Dinsdag 19/01: Vandaag ben ik behoorlijk vroeg (8 uur) opgestaan. Vanaf heden ben ik van plan niet meer tot 9 uur te slapen of ik geraak nooit uit mijn bedje als school weer begint. Dus in de voormiddag naar de post geweest want mijn mama wilde een armbandje naar haar zus in de VS versturen en ik wilde weten hoeveel het kost om een pakket naar België op te sturen. Kwestie dat ik in juli niet met een te-veel-wegende valies op de luchthaven aankom.
Daarna zijn we naar een lagere school iets verderop geweest, want daar zouden de tekenlessen van Kennin doorgaan. En mijn ouders hadden graag eens de leerkracht gezien en natuurlijk wilden ze ook weten wat er precies moest gekocht worden van tekenmateriaal.
Vervolgens zijn we naar de lavanderia gereden om wat geld op te halen, waarmee we dan vis en groenten voor het midageten hebben gekocht. De vis was trouwens superlekker, maar als ik vraag welke vis ik op mijn bord heb liggen is er niemand die de naam weet (vis is vis).
Na het eten naar het internet geweest. Doordat het al dagen niet meer geregend had en er niemand anders was, was de verbinding super. Na 2 uur vond ik het toch welletjes geweest want in de voormiddag was ik al op trage computer bij ons thuis aan het werk geweest om mijn blogbericht te typen (om zo wat tijd te besparen). Dan heb ik Oscar geholpen met het typen van een document. Aangezien ik blind typ gaat het van mij een stuk sneller dan het getik van hem.
Dan nog eventjes naar het woongedeelte geweest waar ik met Oscar heb gepraat, toen mijn mama binnenkwam (onverwachts) kon ze het niet hebben dat we zaten te praten. Ze vindt dat hij in het internet moet zitten (maar er was niemand) en dan om nog iets helemaal anders zijn ze in discussie gegaan. En ik zat daar mooi tussen hun 2, te luisteren naar wat ze te vertellen hadden. Eerlijk gezegd gaf ik mijn mama meer gelijk dan Oscar ookal waren er dingen waar ik van dacht, maak daar nu toch geen ruzie over. Uiteindelijk zei mijn moeder dat we gingen en ik ben braafjes gevolgd. Ik was echt mijn kluts kwijt door wat er was gezegd.
Dus toen ik thuis kwam me omgekleed en richting het gymnasium. Ik heb keihard getraind, ondanks de pijn aan mijn voeten. Maar tijdens de “aerobic” heb ik me wel serieus bezeerd. Mijn spier verrekt, denk ik, ik kon nog amper lopen. Dus met zeer veel moeite thuis geraakt. Het zit me niet bepaald mee vandaag, gelukkig had ik nog flexiumgel die toch een beetje geholpen heeft.
’s Avonds toen mijn papa thuiskwam had hij een kaartje bij zich. Een kerstkaartje van tante, waarvoor dank en de teller toch op 2 kerstkaartjes is blijven steken!
Woensdag: In de voormiddag hebben we brooddeeg gemaakt, of het is te zeggen ik heb vooral gekeken hoe de meid en mijn mama het brooddeeg maakten. Af en toe wel een beetje geholpen, maar dat lukt gewoon niet met
In de namiddag ben ik eerst meegeweest om Kennin af te zetten in de tekenschool. En daarna zijn we naar mijn oma (mama) geweest om wat bij te praten. Toen kreeg mijn papa telefoon en wat bleek, hij was de verjaardag van 1 van zijn zussen vergeten. Zelf ik wist dat er iemand jarig was vandaag, maar had niets gezegd omdat ik dacht dat het wel weer in het weekend zou gevierd worden. Dus wilde mijn papa naar het huis van mijn oma (papa) want daar zou het feestje doorgaan. Maar juist op dat moment breekt er een gigadiscussie uit tussen mijn oma en een nicht van haar. Met als onderwerp “palabra de Dios”, de bijbel dus met andere woorden. Ik verstond er geen snars van, alé ik begreep wel wat ze zeiden, maar niet waarom ze discussiërden.
Uiteindelijk zijn we toch kunnen vertrekken en ik ben er de hele tijd gebleven. Mijn ouders zijn wel eventjes weggeweest om Kennin op te halen, de lavanderia te sluiten en Jair op te pikken.
