dinsdag 22 december 2009

al 4 maanden hier

hola,

jaja, ik ben reeds 4 maanden ver en nog steeds hou ik het vol om elke week een berichtje te sturen met wat ik in die week allemaal heb gedaan.

Woensdag 16/12: In de namiddag het hele centrum doorlopen. Winkel in, winkel uit. Ze kunnen hier echt niet logisch shoppen: eerst gingen we schoenen zoeken voor mijn broer en daarna gingen we naar juist dezelfde winkels sletsen gaan zoeken voor een neef (de zoon van een tante van mijn mama, die een tijdje bij ons thuis blijft logeren omdat hij thuis alleen zit. Zijn broer en zus zijn meer dan 10 jaar ouder en hebben zelf al kleine kindjes. En de mama werkt de hele dag). Daarna zijn we naar een grootwarenhuis geweest om inkopen te doen voor de verjaardag van mijn opa (mama) want die is morgen jarig. De broer en zus waren ook in het warenhuis en het duurde echt lang voor ze er uit waren wat ze allemaal precies gingen kopen. ’s Avonds ben ik gaan dansen.

Donderdag: Rond 11 uur zijn we (ik, mijn mama, haar zus en broer) vertrokken naar mijn opa. Hij was ziek, dus kon niet naar Tocoa komen voor zijn verjaardag. Hij woont op een goed halfuur van Tocoa, in een afgelegen dorpje. Het huis trekt op niet veel, ik zou er nooit willen wonen. Dus eerst hebben ze wat gegeten (ik niet, want er was eigenlijk geen eten voorzien voor ons en ik had ook nog helemaal geen honger) en dan heeft mijn tante de wondes verzorgd van mijn opa. En dan naar de tuin gaan kijken: wat een vuil iets is me dat. Er zitten varkens, kippen en een grote hoop afval.
Toen we terug naar Tocoa gingen eerst gestopt in het huis van mijn tante om daar dan toch iets te eten. Ik had nog steeds niet echt honger, maar het was al bijna 3 uur in de middag, dus kon ik maar beter iets naar binnenspelen. Daarna zijn we naar het ziekenhuis geweest. Dit keer gelukkig niemand ziek, maar een geboorte. Iemand van de Oudergroep was bevallen, de dokters hadden gezegd dat het een jongetje zou zijn. Dus hadden ze alles voor een jongetje gekocht. Wat bleek het is dus een meisje. Ze hadden dus ook nog geen naam voor de baby. En een weetje: de baby had al oorbellen. Jawel na 1 dag. In de zaal lagen nog enkele moeders met hun baby. (Hier is dus maar 1 zaal voor al de mama’s die die dag bevallen. Na 1 dag ga je al terug naar huis.) Er lag ook een mama zonder baby, die was dus bevallen op 8 maanden en de baby was overleden. Ik snap niet dat ze die niet in een kamertje appart hebben gelegd in plaats van bij al de mama’s die wel een baby hadden. ’s Avonds ben ik naar de Kerk geweest, er was vandaag de doop van een heleboel kinderen. Hier word je vaak veel later gedoopt. Ik denk dat de meeste meer dan 6 jaar waren. En er was ook een volwassene. Ik vond het wel helemaal geen mooie doop, zo onpersoonlijk. En de papieren waren ook al in orde gebracht voor de doop. Het water waarmee de kinderen werden gedoopt was ook gewoon uit een bassin en niet uit een mooi stenen doopkom zoals bij ons. De kerk zat wel afgeladen vol met al de peters en meters en de ouders en andere familie.

Vrijdag: Christian (mijn neefje dus) heeft de hangmat in mijn kamer opgegangen (met een beetje hulp van mij). Dus nu kan ik mijn boeken van daaruit lezen! In de avond ben ik gaan dansen. Het is vandaag de laatste keer, want mijn leerkracht gaat voor 2 maand naar haar thuisland, Colombia, om haar familie te bezoeken. We hebben dus ook maar een halfuurtje gedanst, want ze had cake en frisdrank voorzien. En dit keer waren er ook jongens die hebben meegedansd. De leerkracht had een coreografie voor een 15e verjaardag verzorgd (met o.a ’t Smidje) en de jongens waren nog wat blijven praten omdat ze ook cake wilden. De afspraak van de leerkracht was duidelijk: ze kregen enkel cake als ze mee zouden dansen. Vandaar dat ze dus meededen.Daarna dus naar huis, want er was een kerkgedoe in ons huis. Ik denk dat het kerstverhaal voor een deel werd voorgelezen (Ik herkende stukken), terwijl de zo een ketting werd afgezegd met “weesgegroet maria’s”. Het bleef echt maar duren, volgens mij is het ook de letterlijke vertaling van het weesgegroet maria (Ik verstond enkele zinnetjes) die wij hebben, maar ik ken het niet meer helemaal in het Nederlands (het is dan ook geleden vanop de lagere school dat ik het nog eens heb opgezegd). Er was redelijk veel volk, iedereen van de hele Colonia (hier zijn de steden zo ingedeeld, het is min of meer te vergelijken met een wijk bij ons) die catholiek is. Er was ook hier cake en frisdrank voorzien.

