hola hola,
het is hier vakantie, dus heb ik wel eventjes tijd om mijn blog aan te vullen. dit keer volledig. Want ik heb al verschillende opmerkingen gekregen dat het eerste deel niet is doorgekomen.
donderdag: eerst nog naar school geweest. Rond 9 uur was het afgelopen, en dan ben ik nog enkele papieren in orde gaan brengen.
Dan nog de rest van mijn valies gemaakt. En middaggegeten, Na het middageten heb ik gewacht op mijn mama, maar die bleef redelijk lang weg. Toen ze eenmaal thuis was, moest ik eigenlijk door om de bus van 1 uur te halen. Dan zou ik zeker op tijd in Ceiba aankomen. Maar uiteindelijk heb ik beslist om te wachten op de bus van 2 uur.
Rond 1.30 dan naar de bushalte geweest, bleek dat de eerstvolgende bus pas om 3 uur. Hierdoor zou ik dus te laat in Ceiba aankomen. Dus hebben we gebeld naar AFS om te melden dat ik wat later in Ceiba zou aankomen, maar dat bleek helemaal geen probleem te zijn, want ze waren zelf al in vertraging. Ze zaten om 13.30 nog niet in SPS, wat dus wil zeggen dat ze zeker nog 3,5 uur onderweg waren.
De bus van 3 uur zat behoorlijk vol, maar om 16.30 was ik in Ceiba. En dan eerst geld gaan afhalen in de Mall, en dan gebeld naar Alicia. Gelukkig was zij ook al in de Mall.
Na verloop van tijd kwamen de 2 meisjes van Ceiba ook toe, en dan hebben we samen heeeeeeeeeeeeel lang zitten wachten op de bus. Met af en toe eens te vragen waar ze precies zaten, want vanaf 5 uur zeiden ze dat ze aan het binnenkomen waren in Ceiba. Uiteindelijk was het 18.30 voor we te horen kregen dat ze in de Mall zaten. Dan nog eerst met zijn allen iets gaan eten in de Mall.
Vervolgens allemaal het minibusje in richting Sambo Creek, waar het hotel gelegen lag.
De kamers waren per 3, dus dat kwam goed uit, want we waren juist met 3 belgen. Natuurlijk was het wel jongens en meisjes gescheiden en waren er toch enkelen die eerst een beetje moeilijk deden.
Toen iedereen geïnstalleerd was, nog eventjes buiten, rond het zwembad, gezeten. Maar we zijn relatief vroeg gaan slapen.
Vrijdag: Al de anderen gingen vandaag naar Cayos Cochinos. maar omdat wij, de belgen, dat al hadden gezien, gingen we niet mee. Hierdoor bleven we alleen achter in het hotel. Wij konden dus lang uitslapen, alé het was 8.30 toen we opstonden. Dan een heerlijk ontbijt met ei, getoast brood, groentjes, fruit, ... en koffie en fruitsap.
Na het ontbijt hebben we ons aan het zwembad gelegd. En ook eventjes naar de zee gaan kijken, maar het water is hier echt even vuil als in België. Dat komt natuurlijk omdat er hier redelijk wat golven zijn. Hierdoor lagen er hier wel enkele schelpjes, in tegenstelling tot vele andere stranden in Honduras.
Rond 10 uur zijn we dan naar het “centrum” van Sambo Creek gewandeld. Waar we eerst eventjes het dorpje doorwandelden en dan in een restaurantje stopten, om te middageten. We kozen voor een rijstschotel met zeevruchten. Echt overheerlijk, maar veel te veel. Al hebben we goed ons best gedaan om zeer veel te eten, er bleef toch nog een beetje over.
Na het eten teruggewandeld en gewacht in het zwembad op de rest, die rond 2.30 terugkwam.
Rond 18.30 zijn we dan naar Ceiba vertrokken, waar de rest balliadas heeft gegeten. Maar ik had helemaal geen honger, dus heb ik het avondmaal maar overgelaten.
Toen we terug in het hotel aankwamen, hebben we een variant op weerwolven gespeeld. Echt super, maar het is wel nog moeilijk om het in het Spaans te expliceren. En met een beetje verschillende regels en andere karakters, zorgde het toch soms voor verwarring.
Uiteindelijk was het 2.30 toen ik in mijn bed lag.