Eigenlijk was het een 2-in-1 verjaardagsfeestje want morgen is tante Ana jarig en ze geven samen 1 feestje. Dus eten was er meer dan voldoende: een berg aan vlees, rijst (superlekker met veel groentjes enzo), tortilla’s, ... en natuurlijk ook een taart (al was die niet zodanig groot). Er was ook een laptop waar enkele geniale filmpjes opstonden, dus ik heb ze samen met wat neefjes en nichtjes bekeken en ofwel lagen we plat van het lachen ofwel werd er keihard getierd (vooral mijn nichtjes) omdat het behoorlijk eng was. Och ik hou van vandaag, had ik maar elke dag zoveel te doen.
Donderdag 21/01 (VIJF maand Honduras!): Vandaag heel vroeg opgestaan omdat we naar
Na het eten dan naar een afgelegen stuk ver weg van de stad geweest, aan een rivier. Hier hadden mijn ouders een stuk grond (ik had het me iets groter voorgesteld), maar ze wilden het verkopen want de auto van mijn papa kan het ieder moment begeven en dus gaan ze een nieuwe kopen.
Eerst zijn we naar mensen geweest die kijken voor het gebied en hebben we er 2 gigantische zakken met bananen, die we langs de weg hadden gekocht, afgezet. En dan zijn mijn ouders met de mevrouw die daar woonde naar de municipalidad gegaan in de stad om er de papieren in orde te brengen. Wij hebben dus de hele tijd gewacht in de pulperia. Gelukkig was er nog een biljardtafel waar ik een beetje heb gespeeld, maar zelf dat steekt na een halfuurtje goed tegen. En we hadden niets van zwemgerief bij, dus zwemmen in de rivier was ook al niet mogelijk. Ik heb me dus redelijk verveeld; net als mijn broertjes en de broer van mijn mama die net als mij daar waren achtergebleven. Eerlijk gezegd ik begrijp niet waarom ze ons niet in het centrum hebben afgezet. Dus toen ze terugkwamen heb ik ze dan ook voorgesteld om pizza in de pizzahut te gaan eten. De kindjes hadden het al van ’s morgens vroeg gevraagd en eerlijk gezegd ik had er ook keiveel zin in. En ik wilde ook nog iets leuks in Ceiba hebben gedaan. Gelukkig vonden ze het ok, en dus heb ik getrakteerd op een pizza. We hebben een soort van menu genomen voor 6 personen en weet je ik heb niet eens 500 lempira’s verdaan om eten te kopen voor 6 man. Omdat de Mall aan de andere kant van de straat is, zijn we ook nog daar eventjes binnen geweest. Ik wilde zo de winkeltjes aflopen, maar dat gaat natuurlijk niet als je met 4 jongens bent. Dus het enige waar we wat tijd hebben doorgebracht, zijn de videospelletjes. Ik ben hier absoluut geen fan van, dus ik heb het op kijken gehouden. Toen mijn oma (mama) belde om te vragen waar we zolang bleven hebben we dan toch besloten om terug naar huis te gaan. We hadden dan ook nog een reis van meer dan een uur voor de boeg.
Toen we eindelijk thuis aankwamen bleek dat we geen sleutels bijhadden. Eerst dachten we dat het meisje van de lavanderia de sleutels bijhad, want zij had de lavanderia vandaag afgesloten. Maar dat was dus niet zo. En zo hebben we dus ingebroken in ons eigen huis. En weet je dat is hier echt niet zo eenvoudig, alle ramen hebben tralies voor de vensters en dan is er nog een vliegenraam die we hebben mogen opensnijden. En dan proberen om, met je arm tussen de tralies, met een buis tot aan het slot te graken en zo de deur te openen. Het heeft ons meer dan een halfuur gekost voor de deur zich gewonnen gaf en zich opende.
Dan is mijn oom nog eventjes binnen geweest want hij wilde nog met mij praten. Ik durf hier geen nee op te zeggen, maar ach ik vind het niet fijn. Hij wilt met mij naar Trujillo gaan (voor mij op zich geen probleem) maar ALLEEN met mij, en dan weet ik ook wat hij precies wilt. Mooi niet dus!!! Het is een toffe gast, maar alsjeblief é zeg, hij is lijk meer dan dubbel zo oud EN hij heeft een vrouw in de VS! HELP!!! Wat gebeurd er toch allemaal, waarom krijg ik zo emens veel andacht (niet allen van hem). Soms vervloek ik echt mijn blauwe ogen en mijn blonde haren en wil ik dat ik meer op iemand van hier lijk, met bruin/zwarte ogen, donkere haren en een donkere huid. Maar op hetzelfde moment weet ik ook dat ik dat helemaal niet echt wil, dat het alleen is om iets minder op te vallen en het geschreeuw in de straten te verminderen.
