jeugdbeweging.

Hierna nog in de rivier gezwommen. Wel 2 regels: zwemmen gebeurd met short en T-shirt en de jongens zwemmen in een ander gedeelte dan de meisjes.

Toen we gedaan hadden met zwemmen, vlug gedouched en dan in galakleren (ik had niets bij, want mij was niets gezegd toen ik had gebeld om me in te schrijven). Gelukkig was er iemand die meerdere kleedjes bijhad, waarvan ik er dus eentje mocht lenen.

Na het eten nog maar eens een bezinningsmoment en dan een kampvuur met evaluatie van het kamp.

Zondag: Nog maar eens slecht geslapen, want de oudste jongens hadden het in hun hoofd gehaald, om om 1.15 ’s nachts te komen zingen aan de ramen. Iedereen dus weer wakker. (de volgende morgen is me wel gezegd dat dit normaal is, dat dit ieder kamp wordt gedaan.) Om 5.45 supermoe wakker gemaakt en nog een heel tijdje blijven liggen. Uiteindelijk wel opgestaan en supervlug gedouchet.

Dan eerst ontbijt en dan, voor de verandering, nog maar eens een bezinning. En dit keer voelde ik me echt vreemd: iedereen moest rechtstaan en weer naar voor komen. Hier werden moesten we dan weer de ogen sluiten en meezingen met de muziek of bidden. Na een tijdje had ik het wel zowat gehad en opende ik mijn ogen. Juist op dat moment zag ik een meisje vallen. Eerst dacht ik dat ze flauwviel, maar een tijdje later zag ik een ander meisje vallen. Er was dus iemand van de begleiding die insprak op de meisjes en op een gegeven moment denk ik dat ze breken (mentaal) en zich laten vallen. (er is wel altijd iemand die achter hun staat om ze op te vangen) Eenmaal dat ze op de grond lagen begonnen ze te wenen.

Ik verstond er helemaal niets van, en het vreemde was, eenmaal iedereen was uitgehuild stonden ze terug recht en deden verder. Toen niemand meer op de grond lag werd de sessie afgesloten met een vrolijker liedje en iedereen was super opgewekt (hoe de stemmming in 2 seconden kan veranderen).
Na het eten verdween een deel van de jongeren, omdat ze de mis moesten voorbereiden in Tocoa.

Wij zijn om 4 uur vertrokken en om 5.30 was er dan de mis, die we met zijn allen moesten bijwonen. (ik was veel liever naar huis geweest en wat geslapen.)

Om 8 uur ben ik dan eindelijk thuis afgezet en dan nog iets gegeten en vlug bedje in.

Maandag: om 6 uur opgestaan, want om 7 uur begint school. De eerste oficiële schooldag. Zoals de afgelopen week, afspraak in het auditorium, waar dan een preek werd gegeven. Na de preek werd ik naar huis gestuurd, en werd me gezegd dat ik de namidag terug moest keren. Met andere woorden ze wilden dat ik in de midag les volgde, in de richting elektriciteit. Eerlijk gezegd hier heb ik echt geen zin in.

In de namidag moest ik normaal om 12.30 terug op school zijn, maar ik wilde met mijn mama gaan, zodat ze ervoor kon zorgen dat ik in de landbouw terecht kwam. Uiteindelijk heb ik mijn zin gekregen en ben ik, tegen de zin van de studiebegleider, naar het eerste jaar landbouw gebracht. Ik heb dus 45 klasgenoten waarvan 4 meisjes. Heel de midag zijn er vanuit alle klassen mensen komen kijken. Ik was er lichtjes door geïriteerd.

Om 5 uur gedaan met de lessen en dan mochten we naar huis. (mijn uurrooster loopt wel tot 6 uur, maar ze zeggen dat het meestal om 5 uur zal gedaan zijn.)

’s Avonds nog naar de Mall geweest waar we dan ook hebben gegeten (fastfood, ik heb dus bijna niets gegeten, want ik ben hier helemaal geen voorstander van).