Zaterdag: Om 8 uur ontbijt, en om 9 uur (ongeveer) vertrokken naar Pico Bonito. Na enkele tussenstoppen (mensen oppikken, koekjesvoorraad kopen, ...) en heel wat rondrijden, zijn we eindelijk op het domein toegekomen. Daar nog eerst een groepsfoto genomen en dan met een rugzakje de berg op, op zoek naar de riviertjes om in te zwemmen. De wandeling was supermooi, al moest je soms wel enkele keren naar het pad zoeken die verdwenen was. We hebben 2 keer gestopt om een duik te nemen in een riviertje, die voor Hondurese normen behoorlijk koud was. Ik vond het zalig van temperatuur. De laatste stop bij de rivier was bij een waterval. Het plan was om over de rotsen te klimmen tot bij de waterval. Maar doordat het de laatste dagen heel wat hat geregend was het behoorlijk gladdig. En dus te gevaarlijk om tot bij de waterval te komen. Wel weer eventjes mijn hoogtevrees aan de kant kunnen shuiven en van een rots in het water gesprongen. Het was wel maar een
Nadat iedereen het behoorlijk koud had gekregen, zijn we dan uiteindelijk teruggewandeld. Dit keer gelukkig bergaf, al voel ik dat veel harder in mijn kniën.
Toen we allemaal voldaan terugkwamen bij de bus, terug naar het hotel gegaan, waar we ons supervlug moesten omkleden, om terug naar Ceiba te gaan. En iedereen wilde zich douchen, met warm water. Bleek natuurlijk dat er enkele kamers zonder water zaten, haha.
Dus met een kleine vertraging terug naar Ceiba, waar we eerst wat aten. Ik had superveel zin in pizza, dus zijn we met enkelen naar de pizzahut geweest. En na het eten zijn we dan naar het evenement Earth Hour geweest.
Eigenlijk stelde het niet zoveel voor. Op het moment dat de lichten werden uitgedaan, was enkel de plaats rond de universiteit, waar het evenment doorging, dusiter. Op 2 minuutjes lag de Mall, dus daar bleef het licht branden, en ook de lichten in de straten bleven aan. Echt superjammer. Want zo verlies je natuurlijk superveel effect.
Uiteindelijk was het rond 10.30 voor we terugkeerden, en ik had nog helemaal geen slaap. Dus heb ik wat zitten babbelen. Uiteindelijk besloten we om de nacht door te steken. En zo rond 4.30 zijn we dan naar het dakterras van het hotel geweest, met de 7 overgeblevenen. En dus de zon zien opkomen. In een halfuurtje – driekwartier was het plots helemaal licht. En dus ook zondag.
Zondag: Na de zonsopkomst, hebben we ons terug naar onze kamers begeven, waar al wat beweging begon te komen, van de eersten die opstonden. En daar dan mijn spullen bijeenzitten rapen en in mijn valies gepropt. Dan nog een vlugge douche om wakker te worden, want het nachtje doorsteken had ervoor gezorgd dat ik toch wat moeite had om mijn oogjes open te houden. Na de douche viel dat gelukkig wat beter mee.
Om 7 uur ontbijt, en om 8.30 de bus op richting Ceiba. Daar nog moeten wachten tot 10.15 voor ik de bus had. Die bovendien nog eens overvol zat, waardoor ik eerst niet kon zitten. Dus me dan maar in het gangpad gezet, en toch af en toe eventjes ingedommeld.
Uiteindelijk kwamen er toch enkele zitplaatsen vrij en kon ik nog een halfuurtje degelijk zitten, waar ik dan ook nog eventjes in slaap ben gevallen.
Eenmaal terug in Tocoa, bleek dat we die middag naar het voetbalstadium gingen om een match te gaan bekijken. Maar dat was me eventjes teveel, en ik heb eigenlijk niets van de match gezien doordat mijn oogjes meer dicht dan open waren.
Dan stond er nog een verjaardagsfeestje op het programma, en ook daar lag ik meer in de zetel dan dat ik de gesprekken had gevolgd.
En toen we thuiskwamen, heb ik me meteen in bed gelegd. Het plan was om eventjes te tukken, maar het was maandag toen ik wakker werd.
Maandag: In de voormiddag al mijn kleren gewassen. Dit was hoognodig want mijn wasmand zat alweer boemvol.
Daarna naar het internet van mijn tante geweest. En gelukkig kkwam mijn mama online. Dus toch eventjes met haar kunnen spreken.
Rond 12.45 afgesloten en dan naar huis. De papa van mijn mama had me gebracht tot daar, dus ik was van plan om te voet terug te wandelen. Maar toevallig, kwam er een leerkracht van mijn vorige school langs, die me tot bij me thuis heeft gebracht. Hierdoor heb ik toch de enorme warmte kunnen omzeilen.