Zaterdag: Ik ben wakker geworden van bezoek, de broer van mijn mama kwam zeggen dat hij naar Ceiba ging en dat hij Christian mee ging nemen om hem thuis af te zetten. Niemand die van iets wist, maar het was inderdaad beter dat Christian vandaag vertrok, want anders moest hij maandag alleen met de bus terug naar Ceiba en hij is nog maar 13. Wel jammer, want ik had me supergoed geamuseerd met hem (eventjes had ik het gevoel dat ik een broer die iets ouder was). Om de namiddag zijn we huwelijksgeschenken en een broek voor Kerst voor mijn broertje gaan kopen. Daarna ben ik meegeweest naar de lavanderia om af te sluiten.’s Avonds was er dus een bruiloft, eigenlijk 3 in 1. 3 Koppels die al redelijk lang samenleefden, maar nu dus wilden trouwen, allemaal familie van mijn papa. Deze keer was Kennin niet mee, we hadden hem afgezet bij mijn oma (mama) omdat hij supermoe was. En we hebben de broer van mijn mama samen met zijn lief hier (ja, die is hier dus 2 weken en heeft al een lief hier. Je moet wel weten dat hij ook een vrouw heeft in de VS) opgehaald. Hierdoor waren we veel te laat om nog iets van de mis te zien. En zijn we rechtstreeks naar de ranch geweest waar het feest doorging. De ranch was ook van iemand van de familie en zot groot. (Er waren paarden van enkele personen met een groot aanzien in Honduras, en een heleboel koeien.) Eerst was er een zot vuurwerk, het duurde meer dan een halfuur. En dan gegeten, ik kon wel niet echt zien wat het was want de lichten in de tenten waren behoorlijk schaars. Er was ook een groep die speciaal van El Salvador was overgevlogen (als je geld hebt kun je je dit soort dingen permiteren, het was zeer dicht familie van de familie waarvan dat zotte verjaardagsfeestje was.) De muziek was wel niet echt mijn ding, maar het is blijkbaar typische muziek voor op trouwfeesten hier. Rond 12 uur zijn we teruggekeerd naar Tocoa (voor mij redelijk vroeg, maar hier was dus al meer dan de helft vertrokken). Eerst zijn we mijn broertje gaan ophalen (geen idee waarom ze die niet lieten slapen en morgen gingen gaan ophalen, maar zo is mijn mama, je keppekindje kun je geen nacht alleen laten bij iemand anders, ookal is het familie).

Zondag: rond 11 uur zijn we naar mijn oma (mama) gegaan en van daaruit ben ik gaan helpen met alles klaar te zetten voor het feest van de afsluiting van het voetbaljaar van mijn broer. Jammergenoeg waren enkel de ouders uitgenodigd, dus ik was er niet bij tijdens de "diplomauitreiking". Ik heb de middag doorgebracht bij mijn oma. Ik had wel eventjes een dipje, met dat Kerst nadert heb ik het toch eventjes moeilijk, zeker nu ik weet dat het een witte Kerst gaat worden bij jullie en het hier al 2 dagen regent. Gelukkig duurde het dipje maar eventjes want ik ben met mijn tante en 2 nichtjes door Tocoa gereden. Eerst een pc die bij de oma stond gaan afzetten in het huis van mijn tante. En de spullen voor de pizza meegenomen. En dan naar het centrum om enkele ingrediënten bij te kopen. En dan nog een ijsje (ondanks dat het behoorlijk koud was vandaag) gegeten in het park (is tegenover de winkel). Dan terug naar het huis van mijn oma waar ik eerst een DVD heb gekeken met typische muziek van hier. En dan geholpen met de pizza's. 's Avonds hebben we ze dan opgegeten.

Maandag: Na de middag eventjes naar het internet geweest, want ik moest een brief inscannen. De toelating om volgende maand naar Roatan te gaan, moet dringend naar Tegucigalpa worden gestuurd, want die gaan volgens mij met vakantie met de feestdagen en ook in Mechelen zullen ze met vakantie zijn, dus het moet snel in orde worden gebracht. Dus toen ik thuis kwam ook meteen deze brief via mail doorgestuurd. En 's Avonds ben ik niet gaan sporten want het regende superhard.

Zo dit is mijn weekje. Nog enkele dagjes en het is kerstmis, dus bij deze feliz navidad en van de eerste keer ook een Happy newyear!!!

Eline

Geen opmerkingen:

Een reactie posten