Dinsdag: Omdat landbouw zowel ’s morgens als ’s midags in school moet zijn, weer om 6 uur opgestaan en flink ontbeten. Want in de morgen is het praktijkgedeelte. Vandaag moest het gras gemaaid worden (dit deden de jongens, met een mes) en wij moesten het gras dan samenrapen (met hark) in hoopjes. Het mocht dan nog supervroeg zijn, de zon brandde al redelijk hard. En dan deden mijn handen ook nog een superveel pijn want ze begonnen open te liggen. Maar vandaag was het maar tot 9 uur dat we moesten blijven (omdat het zo hard werken was). Dus dan naar huis, gedouchet, mijn kleren van het kamp gewassen, een fruitsla voor de midag gemaakt. En dan midageten en weer naar school voor de lessen. Op het programma vandaag: plantenkunde, biologie en ecologie, en eigenlijk nog een andere les, maar de leerkracht was niet aanwezig, dus om 4 uur mochten we naar huis (joepie).

’s Avonds dan de computer opgestart en beginnen typen.

Zo dit is mijn weekje, zoals je kan zien, redelijk druk geweest. En nu ik de hele dag school heb, zal ik nog eens moeten kijken wanneer ik tijd heb om mijn berichtjes te plaatsen op het internet. Maar ik denk dat het beter is dat ik de hele dag les heb, zo zit ik niet de hele midag thuis, en zal ik me ook makkelijker terug aan het belgische schoolsysteem kunnen aanpassen als ik binnen een 5 maandjes terugkeer.

Adios, en tot in de loop van volgende week.

eline

foto's Trujillo

foto's van laatste keer Trujillo
ik in Trujillo, een beetje superverbrand.

ik in Trujillo, met een van de metekindjes van mijn mama

strandhuisje van mijn oma, ideaal om wat schaduw op te zoeken

mijn broertjes met enkele andere kindjes (vrienden van mijn ouders)

met zijn allen de zee in

uitzicht op zee vanaf de brug

op weg naar Trujillo

op weg naar Trujillo, vanachter in de auto

einde van de vakantie is in zicht

hola,

weer een weekje verder, dus tijd om weer wat nieuws mee te geven.

Dinsdag 26/01: Na het internet nog eventjes met Teffy en een meisje, dat voortaan bij hun zal wonen, gepraat.

Toen ik terug thuiskwam wilde ik naar het gymnasium gaan, maar dat is afgeblazen doordat de regen kwam opzetten. In België zou het voor mij niets uitmaken, ik fiets naar de trainingen van de volleybal, of het weer nu meezit of niet. Maar hier waag ik me er niet aan om door de regen te fietsen. Eerst en vooral omdat de wegen hier in een zeer slechte staat zijn en je niet weet waar er putten in de weg zitten en waar er stenen liggen, waardoor een valpartij niet is uitgesloten. En ten tweede omdat je kletsnat aankomt (hier zijn er niet echt kleedkamers waar je je sportkleren aandoet, die heb je al aan van thuis) en met natte kleren sporten ...

Omdat ’s avonds de groep van ouders naar ons thuiskwam moest er voor een versnapering gezorgd worden. Dus maakten we pastelito’s gemaakt, dat is een tortilla (van mais) gevuld met vlees, rijst en groentjes en dan gefrituurd. Omdat er geen avondeten was voorzien, heb ik er een paar naar binnengespeeld, en ik vind het wel redelijk lekker, maar o zo vettig (typisch Honduras).

Deze avond stond er een film op het programma, en omdat ze eerst geen afstandsbediening van het DVDtoestel hadden was het in het Engels te doen. De ouders verstonden er dus geen snars van en er werd supersnel gesproken, dus vertalen zat er deze keer echt niet in. En dan kwam er ook nog bezoek voor mij. Een meisje van de kerkgroep die met enkele familieleden kwam praten. Eigenlijk nog best leuk, ookal werd er iets TE veel over God gepraat. Toen ze weer vertrokken waren verder gaan kijken naar de film, maar wat bleek: hij was op stop gezet. Nu ze de afstandsbediening hadden bleek dat het niet werkte, alé dat dachten ze toch. Al de mannen hadden al vanalles geprobeerd om het te doen werken, zonder resultaat. Dus vragen ze het toch eens aan mij, en inderdaad eerst wilt het niet werken. Ik vraag dan of ze zeker zijn of de batterijen wel nog werken. Antwoord: jaja. Dus ik kijken naar de batterijen, wat blijkt: een van de batterijen is omgekeerd geplaatst. Natuurlijk dat het niet werkt, dus ik eventjes prutsen en jawel, ik heb het gefixt. (de mannen vonden zichzelf eventjes behoorlijk dom, terecht, en de vrouwen lagen plat van het lachen.)