Vrijdag: Omdat het de laatste dagen behoorlijk supervroeg ben opgestaan heb ik besloten om vandaag nog eens uit te slapen. Het is te zeggen om 9 uur opgestaan, later durf ik niet echt. En dan op het gemakjes douchen en ontbijten.
En daarna besloten om mijn kleren te wassen. Dat was dringend nodig en met dat er de laatste dagen geen wasproduct meer was, steeds maar moeten uitstellen.
Vandaag stond er soep op de menu, ik begreep het niet want het was om te stikken vandaag. Maar mijn mama zei dat het was omdat we de laatste dagen amper groenten hadden gegeten (wat ook wel waar was).
Iets na de middag belde mijn mama vanuit de lavanderia om te vragen of ik meewilde naar de tekenschool van Kennin. De leerkracht had gezegd dat het beter is dat er iemand volwassens meegaat, endus moest ik mee. Geen probleem hoor, maar het is niet dat ik kan helpen. Ik verstond zelf maar amper wat de leerkracht te vertellen had. Het ging over perspectief tekenen. En echt, dat is iets dat veel te moeilijk is voor een kindje van 5. Het probleem is gewoon dat de andere leerlingen veel ouder zijn.
Toen het eindelijk gedaan was thuis met de meid gepraat, want haar broer was langsgekomen met een neef (zo bleek later). En die neef kwam met mij praten, hij had een tijd in de VS geleefd dus hij kon “perfect” Engels.Maar ik verstond geen snars van wat hij zei, want hij articuleerde amper en sprak ook behoorlijk snel. Uiteindelijk vroeg hij zelfs mijn gsmnummer. Heb ik hem uiteindelijk wel gegeven, maar het voelt niet echt goed. Ik geef niet graag mijn nummer aan iedereen (met reden). Maar wat bleek mijn papa kende die neef helemaal niet. Dus toen we in de auto zaten om naar de tekenschool te gaan, vroeg hij eerst of ik verliefd was, eu ... NEE, ik kende die gast evenmin. En dan begon hij over het feit dat ik voorzichtig moest zijn, dat hij die gast niet kende en dat het dus mogelijk is dat hij ons huis gaat beroven. Ik was er eventjes van verschoten, als dat zo het eerste is waar je aan denkt ...
’s Avonds niet echt veel gedaan, wat tv gekeken enzo. Mijn broertjes hebben wel nog maar eens ruzie gemaakt, het doet me echt aan Maia en Jeroen denken, al zijn de ruzies hier veel meer met trekken en sleuren en zonder woorden. Terwijl het bij tussen Maia en Jeroen veel vaker roepen en tieren is en niet kloppen op elkaar. En het is echt om even banale dingen dat ze ruzie maken (en jawel ook voor in het midden te zitten in de auto). Dit keer zat Jair in de zetel en Kennin kwam erbij, dit tegen de zin van Jair. Dus wat gebeurd er, Jair sleurt Kennin naar de andere zetel. Maar Kennin komt terug naar de zetel waar Jair inzat en dan begint hij op Kennin te slaan en te roepen. Uiteindelijk komt de papa en vraagt mij wat er precies gebeurd is. Ik vertel wat er precies is gebeurd en de kindjes worden naar de kamer van mijn papa geroepen. En zo een vijf minuten later, na heel wat geroep hoor je een klets gevolgd door gehuil. Tja, ik begrijp echt niet waarom ze het principe van in de hoek zetten ofzo niet kennen.
Zaterdag: Eigenlijk niet zoveel gedaan. Overdag thuis gezeten en de warmte verbeten. ’s Avonds stond er dan een mis op het programma. Ik had helemaal geen zin om mee te gaan, maar ik zat al de hele dag binnen, dus heb ik toch maar toegezegd om mee te gaan. De mis viel nog redelijk mee, ondanks het feit dat het zonder priester was. Er was een leuk stuk met interactie.
Na de mis zijn we dan nog naar mijn oma (mama) geweest om de auto’s te wisselen. Er was juist een oefenmatch VS-Honduras op de televisie, dus we hebben die nog helemaal uitgekeken. Ik moet zeggen Honduras speelt aardig, als ze zo zullen spelen in Zuid-Afrika gaan er hier nog enkele feestjes worden gehouden voor elke overwinning. Uiteindelijk is het dus 1-3 geworden in het voordeel van Honduras. En dan vlug naar huis, want morgen belooft een lange dag te worden. Dus vanaf dat we thuis kwamen meteen mijn bedje in; we staan morgen immers om 7 uur op!