Thuis stonden er camarones op het menu, maar doordat we onverwachts bezoek hadden van Yeleni en Bryan bleven er maar enkele meer voor mij over.
In de late namiddag wilden we dan naar het tigocenter gaan om de internetrekening te betalen, want die was afgesloten wegens het niet betalen. Maar het lukte vandaag niet, er was iets mis met het systeem. Dan ’s avonds mijn GSM bovengehaald en met verschillende klasgenoten getelefoneerd. Om de een of andere reden wilden ze me allemaal spreken vandaag.
Dinsdag: vroeg opgestaan, omdat ik besloten had om vandaag naar school te gaan. Isabel (klasgenote) had me gisteren gevraagd of ik wilde helpen om de konijntjes eten te geven. Daar had ik op ingezegd, maar bleek dat ze zelf niet kwam opdagen. Gelukkig waren er nog enkele anderen, waarmee ik goed overeenkom, die wel kwamen. Uiteindelijk kreeg ik de opdracht om te helpen met het “oogsten” van enkele yucaplanten. (dat is iets gelijkaardigs als een aardappel, maar het is hier redelijk duur omdat het anderhalf jaar duurt voor je ze kan oogsten.)
Na het schoolwerk ben ik naar mijn oma (papa) geweest, waar bijna de hele familie langskwam. Ze waren ook bezig met broodjes te bakken. En nog een heleboel dingen voor de komende feestdagen. Rond de middag moest ik dan naar mijn andere oma, waar we gingen middageten. Wel nog eventjes langs de post gepasseerd (het ligt op de weg tussen beide oma`s), maar nog steeds niets te bespeuren uit België. Ik denk dat het pakket ergens is zoek geraakt, en ga er dus vanuit dat ik het niet meer zal krijgen, komt het toch nog toe, dan is het een leuke verrassing.
Bij mijn oma stond er een vissoep op het menu. Ik ben helemaal niet zot aan deze vissope, zant er zitten overal graten in, die je maar amper ziet enzo. Echt verschrikkelijk om op te eten.
In de namiddag ben ik dan met mijn mama en yeleni naar het centrum gereden, waar we wat inkopen gingen gaan doen. Zij hadden nog allebei kleren nodig om naar het strand te gaan. En er moesten ook nog wat rekeningen in orde gebracht worden (o.a. het internet).
Dan hebben we ook nog avondgegeten bij mijn oma (mama).
En ’s avonds zijn we naar een teatervoorstelling geweest. Ik had me aan een soort schooltoneel verwacht, zo slecht voorbereid enzo. Maar het was echt fantastisch, een van de betere teaterstukken die ik al heb gezien. Ik begreep wel niet alles wat ze zeiden. Maar doordat ik het verhaal kende. Het was het paasverhaal uit de bijbel. Kon ik nog redelijk goed volgen, en herkende ik bij wonder nog redelijk wat verhaaltjes uit de bijbel.
Woensdag: tot 8.30 geslapen en dan ontbeten, een beetje in mijn boek gelezen. Mijn tweede belgisch boek, die hier al ligt van voor Kerst, maar die ik heb willen sparen voor in deze vakantie. En dan wat op de computer bezig geweest met dit bericht te typen. Daar kruipt verdorie veel tijd in.
Dus hierbij zal ik het laten, volgende week zal ik kunnen vertellen hoe Pasen hier wordt gevierd.
Een van de tradities heb ik wel al gezien en dat is dat er mensen verkleed door de straten lopen en je geld afnemen. Als je geen geld heeft wordt je gepordt tot je iets geeft. Vrijdag zou er dan een groot “gevecht” zijn met al deze verklede mensen, in een park in Tocoa. En ik heb al gevraagd of we gaan kijken.
En nog een weetje, ze zijn momenteel de eerste verkeerstlichten in Tocoa aan het plaatsen op het gevaarlijkste kruispunt (waar geregeld ongelukken gebeuren). Dat is redelijk dicht bij mijn huis, ik passeer er telkens als ik naar school fiets. En mijn mama heeft al gezegd dat ze een ommetoer zal maken met de auto om er niet te moeten passeren. Ze weet maar half wat ze moet doen bij welk kleur. Natuurlijk was het wel maar een beetje al lachend dat ze het zei.
Hasta la proxima,
Eline
Geen opmerkingen:
Een reactie posten