Hola hola,
Gisteren besefte ik plots dat het alweer dinsdag was. En dat het dan tijd is om mijn blog wat aan te vullen. Helaas was de computer niet vrij gisteren. Dus doe ik het nu eventjes vlug tussen het werk op het kamp en de lessen.
We beginnen bij woensdag: ik ben niet naar school gegaan omdat mijn ouders naar
Ondertussen konden we ook wat praten met de mensen daar, en werd er ook gevraagd of ik daar niet kon blijven slapen (mijn mama had me wel al gezegd dat zou lukken, maar die mensen wisten nog van niets). Gelukkig was dat geen probleem. Het enige probleem is dat er om 4.30 ’s morgens geen taxi’s rondrijden. Dus was het nog een probleempje om te kijken hoe ik morgen tot bij de busterminal kan raken.
Na het eten zijn mijn ouders, een neef van mijn mama en ik naar de “municipalidad” gegaan omdat ze daar vandaag eindelijk de papieren voor de verkoop van het stuk grond in ceiba zouden afronden. (alé er kan nu beginnen gezocht worden naar een koper.) Was ik eventjes blij dat die neef mee wou om de weg enzo uit te leggen. Het heeft meer dan 2 uur geduurd, en mijn broertjes wilden niet mee (achteraf gezien was dat maar best ook. Want wat zouden zij daar gedaan hebben).
Dan nog mijn ticket voor de bus tot in San pedro gekocht en dan naar het huis van mijn tante.
Toen mijn ouders vertrokken waren stelde mijn neef voor om me een beetje van Ceiba te laten zien. Natuurlijk wilde ik dat en zo dus hebben we GEWANDELD door het centrum, langs het publieke ziekenhuis (ziet er niet echt uit), voorbij het voetbalstadium (er zou die avond een match plaatsvinden maar doordat ik de volgende dag vroeg moest opstaan, was gaan kijken niet echt een optie) en ik ben eventjes naar binnen geweest om een kijkje te nemen. Dat is dus echt een superklein stadium, ze zijn momenteel ervoor aan het zorgen dat er rond om rond “zit”plaatsen (betonnen bank) zijn.
Dan nog tot aan de zee gewandeld, en eerlijk gezegd nu begrijp ik waarom mijn familie Trujillo verkiest boven Ceiba. De zee is hier wat onrustiger, dus ook minder helder van water. En het strand ligt er ook iets slordiger bij.
Omdat het al wat donker begon te worden hebben we maar de taxi teruggenomen. Maar weet je ik vond het fantastisch om tegen de avond over straat te lopen. En het beste van al was dat ik door niemand ben nageroepen.
Dan nog avondeten, wat televisie kijken. Aangezien ze hier wat meer zenders hebben. Waarvan ook enkele Amerikaanse kon ik toch enkele programma’s zien die me aanstonden.
Rond 10 uur in mijn bedje gekropen voor een kort nachtje. Maar helemaal niet goed geslapen want ik lag nog maar juist in mijn bed of ik hoorde een geluid van een of ander beest dat me niet bekend voorkwam (het waren dus niet de hagedisjes). Dus ik wil zoeken naar mijn gsm voor wat licht, springt er op dat moment toch niet een muis op mijn bed. Ik heb me doodgeschrokken en toch eventjes geschreeuwd.
Het gevolg is geweest dat ik amper heb kunnen slapen, bij het minste geluid was ik weer wakker.
Donderdag: om 4 uur opgestaan, me vlug klaargemaakt en dan op de moto van die neef van mijn mama naar de busterminal. Gelukkig zijn we stipt kunnen vertrekken (5.15) waardoor ik iets na
Daar hebben we dan gewacht op de andere AFSers die vandaag hun visum, eindelijk, zouden krijgen tot in juli.
En iets voor 9 werden we binnen geroepen. Daar moesten we dan enkele papieren invullen. En dan een voor een vingerafdrukken nemen en dan nog een foto. Al bij al hebben wedaar een 2 uurtjes gezeten. Ik was er van verwonderd dat het zo snel vooruit ging. Het enige minpuntje was dat ik hierdoor wel nog de dag zelf terug naar Tocoa moest. Wat neerkwam op een busreis van meer dan 5 uur.
Hierdoor ben ik niet meer meegeweest naar een van de winkelcentra hier, maar meteen naar de busterminal. Daar nog een pizza gegeten en dan met de bus terug naar Tocoa.
Gelukkig was ik oververmoeid waardoor ik veel heb geslapen in de bus. Maar 5 uur en half is echt superlang.
Uiteindelijk ben ik rond
Vrijdag: mijn wekker ging veel te vroeg af vandaag, maar ja dat is nu eenmaal zo als het school is. Na een tijdje dan toch maar besloten om op te staan en vlug me klaar te maken.
Eenmaal op school wat gewerkt op het land (alé ik kijk vooral, ik had echt niets van fut). En dan in de namiddag nog enkele lessen. Maar de jongens van mijn klas hadden nadien nog een voetbalwedstrijd, dus ben ik nog blijven kijken. Het was dus 5.30 uur voor ik naar huis vertrok. En eigenlijk wilden er enkele klasgenoten met me meegaan omdat ze het gevaarlijk vonden dat ik alleen naar huis zou fietsen. Maar zeg om 5.30 heb ik nog nooit geen problemen gehad, en ik fiets langs drukkere banen, dus de kans dat ze me overvallen is een stuk kleiner (dat denk ik toch).
’s Avonds niet zoveel gedaan. Buiten de computer: emails nakijken, bericht sturen naar België.