Zondag: Zoals gezegd dus om 7 uur opgestaan en alles klaargemaakt om een dagje naar Trujillo te gaan. We hadden echt vanalles mee: een hangmat, een voetbal, bergen voedsel (volgens mij goed om meer dan 2 dagen overleven), ...
Rond 9 uur zijn we dan samen met mijn oma (mama), de broer van mijn mama, Tante Ana en Teffy naar Trujillo vertrokken. Eenmaal in Trujillo hebben we dan nog op een vriendin van mijn mama gewacht en de meter en peter van mijn broertjes. Tijdens het wachten, op de brug, hebben we de vissen in de rivier onder ons geobserveerd. En ik heb echt een vis zien vliegen boven het water. Geen idee welke vis het is, ik denk een soort rog ofzo, maar het schijnt dat die behoorlijk giftig is en als hij je bijt je eraan kan doodgaan!
Toen iedereen verzameld was gingen we met zijn allen naar het privéstrand van mijn oma. Echt prachtig is het er, met zo een strandhut. En dan eerst ingesmeerd met bergen zonnecrème want de zon brandde al behoorlijk hard, ondanks dat het nog maar 10.30 was. En dan het water in, de zee is er echt zoals in de films: helderblauw, je kan tot op de bodem kijken. En het is ook zalig warm, alleen jammer dat het strand een beetje vuil was. Er was redelijk veel hout en andere dingen die er waren aangespoeld sinds de regenperiode enkele weken geleden.
Dus ik op zoek naar de zeesterren, want ik ben 100% zeker dat ze hier zitten, maar echt nergens te zien. Volgens mij kijk ik er gewoon over. En toen ik terug kwam heb ik dan gegeten (veel te veel, maar het waren vooral groenten dus dat maakt het nog een beetje goed). En dan nog eens ingesmeerd, want ik voelde me echt verbranden. En dan eventjes in de schaduw, want ik kon de warmte niet echt aan. Maar als het water zo dicht bij is, en iedereen in het water zit, dan ga je er zelf ook naartoe. En zodus nog de hele middag in het water gezeten. Tot we om 4 uur begonnen met opruimen.
Toen we terug in Tocoa aankwamen me gedoucht en voor het eerst gemerkt dat ik serieus verbrand was: heel mijn schouders en bovenarmen, mijn nek, mijn hals en mijn gezicht. Echt ik ben nog nooit zo verbrand geweest, en zelf mijn lippen deden pijn. Dus bergen aftersun gebruikt om ervoor te zorgen dat ik geen week rood rondloop.
En dan nog wat rustig aan, wat Tvkijken, muziek luisteren, en dan bedje in want ik was behoorlijk moe.
Maandag: ’s Morgens mijn kleren van aan zee gewassen, maar plots begon het te regenen, dus alles onder het afdak gehangen (natuurlijk duurde de regen maar een 5 minuten). En dan bleek dat er een T-shirt miste, en iets later kwam uit dat de hond ermee was gaan spelen. Gevolg T-shirt een beetje geruïneerd.
Om 2 uur ben ik dan meegeweest naar de tekenschool van Kennin. Ik vind er helemaal niets aan, ik zit er maar te zitten en de leerkracht vind ik ook niet echt goed. Tot overmaat bleek dat de les vandaag tot 5 uur duurde en ik dus niet naar het gymnasium kon gaan. Uiteindelijk zijn mijn ouders wel rond 4.30 ons komen halen, want ze vinden 3 uur voor Kennin net iets te lang (dan denk ik, en hoe gaat hij dat doen op school???). Omdat het dan bijna tijd was om de lavanderia te sluiten nog naar daar geweest en gewacht tot ze besloten om te sluiten. Uiteindelijk was het na 6.30 tegen dat we thuiskwamen.
’s Avonds dan nog twilight gekeken met de ganse familie. Ze hadden deze DVD gekocht 2 weken geleden. Wat bleek, het was volledig in het Engels (gesproken + ondertitels), wat ik natuurlijk super vond. Maar dat gaf wel als gevolg dat ik alles mocht vertalen. Dat was dan weer iets moeilijker want op sommige momenten wordt er redelijk snel gesproken en ik weet ook niet alles naar het Spaans te vertalen. Maar ik moet zeggen dat ik van de film genoten heb, al was ik behoorlijk moe achteraf, dus nog maar eens behoorlijk vroeg in mijn bedje gekropen.
Dinsdag: opgestaan met regen, en dan rustigaan tot de middag. Op de computer thuis dit blogbericht getypt, zodat ik deze middag in het internet wat tijd bespaar.
Zo dit is het tot nu toe,
Hasta la proxima semana,
Geen opmerkingen:
Een reactie posten