Tela - Lancetilla en DRUGS

Hela,

hier snel het vervolg...
donderdagochtend zijn we (ik en Elias) vroeg vertrokken uit Tocoa, om 6.30 vertrok de bus, zodat we tegen rond 10 uur in Lancetilla zouden aankomen.

Alles verliep vlot tot in Ceiba...

Overal waar je een stad in of uit wilt rijden zijn er politieposten, een beetje als douane tussen elke stad. En toen we Ceiba wilden verlaten werd de bus tegengehouden door de politie. Vreemd, want het is de eerste keer dat een bus waar ik op zit wordt gecontroleerd. Nuja, al de mannen moesten dus uitstappen, vraag me niet waarom vrouwen en kinderen mogen blijven zitten. Maar blijkbaar is dat wel de gewoonte. Er kwamen een paar agentes naar boven in de bus en controleerden al de handbagage. Ik zat achteraan de bus en mijn rugzak was de laatste, en toen ze vroegen of het mijn rugzak was antwoordde ik "ja, moet ik helpen." En vraag me niet waarom maar ik moet er zeer onschuldig uitzien want ik mocht de rugzak laten voor wat ze was. De enige rugzak die ze niet controleerden dus. En het is een dubbel gevoel: mij controleren ze nergens niet nooit, oké ik ben onschuldig enzo, en het is fijn dat ze me vertrouwen, maar aan de andere kant voel ik me soms alsof ze me anders behandelen als de Hondurezen...
Verder was er politie die de grote tassen beneden controleerden, en dat bleef maar duren... Tot me duidelijk werd dat ze IETS hadden gevonden in een van de koffers.
Bleek dus dat ze DRUGS hadden gevonden... meer bepaald marihuana

Dus werd de bus nog eens ondersteboven gehaald... en al de tassen nog eens gecontroleerd. Ik was de hele tijd in de bus gebleven, maar nu had ik het toch echt gehad, dus ben ik ook uitgestapt. Daar kreeg ik dus te horen wat ze hadden gevonden, maar ook dat de persoon die op was gestapt met deze zak - want de meeste drugs waren in een vuilniszak gevonden - verdwenen was. Dit ging me petje toch te boven... blijkbaar had deze persoon toestemming gevraagd om naar het toilet te gaan en heeft de politie hem toestemming gegeven. Maar op een moment dat de politie terug bezig was met het controleren van de zakken is hij richting ananasplantage gelopen. Deze liep vlak achter  de controlepost van de politie. Ik snap vooral niet dat de politie toestemming heeft gegeven en al helemaal niet dat ze hem alleen lieten gaan. Omdat vanaf het begin wel duidelijk was dat ze naar iets op zoek waren.

Ze hebben die persoon uiteindelijk niet meer teruggevonden. Waarschijnlijk is hij wat verder in een auto met laadbak gekropen en zo verdwenen...
Maar wij zaten daar wel mooi, te wachten tot we verder konden. Ze hebben alle gegevens van al de mannen genoteerd, met identiteitskaart etc, en de drugs werden door al de politie bestudeerd, zonder handschoenen :s (nog zoiets dat ik dus helemaal niet begrijp). En dan nog wachten op een volgende bus die ons kwam oppikken, want de bus moest naar het politiebureau...

Na 4 uur konden we EINDELIJK verder... De rest van de busrit is wel vlot verlopen, al zat de bus nu wel behoorlijk vol, en was er enkel nog plaats helemaal vooraan de bus. En geloof me daar wil je dus echt niet zitten, zelfs niet als je wagenziek bent, want de rijstijl van de Hondurezen bevalt me echt niet. Hoe en wanneer auto's elkaar inhalen bevalt me echt niet. En het is wel moeilijk om niet voor je uit te kijken...

Uiteindelijk iets na 2 uur in Lancetilla aangekomen. En dan gevraagd of er daar nog kamers vrij waren... Gelukkig was er nog 1 kamer vrij, en voor een beter prijs dan de hotels in Tela :)

De donderdag hebben we eventjes door het park gewandeld, maar de busrit had ons redelijk vermoeid. Dus we zijn vrij vroeg in ons bedje gekropen, om de volgende dag op tijd op te staan zodat we de planten en bomen goed konden bekijken. Er was een klein probleempje: er was geen water op de kamer op de momenten dat er gedouchet moest worden... Dus hebben we tot aan de rivier gewandeld... Het water was behoorlijk koud, maar nog aanvaardbaar.
In de namiddag hadden we de tuin doorwandeld en zijn we richting Tela getrokken.

Eerst op zoek naar een goedkoop hotel. Omdat ze aan de toeristen veel te veel vragen voor de kamers ging Elias telkens alleen naar binnen om te vragen of er nog kamers vrij waren en voor welke prijs.
Het eerste hotel was volzet, het tweede hotel beviel me niet want het rook er naar vocht en ik wilde niet ziek worden. Het derde hotel lag vlak aan de zee, de prijs viel en de kamers waren verzorgd. Voor een of twee nachten was het wel in orde. Als je langer wilt blijven zijn iets grotere kamers misschien wel nodig, maar voor nu was het goed genoeg.

In de namiddag zijn we dan een beetje het centrum gaan verkennen en hebben we gezwommen in de zee. Het verschil met Trujillo bijvoorbeeld is dat er hier meer golven zijn en de zee iets wilder is in Tela.

Zaterdag wilden we naar Punta Sal gaan, maar Elias moest dezelfde dag ook nog terug naar Tocoa. En de boot keerde pas om 3 uur terug en dat was een beetje laat. Punta Sal zal dus voor een volgende keer zijn...

Dan maar wat wandelen en lopen op het strand. En foto's nemen natuurlijk... Op de middag zijn we dan teruggekeerd naar Tocoa en tegen 16.30 ben ik thuis aangekomen.

Jammer dat het zo snel is voorbijgegaan en dat ik Punta Sal heb gemist, maar voor de rest was het echt super. Ik weet nog niet of ik nog veel zal reizen, waarschijnlijk niet want iedereen is hier een beetje druk.

Puerto Cortes is uiteindelijk niet doorgegaan omdat het meisje die daar woont niet kon (haar papa werd geopereerd). Maar waarschijnlijk dus naar Progresso woensdag, alé dat hoop ik toch...

Tot de volgende, Eline