Zaterdag: Aangezien ze besloten hadden om vandaag aan de elektriciteit te werken was er in bijna heel Tocoa niets van energie. Hierdoor had het weinig zin dat ik naar het internet ging om te chatten. (achteraf gezien bleek wel dat ze daar wel elektriciteit hadden.) Dus dan maar de gsmverslaafde uitgegangen. Echt ik weet niet hoeveel berichten ik naar iedereen heb gestuurd, maar het waren er gigantisch veel. Gelukkig is het hier wel zo dat eenmaal je 10 smsen hebt gestuurd, stuur je de rest van de dag gratis. En dan was er nog een iemand van mijn klas die me een beetje saldo had gestuurd, waardoor ik amper iets moest betalen. Op momenten was ik met 10 personen tegelijk aan het smsen. Ik voelde me net mijn zusje die ook haar gsm niet ver van haar kan wegleggen. Het was zelf zo erg dat mijn mama zei voor we gingen eten dat ik naar iedereen moest sturen dat ik 15 minuten buiten bereik zou zijn omdat ik zou eten.
Rond 5 uur ’s avonds was de elektriciteit dan eindelijk in orde. Aangezien ik nog eventjes op de pc wilde, ben ik niet meegeweest naar de mis.
Zondag: mijn kleren gewassen, want ik had niets van schooluniform meer en ook mijn vuile kleren was al behoorlijk veel.
En dan nog eens naar België gebeld, want jawel mijn kleine zusje, die stiekem wel groter is dan mij, werd 15 jaar. Dus voelde ik me wel een beetje verplicht om te bellen (ik had ook wel zin om nog eens iedereen te horen). En Jeroen, het is een schande dat je niet meteen naar de telefoon kwam maar eerst nog eens moest vragen wie het was!
In de namiddag ben ik dan naar Greidi geweest, want ik had echt geen zin om de ganse middag in huis te zitten. We hebben veel gepraat, want ik zat met een “probleem”. En dan ook nog naar de mall geweest, maar ja daar ben je ook in 5 minuten doorgelopen.
Uiteindelijk was het 5.30 toen ik terug naar huis ging. En ik had helemaal geen zin om aan mijn ecologie te beginnen. (we hebben er morgen een toets van.) Dan om 11 uur in mijn bedje gekropen. Maar amper kunnen slapen, want ik denk dat ik ergens allergisch aan ben (volgens mij het stof van de straten die nu extreem veel is door de warmte, dus de straten zijn volledig zanderig).
Maandag: door het slechte slapen opgestaan “con un sueño” en dan naar school om te werken. Maar er moest vandaag blijkbaar niet zoveel gewerkt worden. Eerst hadden we een disectie van de baarmoeder van een koe. En het vreemde was dat die dus ook zwanger was, dus dan komt er daar zo een minikoetje, dood, uit. En die werd nadien dan ook op sterk water gezet.
Daarna stond er nog een castratie van een varken op het programma. Ik ben toch eventjes wat verder gaan staan. Want ze hadden me gezegd dat er wel wat bloed aan te pas kwam. En dan ben ik liever wat verderaf. Maar de voornaamste reden was dat dat beest gigantisch veel lawaai maakte. Echt om er doof van te worden.
Dan ben ik nog eens naar de post geweest om te vragen of er geen post voor me was. Aangezien het pakket nog steeds niet te bespeuren was. Maar helaas geen pakket, alleen een kaartje van tante. En die was verstuurd vanuit Tenerife. Dus die is al bij al nog redelijk snel toegekomen hier.
In de namiddag eerst een examen ecologia, gelukkig mochten we onze rekenmachine gebruiken. En aangezien ik die vanuit België meehad heb ik toch aardig wat in het geheugen opgeslaan. Maar dat was eigenlijk echt voor niets nodig, ik wist bijna alles. (heb maar voor 2 vragen mijn rekenmachine gebruikt) en dan nog maar een les gemist van orientacion. De leerkracht kwam niet opdagen. En dan nog in zootecnia een presentatie over de voortplanting en over de melkproductie van koeien gehad. Er was dus ook een uier aanwezig die dan ook nog werd opengesneden.
’s Avonds was het nog de verjaardag van Dari (20), een nicht van me. Dus eerst wat vlees, met rijst, groentjes, en daarna nog een taart/cake.
Dinsdag: Vandaag gingen we weer honden gaan inenten tegen rabia (hondsdolheid). Alé, ik zorg voor het papierwerk, want ik kom hier echt niet aan de honden!
Om 12 uur kwam de auto ons dan eindelijk terug ophalen. En om 12.20 was ik dan eindelijk thuis. Door dit extreem late uur kon ik onmogelijk om 12.30 op school zijn. Dus besloten om het eerste uur te laten vallen. Het tweede uur wilde ik wel op school zijn want dan kregen we onze punten van ecologia. En je gelooft het nooit maar ik was dus de beste van de klas, haha, 38 op 40, niet slecht. (1fout dus: stomme juist-of-fout-vragen) En zelf moest ik niets met mijn rekenmachine hebben gedaan had ik nog een 34 gehad.
Dan nog 2 uur les, en niet normaal, maar ik was echt supermoe. Dus ’s avonds nog wat gewerkt voor school, ’t is te zeggen, mijn cursussen van de laatste 2 uur aangevuld want ik had niets opgeschreven die 2 uur.
Dan nog wat eten, en doordat de groep van ouders vandaag naar mijn huis kwam, heb ik me maar wat in mijn kamer gehouden, met een beetje muziek. Om 9 uur was ik zo moe, dat ik in slaap ben gevallen.
Woensdag: ’s morgens weer werken op school. Mij wordt toch iedere keer het iets lichtere werk opgedragen. En rond 10 uur konden we naar huis. Dus vlug de pc opstarten en dit berichtje typen.
Zo dit is het voor dit weekje. Ik heb niets meer te vertellen.
Adios en tot de volgende,
Eline
Geen opmerkingen:
Een reactie posten