Woensdag: Vandaag naar het centrum geweest in de namiddag. Aangezien de familie op zijn einde begint te lopen moeten er aankopen worden gedaan voor het nieuwe schooljaar. Een “boekentas” gekocht voor mijn broertjes en mezelf. En dan naar mijn tante Ana om daar wat schriften voor Jair te kopen. Ik wacht nog eventjes tot ik weet hoeveel vakken ik precies heb. En dan koop ik schriften waar je meerdere vakken in kan schrijven. Het is niet dat ik zoveel ga schrijven, want dat is iets dat echt nog niet lukt.

’s Avonds zijn de broer van mijn mama en mijn oma langsgekomen, en blijven eten. Het was de 1^e keer in al de tijd dat ik hier ben dat ik mijn oma bij ons thuis heb zien langskomen, dus dat was wel eventjes raar. En ’s Avonds nog naar wat tennis gekeken.

Donderdag: wat ik overdag heb gedaan herinner ik me niet meer, alleen dat ik ’s avonds naar het gymnasium wilde maar dat het omwille van de regen weer niet is doorgegaan. In de avond meegeweest met mijn mama naar de kerkgroep. Ik verstond er bijna niets van. Er zijn dit weekend redelijk wat bezinningsweekends en er moest nog vanalles gepland worden. Maar het was vaak zo een beetje met zijn allen door elkaar praten, dus ik kon het echt niet volgen. Daarna nog naar wat australian open gekeken.

Vrijdag: Ook vandaag is een beetje een zwart gat. Ik weet dat ik iets heb gedaan, maar ik kan me echt niet meer herinneren wat. Alleen dat ik ’s avonds nog een filmpje heb meegepikt. Eigenlijk was ik van plan om op te blijven om de finale van de Australian Open te bekijken, maar bleek dat het maar om 2 uur ’s nachts begon. En dat vond ik net iets te laat.

Zaterdag: om 7.50 wordt er op mijn deur geklopt en dan geopend. “amos, vamos”. Blijkbaar gingen we dus ergens naartoe, en ik wist het helemaal niet. Dus supersnel gedouchet, ontbeten en eigenlijk zou ik moeten weten dat ik alles op het gemak kon doen, want dat ik weer zou moeten wachten, en jawel ook deze keer was ik als eerste klaar. Echt zo traag dat de mensen hier zijn, er was om 8.30 afgesproken aan de kerk, en uiteindelijk waren we dus wel 25 minuten te laat, wat al bij al nog redelijk meeviel.

En dan naar Sonaguera waar we enkele huizen zouden gaan versieren. Ook daar eerst aan de kerk afgesproken en eerlijk gezegd dit is een van de mooiere kerken die ik hier al heb gezien. Dus dan naar de huizen die wij zouden versieren, mijn ouders hadden 3 huizen gekregen. En het was allemaal dezelfde familie, die nog eens allemaal samen op een privégebied leefden. Echt die familie was volgens mij stinkend rijk, die huizen waren allemaal supergroot. De reden dat we hier waren is omdat de ouders een bezinningsweekend in Tocoa hadden en ze zouden als nieuw terugkomen. En blablabla, dus moest ook het huis er als nieuw uitzien. Dus in de kamers van de ouders een tekstje opgegangen, een engel een hart enkele ballonnen, ... Dit met de hulp van de kinderen, die nieuwe lakens en gordijnen ophingen in de kamer.

Toen we na een 3 uurtjes werken in de 3 huizen klaar waren werden we getrakteerd door de oma. En omdat er een soep van bonen op het menu stond heb ik zelf camarones gekregen, die ze nog overhadden. (vond ik echt lief)

Eenmaal terug in Tocoa niet veel meer gedaan in de dag.

’s Avonds naar mijn oma (mama) geweest waar we waren uitgenodigd voor een superlekkere maaltijd. En dan vroeg mijn oom of ik naar de disco wilde. Natuurlijk.

Dus ik bleef slapen bij mijn oma, jammergenoeg is de disco toch niet doorgegaan. Dit omdat Dary niet meekon en omdat er blijkbaar behoorlijk wat wapens in de disco aanwezig waren. (mijn oom had gebeld naar een neef die al binnen was, en die had gezegd dat er redelijk wat mensen waren die een pistool op zak hadden.) Eerlijk gezegd begrijp ik niet waarom het is toegelaten om met een wapen een disco binnen te gaan.

Maar tja, dan maar naar een heleboel films gekeken tot heel vroeg in de morgen.

Zondag: Ik heb vandaag echt superlang geslapen. Tot de middag, ik verstond me er niet aan. Maar de kamer waar ik in sliep was superdonker, dus ik had geen tijdsbesef. En dan kwam mijn mama rond 11.30 zeggen dat het middag was en ik beter kon opstaan.

Dan nog eerst midag gegeten (weer superlekker) en dan mijn broertjes gaan ophalen die bij een neefje waren gaan spelen. En dan werd Kennin ’s avonds weer superziek, dus mijn ouders zijn dan met hem naar het ziekenhuis gegaan. Ze wilden een test voor malaria en dengue, maar toen ze terug thuiskwamen bleek dat er geen enkele test was gedaan en ze morgen moesten terugkeren. Ik begrijp niet waarom het niet kon worden gedaan vandaag, wie weet is er iets ernstig aan de hand. Ach de ziekenzorg trekt hier gewoon nergens op!

maandag: redelijk rustig, in de namiddag naar de AFSverantwoordeijke geweest om te vragen of ze al mijn geld had (van toen ik ziek was). Dat had ze nog steeds niet! En dan ook gevraagd wanneer ik precies terug naar school moet. Ze ging me de volgende dag bellen. Uiteindelijk heeft ze me de dag zelf nog gebeld om te zeggen dat ik de volgende dag om 8 uur in het collegio moest zijn, want dat er dan een presentatie is voor al de nieuwe leerlingen. In de avond nog wat op de computer en dan eventjes televisie gekeken. Tot ik besefte dat ik nog enkele papieren moest zoeken voor morgen. En dan redelijk vroeg mijn bedje in.

dinsdag: wat deden mijn oogjes pijn toen mijn wekker om 6.30 afging. En dan weten dat er nog een halfuur af moet volgende week wanneer de lessen officieel beginnen. Dus ik om 8 uur in school. Natuurlijk was er nog niets begonnen, dus ik op zoek naar de dochter van de AFSverantwoordelijke, want die is leerkracht in deze school. Ik heb haar gelukkig snel gevonden, e dan heeft ze me een beetje de school laten zien. Omdat zij in het landbouwgedeelte van de school lesgeeft, heb ik dus ook dat gedeelte gezien, want ze wilde zien hoe stofferig haar kantoortje eraan toe was, na 3 maanden vakantie.
Ook nog naar mijn vorige school geweest, want daar waren nog enkele papieren die ze in mijn nieuwe school nodig hebben.
Toen ik zowat alles had gezien, mocht ik naar huis. Eerst nog naar de AFSverantwoordelijke geweest om wat te praten. En dan naar huis om te eten, heel vlug mijn kleren te wassen, want bleek dat ik bijna niets meer had. En dan naar het internet.

Zo dit is het voor deze week, het einde van de vakantie is in zicht. Al weet ik nog niet welke richting ik precies zal volgen, de landbouw lijkt me wel leuk maar dan heb ik wel de hele dag les (heb ik op zich niets op tegen), en in elektriciteit daar zie ik mezelf lijk nog niet echt in werken of mecanica. Misschien nog administratie of computacion. Ik ga het nog zien. Morgen moet ik opnieuw naar school want dan wordt er initiatielessen gegeven, zodanig dat je weet wat welke richting inhoud. (alé zo heb ik het toch begrepen)

Tot de volgende, (al weet ik niet of het de dinsdag zal zijn, want als ik voor landbouw ga heb ik les)
Eline